Yaşantı nasıl düzene sokulur?

LEGEND.35

Hectopat
Katılım
29 Mart 2021
Mesajlar
2.761
Çözümler
2
Yer
İzmir
Günümün yaklaşık 10 saati okul ve dolmuşta geçiyor. Okulda bir şey yemiyorum genelde eve gelince ne varsa onu yiyorum okulda tek takılirim genelde saat 6'da uyanıp 6'da gelirim eve düşünüyorum her günüm aynı bazen hayattan bıkıyorum ama sonradan sanki içimde bir sahlanma hissi oluyor yapabilirim gibi. Ama neyi yapabilirim aslında düzgün bir vücudum olsun isterdim şimdi konuya biraz felsefe katacağım ama Allah bilir 50-60 sene sonra toprağa karışıp kül olacağım. Bütün bu uğrasim neden okula gidip hayatımı boş gecirsem de aynı hayatımı düzene sokup spor yapıp güzel bir vücut yapsam da aynı. Tecrübeli arkadaşlardan yanıt bekliyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Günümün yaklaşık 10 saati okul ve dolmuşta geçiyor. Okulda bir şey yemiyorum genelde eve gelince ne varsa onu yiyorum okulda tek takılirim genelde saat 6'da uyanıp 6'da gelirim eve düşünüyorum her günüm aynı bazen hayattan bıkıyorum ama sonradan sanki içimde bir sahlanma hissi oluyor yapabilirim gibi. Ama neyi yapabilirim aslında düzgün bir vücudum olsun isterdim şimdi konuya biraz felsefe katacağım ama Allah bilir 50-60 sene sonra toprağa karışıp kül olacağım. Bütün bu uğrasim neden okula gidip hayatımı boş gecirsem de aynı hayatımı düzene sokup spor yapıp güzel bir vücut yapsam da aynı. Tecrübeli arkadaşlardan yanıt bekliyorum.

Aynı şeyleri yaşıyorum inan bana 10 saat boş boş sırf öğretmenlere para kazandırmak için oturuyoruz okulda zaten okul yorgunluğuna keyif yapıp kendine vakit ayıramıyorsun yobaz bir ailem var babam tamamen işe giderken modemi yanın da götürür bir şeylerin elinden tutmaya başladım para kazanma yolları araştırıp o konulara yönelip kendimi geliştirmeye çalışıyorum kalmayan ahiret inancımı teselli edebilen tek şey bana kendi başıma kurabileceğim bir hayat sağlayabilen bir işin elinden tutmak. Ahiret inancınız kuvvetliyse her işin üstesinden gelebilirsiniz emin olun çok örneğini gördüm bu ülkede bende o da kalmadı torpil desen var kul hakkı desen var kim de kalır iman? Kendine bir yaşam sebebi bul ve sıkıldığında hep onu düşün.
 
Aynı şeyleri yaşıyorum inan bana 10 saat boş boş sırf öğretmenlere para kazandırmak için oturuyoruz okulda zaten okul yorgunluğuna keyif yapıp kendine vakit ayıramıyorsun yobaz bir ailem var babam tamamen işe giderken modemi yanın da götürür bir şeylerin elinden tutmaya başladım para kazanma yolları araştırıp o konulara yönelip kendimi geliştirmeye çalışıyorum kalmayan ahiret inancımı teselli edebilen tek şey bana kendi başıma kurabileceğim bir hayat sağlayabilen bir işin elinden tutmak. Ahiret inancınız kuvvetliyse her işin üstesinden gelebilirsiniz emin olun çok örneğini gördüm bu ülkede bende o da kalmadı torpil desen var kul hakkı desen var kim de kalır iman? Kendine bir yaşam sebebi bul ve sıkıldığında hep onu düşün.

Yaşam sebebi olsa keşke 60 sene sonra ölucem Allah bilir tabii zengin olsam ne fakir olsam ne.
 
kısaca hayat hikayemi anlatim ve mesele okul değil hani en kralını yaşadın derlerya bende senin bu düşüncenin kralını yaşadım hatta boşuda geç lise yıllarımda bile bende gelecek kaygısı vardı bide babam o aralar alkolikti aile kavgaları her gün vardı lise 3'e kadar babamdan şiddet gördüm allaha şükür sigaradan başka hiçbir illete bulaşmadım şuan bile benim lise ve önceki dönemlerim hayat aile ve senin gibi boş kavramınla geçti senin aksine ben eve gitmek istemiyordum çünkü evin aurası çok farklıydı ve babamın korkusundan hiçbirşey yapamazdım amcalarım dedem bile babamı kötü alışkanlıkları yüzünden sürekli azarlıyordu ama bi türlü bırakmıyordu diğer aileleri çok kıskanırdım hani bilirsin baban senin başını okşar veya annen işte bende sevgiden mahrum kalmış birisiydim sevgisizlik kalbimi taş gibi ve merhametsiz yaptı hani bi söz vardır ya bir çocuğun ruhunu öldürmekte cinayettir işte bende o çocuklardan birisiyim ailemi boş hayatımı bir tarafa bıraktım çünkü mecburdum ben okuldan sonra kendime bir iş bulmuştum ve okul iş yaparak üniversite hayali kurdum sağdan soldan kaynak toplayıp çalışmaya başladım evde fazla çalışamazdım gürültüden okulda kalırdım bazen ve boş sessiz bir yer bulunca çalışmaya başlardım ve imkansızı başarıp bir üniversite kazandım şuan 3. sınıfım babam tedavi gördü benim sayemde benimde hayatımın evresi böyle umudunu kaybetme herşeye pozitif bak ve önüne bir hedef belirle.
 
Kısaca hayat hikayemi anlatim ve mesele okul değil hani en kralını yaşadın derlerya bende senin bu düşüncenin kralını yaşadım hatta boşuda geç lise yıllarımda bile bende gelecek kaygısı vardı bir de babam o aralar alkolikti aile kavgaları her gün vardı lise 3'e kadar babamdan şiddet gördüm Allah'a şükür sigaradan başka hiçbir illete bulaşmadım şu an bile benim lise ve önceki dönemlerim hayat aile ve senin gibi boş kavramınla geçti senin aksine ben eve gitmek istemiyordum çünkü evin Aura'sı çok farklıydı ve babamın korkusundan hiçbir şey yapamazdım amcalarım dedem bile babamı kötü alışkanlıkları yüzünden sürekli azarlıyordu ama bir türlü bırakmıyordu diğer aileleri çok kıskanırdım hani bilirsin baban senin başını okşar veya annen işte bende sevgiden mahrum kalmış birisiydim sevgisizlik kalbimi taş gibi ve merhametsiz yaptı hani bir söz vardır ya bir çocuğun ruhunu öldürmekte cinayettir işte bende o çocuklardan birisiyim ailemi boş hayatımı bir tarafa bıraktım çünkü mecburdum ben okuldan sonra kendime bir iş bulmuştum ve okul iş yaparak üniversite hayali kurdum sağdan soldan kaynak toplayıp çalışmaya başladım evde fazla çalışamazdım gürültüden okulda kalırdım bazen ve boş sessiz bir yer bulunca çalışmaya başlardım ve imkansızı başarıp bir üniversite kazandım şu an 3. sınıfım babam tedavi gördü benim sayemde benim de hayatımın evresi böyle umudunu kaybetme her şeye pozitif bak ve önüne bir hedef belirle.

Yaşadıklarınızın benzerini yaşıyorum babam hayırsızın teki lise 9'um katil olmaktan korkuyorum ne çalışır ne eve ekmek getirir okula bir gün gitmeyince sorumsuz oluruz ahlak takınır her nefesini küfürle bitirir ben bunları hak edecek ne yaptım diyorum şeytan diyor kıy canına sonra git kendini arabanın önüne at hiç olmazsa diğer sevdiklerim kurtulur.
 
Günümün yaklaşık 10 saati okul ve dolmuşta geçiyor. Okulda bir şey yemiyorum genelde eve gelince ne varsa onu yiyorum okulda tek takılirim genelde saat 6'da uyanıp 6'da gelirim eve düşünüyorum her günüm aynı bazen hayattan bıkıyorum ama sonradan sanki içimde bir sahlanma hissi oluyor yapabilirim gibi. Ama neyi yapabilirim aslında düzgün bir vücudum olsun isterdim şimdi konuya biraz felsefe katacağım ama Allah bilir 50-60 sene sonra toprağa karışıp kül olacağım. Bütün bu uğrasim neden okula gidip hayatımı boş gecirsem de aynı hayatımı düzene sokup spor yapıp güzel bir vücut yapsam da aynı. Tecrübeli arkadaşlardan yanıt bekliyorum.
Tek bu durumu yaşayan sen değilsin, benim de günümün 10 saati okulda geçiyor maalesef, 9'da gidiyorum 6-7 gibi geliyorum ve geldiğim de aşırı yorgun oluyorum, fakat sorun şu ki, herkes popüler kültüre göre hareket ediyor, Lise 1'e gidiyorum, sınıftaki elemanların adam akıllı davrandığını görmedim. Instagram ve Tiktok'dan gördükleri postları/memeleri gelip sınıfta anlatıyorlar, kaldı ki komikte değil ve çoğu kız peşinde kendilerini yiyorlar, hocalar desen ayrı bir yapmacık, o yüzden kimseyle konuşmuyorum geliyorum derse oturuyorum okulun bitmesini bekliyorum eve gidiyorum, aşırı yorgun oluyorum geldiğimde. Kısacası her gün 10 saat cehennem gibi geçiyor.
 
Tek bu durumu yaşayan sen değilsin, benim de günümün 10 saati okulda geçiyor maalesef, 9'da gidiyorum 6-7 gibi geliyorum ve geldiğim de aşırı yorgun oluyorum, fakat sorun şu ki, herkes popüler kültüre göre hareket ediyor, lise 1'e gidiyorum, sınıftaki elemanların adamakıllı davrandığını görmedim. Instagram ve TikTok'dan gördükleri postları/memeleri gelip sınıfta anlatıyorlar, kaldı ki komikte değil ve çoğu kız peşinde kendilerini yiyorlar, hocalar desen ayrı bir yapmacık, o yüzden kimseyle konuşmuyorum geliyorum derse oturuyorum okulun bitmesini bekliyorum eve gidiyorum, aşırı yorgun oluyorum geldiğimde. Kısacası her gün 10 saat cehennem gibi geçiyor.

Bir de oradan buradan öğrendikleri 5 kuruşluk siyaset bilgilerini sınıf gibi bir yerde dile getirmeleri hem de derste iken...
 
Herkes bir gün ölecek. Dünyanın en zengin adamı olsan da, en fakiri olsan da, günü ve zamanı gelince öleceksin. Yalnız sadece bunu düşünerek hayat geçmez.

Kendinize eğleneceğiniz uğraşlar edinmeye çalışın. Düzgün bir vücut istiyorum demişsiniz. Buradan başlayabilirsiniz mesela. Yarın öleceğiz diye şimdiden mefta moduna girmeye gerek yok.
 
Yaşadıklarınızın benzerini yaşıyorum babam hayırsızın teki lise 9'um katil olmaktan korkuyorum ne çalışır ne eve ekmek getirir okula bir gün gitmeyince sorumsuz oluruz ahlak takınır her nefesini küfürle bitirir ben bunları hak edecek ne yaptım diyorum şeytan diyor kıy canına sonra git kendini arabanın önüne at hiç olmazsa diğer sevdiklerim kurtulur.
bu saatlere kadar uyumamım sebebide geçmiş yaralar bende aynı şeyler yaşadım sana tavsiyem bi abi olarak hedefini ne olursa olsun belirle ve yoluna devam et okulsa okul yayıncılıksa yayıncılık başarı azim mutluluk aileden hayır gelmez tabi bizim durumumuzda olanlar için ekmeğini taştan çıkartacaksın canım kardeşim şimdiden ayaklarının üstünde dimdik durman lazım ben muhtaç kalmadım aileme sende muhtaç kalma onlar sana muhtaç olsun bende aynı evlelerden geçtim babama b*ç*k bile çektim zamanında anneme ve bize yapılan sebebsiz şiddet yüzünden doğuda yaşıyorduk annem korkardı boşanmaya bizde aynı şekilde korkardık bir yere şikayet etmeye doğununda etkisi bu bizim için ama baba sonuçta hayırlıda olsa hayırsızda olsa elbet bir gün muhtaç kalacaktır bizlere o yüzden kötü şeyleri aklından sil hayatına devam et böyle şeylere kafa yorarsan herşeyine engel olur hedef çok onemli vede istek çünkü kurtalmamızın tek şansı bu başka bir şansımız yok çünkü ne amca ne dayı varsa yoksa tükenmiş hayattan her darbeyi görmüş intahar derecesine gelmiş biz... dediğimi asla unutma
 
Ben bir şeyleri başarabileceğime inanıyorum aslında ama şanssız birisi olduğumu da düşünüyorum. Sırf bu şanssızlığımdan bir şeyleri başaramayabilirim.

Sosyofobik, çekingen bir kişilikle doğdum. İlkokul 1. sınıfta iyi bir öğretmenim vardı, okulda iyi çocuklar vardı. Sonra orası yıkılınca başka okula gittim. Okuldakileri geç, sınıftakilerle bile samimi olamadım 7 yıl boyunca. Hep itici ve soğuk kişiler sınıf öğretmenim oldu. Okulu sevmediğim için derslerle de ilgilenmiyordum.

Ondan sonra mezun olduk, oh kurtulduk derken. Gittiler serseri takımının gittiği meslek lisesine yazdırdılar. Ben okulu bıraktım ondan sonra. Çünkü okulda ciddi anlamda vakit geçmiyordu. Okulu bıraktığım için dışarı çıkmamı gerektirecek de bir durum kalmadığımdan ağır asosyal oldum. Asgari ücretli bir işe dahi girip çalışamıyorum sırf çekingenliğimden.

Özgüvenli olsaydım bu kafayla çok şey başarırdım aslında ama sosyal fobik, özgüvensiz bir kişi olunca bir anlamı kalmıyor. Üstüne 50 - 55 kilo civarı cılızım ve kilo almaya ayıracak param yok. Şimdi ben şanssız değilim de neyim?
 

Geri
Yukarı