Tercihen yabancı olacak şekilde hayatın felsefesini, edebiyatını sorgulatacak bir kitap lazım. Dili ağır olmasın mümkünse. Çünkü hiç edebiyat türü kitap okumadım çok ara ara kitap okurum. Sayfa sayısı fazla olmasın çünkü yanımda taşıyacağımdan ağırlık yapmasını istemiyorum ve pek sabırlı birisi değilim. Sayfa sayısını yavaş yavaş yükselterek gideceğim.
Yazarların hepsinin kendi üslupları var, bazıları su gibi yazıp 5 sayfa bir şey anlatmaz, bazısı 5 kelimeyle önceki 100 sayfada okuduklarının beyninde fırtınalar kopartmasını sağlar.
Uzun zamandır okumayı plandığım bir yazarın yeni çevirisi çıkmış Alfa kitaplarından ; Stanislaw Lem - Yıldız Güncesi (1957), oldukça karışık cümlelere alışık olan benim için "aaa adam bayağı nefes almak gibi cümleler kurmuş, hem de toplumsal pek çok konuyu hikayesinde açık açık ele almış ve laylay okunuyor.
Dostoyevski gibi Rus edebiyatına girdiğinde net cümleler ve betimlemeleri vardır, hikayenin ana temasını kaybetmezsin ve yanında bir sürü "bunun hikayeyle bir ilgisi yokmuş" da dedirtir.
Aziz Nesin, "Yaşar ne Yaşar ne yaşamaz" mesela çok güzeldir, dili çeviri değildir ve omurgası sağlam biri tarafından toplumun %100'ü için yazılmıştır. (Kalan %80'in eğitimi de diyebilirdik ama ülkenin hali...)
Franz Kafka'nın süslemesiz, yağsız kaymak gibi cümlelerinin biraz sıktığını düşünürüm her kitabının başında ancak hikayenin akıcılığı güzeldir.
Jules Verne, halen ara ara açıp bakıyordum 10 yıl öncesine kadar, şimdi bodrumda bir yerlerdeydi bu 1970'lerde çıkmış hali. Yenisini evladıma alacağım gibi duruyor.
Guy Debord gibi bir yazar okuyacaksan, son 80 yıllık savaş/ekonomi/toplum/toplumsal psikoloji gibi konularda bilgin olması gerekir mesela.
Bunların olması için tabi beyninin de çeşitli tecrübeler, fikirler, gördüklerin, duyduklarınla dolu olması ve biraz deneme yanılma yapman gerekir. 
