Bazıları Far Cry 2’yi pek beğenmemişti, ilk oyunla pek bağlantısı olmayan, vasat bir oyun olarak değerlendirenler çoktu. Bazılarımız ise tüm eksikliklerine rağmen oyunu sevmiş, en azından sonuna dek oynamıştık. Açık bir dünya ve çoğu koridor FPS’sine rahmet okutacak bir hareket özgürlüğü her zaman ilgi çekebiliyor ne de olsa. Far Cry 3 ise bir önceki oyundaki iyi yanları daha da güçlendirip oyuncunun önüne tekrar sürecek gibi görünüyor.
Oyunu tasarlayanların bu kez öncekinden çok daha geniş ve detaylı bir oyun dünyası hazırladıklarını söyleyebiliriz. Gezerken hesapta olmayan ilginç yerlere denk gelip oraları keşfetmek isteyeceğimiz türden bir oyun alanı üzerinde çalışıyorlar. Ancak hepsi bununla bitmiyor, oyuncuya çarpışmalarda daha fazla taktik esneklik sağlayacak seçeneklere de yer verilecek; mesela bir cipe patlayıcı bağlayıp düşman kampına sürmek ya da çarpışmadan kaçınabilmek için planörle uzun uçuşlar yapabilmek gibi.
Fakat oyunun esas can alıcı noktası oyuncu üzerinde kuracağı psikolojik baskı olacak gibi görünüyor. Herşeyden önce bir önceki oyundaki sıtma nöbetlerine rahmet okutacak sanrılarla boğuşmak zorunda kalacağımız görevler olacak. Bunun da ötesinde, oyundaki ana düşmanın herkes üzerinde kurduğu psikolojik baskıyı diyaloglar ve tavırlardan devamlı çevremizde hissedeceğiz. Yani oyun psikolojik olarak oyuncuya az raslanır türden bir baskı uygulayacak şekilde planlanıyor. Neyse ki tüm bu hengamede bir de iki şarjör boşaltınca tutukluk yapmaya başlayan silahlarla uğraşmayacağız. Şahsen ben bundan çok sıkılmamıştım ama bir AK-47’nin o kadar çabuk dağılması da pek inandırıcı değildi!
