İnsanlar yasaklarla ilk kez karşılaşmıyor. Daha önce YouTube yasağı karşısında Ktunnel ve DNS değiştirmeyi öğrenen vatandaşlar şimdi de DNS ile girebildiklerini görüyorlar. Peki ama bu neyi değiştirmiyor?
Twitter ya da başka bir sosyal ağ bugün teknik yetersizlikler sebebiyle tam olarak engellenip, sansürlenemiyor olabilir ;ancak altyapının daha derinlerinden bir engel konulduğunda, DNS ve diğer yöntemler işe yaramadığında ne olacak?
Facebook, YouTube ve diğer sosyal ağlar bugün televizyondan ve gazetelerden uzaklaşan milyonlarca insanın günlük haber ve bilgi paylaşım platformları olarak temel bir görev görüyor.
Temel hak ve özgürlüklere, bilgi edinme özgürlüğüne müdahale olarak tanımlanabilecek uygulamaların, bir ülkeyi teknoloji, bilim ve uygarlık alanında ileriye değil geriye götüreceği aşikar. Dünya devletleri birbiri ile teknoloji konusunda yarışıyor, herkes modern çağın araçlarını daha iyi kullanmak, daha çok yararlanmak için uğraşıyor.
Bir ülkenin araçlara erişiminin engellenmesi ise ülkede yaşayan vatandaşların diğer ülke vatandaşlarından teknoloji kullanım alışkanlığı olarak daha geride kalmasına sebep olmuyor mu?
İşin ahlaki yönü yasağın DNS gibi yöntemler ile delinmesi ile insanların yasakların çevresinden dolaşmaya alıştırılması; bu ne kadar doğru? Bunun manevi bedeli yok mu?
İşin ekonomik yönü ise bu online araçlardan yararlanan, maddi ya da tanıtım olarak kazanç elde eden insanlar etkilenmeyecek mi? İnternet üzerindeki yasaklanan hizmetlere yatırım yapanların ortaya çıkan durumlar doğrultusunda uğradıkları maddi zararın tazminatı nasıl olacak? E-ticaretin gelişmesi için önemli bir araç olan sosyal ağlar ve internet hizmetlerine erişim artan bir şekilde daralırsa bunun ekonomik sonuçları ne olacak?
Daha da önemlisi bu soruların cevabını kim verecek?
