Anakartların üzerindeki yongasetleri, işlemci ve ekran kartı GPU'larında olduğu gibi benzer tekniklerle üretilirler. Silindir şeklinde dökülen silikon kalıp kesilerek "wafer" adı verilen büyük plakalar oluşturulur. Ardından Foto Litografi ve aşındırma yoluyla mikro devreler meydana getirilir ve bir kaç işlemden sonra, fabrikaya silikon olarak giren kütle, şu an kullanıyor olduğumuz CPU, GPU yada yongasetlerine dönüşür.
Hikaye, hepimizin az yada çok bildiği kadar bu şekilde. Farklı testlerden geçen yongalar, gösterdikleri performanslara göre giriş, orta ve üst seviye olarak sınıflandırılıp piyasaya sürülür.
İşin doğrusu satın almayı düşündüğümüz üst seviye anakartta kullanılan yongaseti, giriş seviyesinde kullanılanla aynı wafer'dan çıkmıştır (örneğin: Z87, H81). Üretim sırasında oluşan kusurlar yüzünden testleri geçemeyenler, bir alt kategori olarak etiketlenir. Aynı uygulama, uzun yıllardır Intel, AMD ve Nvidia tarafından sürdürülüyor.
Yongaseti, temel anlamda PCI/PCIe, SATA ve USB anlamına gelir. Tali olarak ethernet, ses ve Intel Smart Response/Smart Connect gibi üretici firmaya ait özellikleri de kontrol ederler.
Gelelim konumuza.
Aynı yongasetini barındıran anakartlar arasında, performans farkı bulunmadığını uzun bir süredir hemen hemen her platformda dile getiriyorum. 125$'lık Z87 yongasetli bir anakartla, 600$'lık Z87 yongasetli anakart arasında tercihinizi pahalı olandan yana kullandığınızda, ucuz versiyona oranla daha fazla performans almanız olası değildir.
Anakartların etiketlerini artıran özellikleri sıralarsak:
- Pahalı anakartlarda kullanılan MOFSET, kapasitör ve VRM devreleri, daha dayanaklı/sağlam malzemelerden üretilmiştir. Üst seviye bir bir anakart satın aldığınızda, işlemcinizi rahatlıkla kızartabilirsiniz.
- Genellikle Micro-ATX formunda satılan ucuz versiyonlarda, PCIex16 yuvaları bir yada en fazla iki adet bulunur. Bunun yanında, SLI ve CrossFire (çoklu ekran kartı kullanımı) kullanımlarında üst seviye anakartlar devre kartına ilave edilen switch'ler yardımıyla, PCIex16 yuvaları X16 - x16 bantgenişliğinde hizmet verir.
- USB 3.0 ve SATA 6GB/s yuva sayısı, pahalı modellerde ek kontrolcü desteğinden de yararlanılarak daha fazladır.
- Üst seviye modellerdeki zengin hızaşırtma seçenekleri yanında, yongaseti ve MOSFET soğutucuları daha büyüktür ve daha fazla soğutma performansı sergiler.
- Pahalı anakartlarda WiFi, Bluetooth, mSATA ve bir ara parlayıp sönen Intel Thunderbolt gibi arayüzler bulunur.
- Ucuz anakartlarda, tek buton yardımıyla hızaşırtma, uzay montajda kullanılan açma/kapama/reset butonları, voltaj ölçüm noktaları ve hata gösterge paneli gibi aksesuarlarla pek karşılaşmayız.
Sonuç olarak; anakart satın alma aşamasında, eğer hızaşırtma yapmayacaksınız ve çoklu ekran kartı kullanmayı düşünmüyorsanız gidip en üst seviye yongasetine sahip 500$'lık anakart almanız gerekmiyor. Bunun yerine parayı ekran kartı yada SSD'ye yatırmanız, en azından daha fazla performans elde etme anlamında mantıklı bir yatırım olacaktır.
Hikaye, hepimizin az yada çok bildiği kadar bu şekilde. Farklı testlerden geçen yongalar, gösterdikleri performanslara göre giriş, orta ve üst seviye olarak sınıflandırılıp piyasaya sürülür.
İşin doğrusu satın almayı düşündüğümüz üst seviye anakartta kullanılan yongaseti, giriş seviyesinde kullanılanla aynı wafer'dan çıkmıştır (örneğin: Z87, H81). Üretim sırasında oluşan kusurlar yüzünden testleri geçemeyenler, bir alt kategori olarak etiketlenir. Aynı uygulama, uzun yıllardır Intel, AMD ve Nvidia tarafından sürdürülüyor.
Yongaseti, temel anlamda PCI/PCIe, SATA ve USB anlamına gelir. Tali olarak ethernet, ses ve Intel Smart Response/Smart Connect gibi üretici firmaya ait özellikleri de kontrol ederler.
Gelelim konumuza.
Aynı yongasetini barındıran anakartlar arasında, performans farkı bulunmadığını uzun bir süredir hemen hemen her platformda dile getiriyorum. 125$'lık Z87 yongasetli bir anakartla, 600$'lık Z87 yongasetli anakart arasında tercihinizi pahalı olandan yana kullandığınızda, ucuz versiyona oranla daha fazla performans almanız olası değildir.
Anakartların etiketlerini artıran özellikleri sıralarsak:
- Pahalı anakartlarda kullanılan MOFSET, kapasitör ve VRM devreleri, daha dayanaklı/sağlam malzemelerden üretilmiştir. Üst seviye bir bir anakart satın aldığınızda, işlemcinizi rahatlıkla kızartabilirsiniz.
- Genellikle Micro-ATX formunda satılan ucuz versiyonlarda, PCIex16 yuvaları bir yada en fazla iki adet bulunur. Bunun yanında, SLI ve CrossFire (çoklu ekran kartı kullanımı) kullanımlarında üst seviye anakartlar devre kartına ilave edilen switch'ler yardımıyla, PCIex16 yuvaları X16 - x16 bantgenişliğinde hizmet verir.
- USB 3.0 ve SATA 6GB/s yuva sayısı, pahalı modellerde ek kontrolcü desteğinden de yararlanılarak daha fazladır.
- Üst seviye modellerdeki zengin hızaşırtma seçenekleri yanında, yongaseti ve MOSFET soğutucuları daha büyüktür ve daha fazla soğutma performansı sergiler.
- Pahalı anakartlarda WiFi, Bluetooth, mSATA ve bir ara parlayıp sönen Intel Thunderbolt gibi arayüzler bulunur.
- Ucuz anakartlarda, tek buton yardımıyla hızaşırtma, uzay montajda kullanılan açma/kapama/reset butonları, voltaj ölçüm noktaları ve hata gösterge paneli gibi aksesuarlarla pek karşılaşmayız.
Sonuç olarak; anakart satın alma aşamasında, eğer hızaşırtma yapmayacaksınız ve çoklu ekran kartı kullanmayı düşünmüyorsanız gidip en üst seviye yongasetine sahip 500$'lık anakart almanız gerekmiyor. Bunun yerine parayı ekran kartı yada SSD'ye yatırmanız, en azından daha fazla performans elde etme anlamında mantıklı bir yatırım olacaktır.
