Insan ister istemez ölmek için yaşıyor. Normalde cenazelere katılmazdım ancak bugün ilk defa bir cenazeye katıldım ve o ortamda olmak cidden bambaşkaymış onu hissettim.
Insanların cenazelerine gitmek onların öldüğünü kabul etmektir. Evin boş olmasından korkmak değil evin her zaman boş olacağını kabul etmektir... Ben bu yüzden cenazelere gitmek istemem, aksine gitmenin o kişiye acımak, acıyla bakmak ve sadece kişiyi o gün hatırlamak gibi görünmek olduğunu düşünürdüm. Ve bugün bir şekilde gitmeme bir sebep buldum ve gittim, iyiki gelmişim dedirtti.
Insanlar bazen hiç olmadığı kadar desteğe ihtiyaç duyarlar. Bir olmak birlik olmak onları iyi hissettirir. Bugün ağlamadım ama çok ağlamak istedim. Bu cenazenin sonu yine her işimde olduğu gibi sorgulama aşamasına çıktı. Insanlar mı daha kötü tanrı mı? Bilemiyorum. Sorularıma cevap verecek bir güç yok. Ama şunu biliyorum ki hayat çok acımasız...
Sevdiklerinize sahip çıkın. Onları üzmeyin. Çünkü ölüm bizimle beraber yaşıyor...
Insanların cenazelerine gitmek onların öldüğünü kabul etmektir. Evin boş olmasından korkmak değil evin her zaman boş olacağını kabul etmektir... Ben bu yüzden cenazelere gitmek istemem, aksine gitmenin o kişiye acımak, acıyla bakmak ve sadece kişiyi o gün hatırlamak gibi görünmek olduğunu düşünürdüm. Ve bugün bir şekilde gitmeme bir sebep buldum ve gittim, iyiki gelmişim dedirtti.
Insanlar bazen hiç olmadığı kadar desteğe ihtiyaç duyarlar. Bir olmak birlik olmak onları iyi hissettirir. Bugün ağlamadım ama çok ağlamak istedim. Bu cenazenin sonu yine her işimde olduğu gibi sorgulama aşamasına çıktı. Insanlar mı daha kötü tanrı mı? Bilemiyorum. Sorularıma cevap verecek bir güç yok. Ama şunu biliyorum ki hayat çok acımasız...
Sevdiklerinize sahip çıkın. Onları üzmeyin. Çünkü ölüm bizimle beraber yaşıyor...
