Günün sonunda kendisi ile baş başa kalır insan.
Ne konuşanı ne de selam vereni olmaz.
Yalnızdır geceleri kafası eserse dolaşır sokaklarda.
En büyük zaafı çaresiz bırakır onu bir köşede.
Kendine geldiğinde olan biteni düşünür.
Ona yardım edecek kimsesi yoktur.
Soğuğun ortasında geçmişi ile yüzleşir.
Onlara göre bu durumun suçlusu kendisidir.
Arkasına bakmadan yol alır acı bir şekilde.
Hüzün duygusunu kaybetmiştir, yorgundur.
Unutmalıdır bu olanları, çabalamayı bırakmalıdır.
Her gece yaşadığı gibi.
Günün sonunda kendisi ile baş başa kalır insan.