Sevgili dostum Akmenek'in tozlu raflarda bulduğum bir köşe yazısını daha sizlerle paylaşıyorum.
Bu sayfalar başka sayfalar
Her ay bu sayfalardan size sesleniyorum. PC Gamer dergisi’nin kapanmasından sonra Level’a geçişimi hesaba katarsak neredeyse hayatımın üçte birine yakın bir süredir burada yazı yazıyorum. Bu ay sağımdaki ve solumdaki arkadaşlarım değişti farkındaysanız. Yeni yayın yönetmenimiz Fırat o sayfalara kimleri koyacak bilmiyorum ama öncelikle onlara hoş geldiniz diyorum. Geçen ay Tuğbek’in köşesinde yazdığı gibi her ay buradan sizlere tam da içimizi yazıyoruz. Ben yazılarımda genelde oyunlara bağlı kalmayı seçerim. Ama her toplumda olduğu gibi sivri uçlar bir süre sonra törpülenir ya. Bende diğer arkadaşlarım gibi ister istemez kendimden yazmaya başladım. Oysa ben hikaye yazmayı çok sevmeme karşın köşe yazılarında hikayeye benzer bir şeyler karalamaktan ısrarla kaçarım. Madem burası bir oyun dergisi, o zaman oyunla ilgili bir şeyler yazmak gerek derim. Ama bu ay gerçekten farklı. Çünkü hayatım öyle bir noktaya geldi ki bir haftada bir sürü şey değişti. Birincisi artık hayatım boyunca bir tek sevgilim olmak zorunda, çünkü evlendim. İkincisi evlendiğim için evim değişti ve onyedi senedir yaşadığım mahallemi hatta İstanbul’un bir yakasını bırakıp ötekine geçtim. Üçüncü ise dergimiz artık yayın hayatına Hürriyetin Güneşli’deki merkezinden devam edeceği için iş arkadaşlarım ve iş yerim değişti. Haydi şimdi buyrun bakalım ben hangisini yazayım. Kişisel köşe yazısı yazmayayım da ne yapayım.
Hepiniz evleneceksiniiizzzzz
Yukarıdaki cümleyi son derece psikopat bir Cem Yılmaz edasıyla söylediğimi hayal edin lütfen. Şöyle gözlerimi kocaman kocaman açıp hepinize söylüyorum işte. Evleneceksiniz ve inanın çok doğru bir şey yapacaksınız. Vallahi samimi söylüyorum çok güzel bir şey. Bir defa her sabah sevgilinizle uyanıyorsunuz, istediğiniz zaman onu görebiliyorsunuz, annesinin ve özellikle de babasının yanında ona rahatça sarılabiliyorsunuz. Bazı şeyleri beraber öğrenip gülebiliyorsunuz. Özetle mutlu oluyorsunuz. Gayet güzel bir düğün ve balayından sonra bu cümleleri en rahat halimle söylüyorum. İnanın evlilik güzel bir şey. Bir yere not edeyim de on sene sonra bu yazıyı bir daha okuyayım. Bakalım fikrim değişecek mi.
Yeni bir ev dedim ya. O daha da komik oluyor. Bakkal nerede,en yakın akbil gişesi nerede, hangi banka hangi sokakta bulunur, hangi otobüs hangi duraktan geçer, en yakın sinema nerededir, geceleri neresi güvenli nereleri tehlikelidir, hangi köpek mahallenin hangisi değildir, apartmanın içerisinde rastladığım kel ve bıyıklı amca benimle aynı apartmanda mı yaşar, çukur tabaklar hangi dolapta durur, tırnak makası nerededir, hangi anahtar üst hangisi alt kilidi açar, sabahları gazete hangi bakkalda erken biter, muhtarlık nerededir, mahalle hangi ilçeye bağlıdır bunların hiç birisini bilmiyorsunuz. Eve taşınıyorsunuz ama yattığınız yatak dahil herşey size yabancı geliyor. Bu aslında eğlenceli bir keşif gezisinin de başlangıcı oluyor. Tüm bunları öğrenip aklınıza not ediyor veya yeniden düzenliyorsunuz.
Güneşli’nin yolları taştan
Küçük ama aile gibi sağlam bağlarla bağlanmış bir dergi grubundan Hürriyet gibi dev bir aileye geçince bir alışma devresi yaşanıyor. 5 katlı tek bir binadan, koridorlarından kaybolabileceğiniz dev bir iş yerine geçmek aslında güzel bir duygu. Hergün kaybolup başka bir yerini keşfediyorum. Tüm yapıyı dolaşırken ister istemez kurumsallığı her yerde fark ediyorsunuz. Aynı zamanda senelerce okuduğunuz Blue Jean’in komşunuz olması da ayrı bir zevk tabi. Gerçi hiç biriyle henüz tanışmadım ama olsun. Bildiğiniz gibi ben aslında Chip Dergisinde Donanım Editörü olarak çalışıyorum. Bu, aynı zamanda en büyük rakiplerimizden PC Net dergisiyle de komşu olduğumuz anlamına geliyor. PC Net hemen üst katımızda. Herşey bir yana çocukluğumdan bu yana evimize giren tek gazete olan Hürriyet’in yapıldığı ve basıldığı binada olmak çok garip bir duygu. Tüm yazarlarla gidip tanışmak istiyorum ama bunu yapmak istersem sonuçları ne olur bilemiyorum. Şimdilik 7. kattaki Chip Test merkezinde oturup sakin sakin yazı yazmak ve ürün incelemek bana yetiyor. Fakat ileride maceralarımı buralardan size iletebilirim.
Gittiniz ama aslında gitmediniz
Son olarak artık aynı ofisi paylaşamadığım canım arkadaşlarıma seslenmek istiyorum. Şunu çok iyi biliyorsunuz ki bu kadar seneden ve anıdan sonra arkadaşlık çoktan iş arkadaşlığından çıkıyor. Artık hayat boyu dostluğa dönüşüyor. Gittiğiniz yerde sizden tek isteğim mutlu olmanız. Allah yolunuzu açık etsin.