Yalnızlığımla yaşıyorum.
Tek başıma oturduğum karanlık sokakta.
Gitmek istiyorum bu dünyadan.
Tek kurtuluş yolum bu galiba.
Duygularımı dışa vuramıyorum.
Anlatacak kimsem yok.
Belkide yapabileceğim en iyi şey.
Sessizce gitmek bu dünyadan.
Kendime bazı zamanlar kızıyorum.
Neden bu hale gelir insan.
Yalnız başıma geçen bir hayat.
Derin duygular içerisindeyim.
Çıkış yolumu bulamıyorum.
Kurtulmak istiyorum bu hayattan.
Fakat korkuyorum yapamıyorum.
Kendime bunu yaşatmak istemiyorum.
Uzun düşünceler sonrasında.
Kararımı veriyorum.
Sıkışıp kaldığım bu keşmekeşten kurtulup.
Hayata veda ediyorum.
Bu şiiri kendimi çok yalnız hissettiğim bir zaman yazmıştım.
Fakat ne olursa olsun yaşamalı insan.
Bu da bana eşlik eden eser: