Okuldan eve evden okula şeklinde hayatımı yaşamsam da okulda gördüğüm insanlar hayatın ne duruma geldiğini gösteriyor.
Bilgisayar oyunlar, sosyal medya vb. diğer sanal alem içerikleri insanları gerçekten farklılıştırıyor.
Derslerine çalışmak ve meslek edinmek yerine farklı şeyleri seçiyorlar.
Aynı sınıfta olduğumuz kişilerden bazıları yakın zamanda hastalık olarak kabul edilen aşırı fazla oyun oynama sergiliyor. Gelecekle ilgili hiçbir planları yok, ileride ne olacaksın dediğimizde hiçbir şey 15000TL ye papağan alacağım 20000TL ye satacağım gibi saçma planlar ile karşı karşıya geliyoruz.
sanırım ömrüm boyunca unutmayacağım cevaplar aldım, neden bu kadar çok oyun oynuyorsun diye sorduğumuzda aim geliştiriyorum demişti. Günlük hayattaki etkisini sorduğumuzda artık daga isabetli taş atıyorum, el kol mekaniklerimde gelişme oldu vb. şeklinde cevaplar aldık.
Bunlar psikolojik yan etkiler mi yoksa yaptığı şeyin gerçekten saçma olduğunu kabul etmek mi istemiyor anlamış değilim. Üstelik şimdiki neslin çoğu böyle hepsi oyun oynuyor, sosyal medyada gününü harcıyor, videolar vb. şeylerle sabahlara çıkıyor.
Eskiden birisine yenilen yemek vb. şeyler anlatılmazdı, şimdi herkes lokantada, restorant'da, evde ve diğer herhangi bir yerde yediği yemeyi internette paylaşıyor. İnsanlar git soğumaya başlıyor. Yaptıklarına anlam vermekte zorlanıyorum, bilmiyorum belki de onlar bu devre uyum sağlamış kişilerdir ve biz değilizdir. Sorun bizdedir ama baktığımız zaman gerçekten çok aşırılık olduğu ortada.
Okuldan yine öyle olan bir arkadaş, derslerde sürekli uyurdu çünkü sabahlara kadar oyun oynardı. Sıfr bunun için okulu bırakanlar oldu, hedefleri ise E-Sporcu olmak. Sürekli uyuyan arkadaşıma geri dönersek mesleki bölüm dersini veremedi ve sorumluluğa kaldı.
Nasıl oldu anlayamadık ama bir şekilde ikna oldu ve gözleriyle gerçeği gördü, oyunlara ara verip sıkı bir şekilde çalışmaya başladı ve şuanda oyunlara gereksiz diyor, hiçbir şekilde yaklaşmıyor. Böylesine sık oyun oynamayı bırakalı daha güler yüzlü oldu.
Ama ne yazık ki herkes böyle bırakamıyor, çağın sigare vb. maddelerden daha önemli bir bağımlılık sorunu var bence ve bunun önüne kimse geçmek bir çaba harcamıyor.
Sizin de böyle tanıdıklarınız varsa, onları haya döndürmeye çabalayın. Zombileşmeseler bile zamanla yürüyen ölülere benzemeye başlıyorlar.
Sizce kalıcı bir çözümü olabilir mi? Gelecek diye baktığımız teknolojinin vaad ettiği ışık aslında sonsuz uykuya giden ışık olabilir mi?
Bilgisayar oyunlar, sosyal medya vb. diğer sanal alem içerikleri insanları gerçekten farklılıştırıyor.
Derslerine çalışmak ve meslek edinmek yerine farklı şeyleri seçiyorlar.
Aynı sınıfta olduğumuz kişilerden bazıları yakın zamanda hastalık olarak kabul edilen aşırı fazla oyun oynama sergiliyor. Gelecekle ilgili hiçbir planları yok, ileride ne olacaksın dediğimizde hiçbir şey 15000TL ye papağan alacağım 20000TL ye satacağım gibi saçma planlar ile karşı karşıya geliyoruz.
sanırım ömrüm boyunca unutmayacağım cevaplar aldım, neden bu kadar çok oyun oynuyorsun diye sorduğumuzda aim geliştiriyorum demişti. Günlük hayattaki etkisini sorduğumuzda artık daga isabetli taş atıyorum, el kol mekaniklerimde gelişme oldu vb. şeklinde cevaplar aldık.
Bunlar psikolojik yan etkiler mi yoksa yaptığı şeyin gerçekten saçma olduğunu kabul etmek mi istemiyor anlamış değilim. Üstelik şimdiki neslin çoğu böyle hepsi oyun oynuyor, sosyal medyada gününü harcıyor, videolar vb. şeylerle sabahlara çıkıyor.
Eskiden birisine yenilen yemek vb. şeyler anlatılmazdı, şimdi herkes lokantada, restorant'da, evde ve diğer herhangi bir yerde yediği yemeyi internette paylaşıyor. İnsanlar git soğumaya başlıyor. Yaptıklarına anlam vermekte zorlanıyorum, bilmiyorum belki de onlar bu devre uyum sağlamış kişilerdir ve biz değilizdir. Sorun bizdedir ama baktığımız zaman gerçekten çok aşırılık olduğu ortada.
Okuldan yine öyle olan bir arkadaş, derslerde sürekli uyurdu çünkü sabahlara kadar oyun oynardı. Sıfr bunun için okulu bırakanlar oldu, hedefleri ise E-Sporcu olmak. Sürekli uyuyan arkadaşıma geri dönersek mesleki bölüm dersini veremedi ve sorumluluğa kaldı.
Nasıl oldu anlayamadık ama bir şekilde ikna oldu ve gözleriyle gerçeği gördü, oyunlara ara verip sıkı bir şekilde çalışmaya başladı ve şuanda oyunlara gereksiz diyor, hiçbir şekilde yaklaşmıyor. Böylesine sık oyun oynamayı bırakalı daha güler yüzlü oldu.
Ama ne yazık ki herkes böyle bırakamıyor, çağın sigare vb. maddelerden daha önemli bir bağımlılık sorunu var bence ve bunun önüne kimse geçmek bir çaba harcamıyor.
Sizin de böyle tanıdıklarınız varsa, onları haya döndürmeye çabalayın. Zombileşmeseler bile zamanla yürüyen ölülere benzemeye başlıyorlar.
Sizce kalıcı bir çözümü olabilir mi? Gelecek diye baktığımız teknolojinin vaad ettiği ışık aslında sonsuz uykuya giden ışık olabilir mi?
