hayata dair

Arkadaşlar merhaba, şu an bunu yatmadan önce saat 3:38'de yazıyorum. Bu sene gün yaşadığım bir şeyi anlatacağım yaz tatilinde. Yaz tatilinin başlarına gidersek arkadaşlarımla oyun oynuyorduk, aktiviteler yapıyorduk ta ki arkadaşımın monitörü bozulana kadar. O günden beri oyun vesaire...

Ben küçükken döner 3-4 TL veya 1-2 idi, sizinkiler neler?

Hiçbir zaman kendimi enerjik hissedemiyorum, ağzım başkalarına kapalı patlamaya yakın bomba gibi ama patlamıyor. Konuşmaya çaba göstermek bile istemiyorum. Bazen sadece yalnızlığa gömülüyorum, başkalarının bana nasıl bir imaj çizdiğini kafama takmasam da kendi imajımı düşünürken çoğu kusurumu...

Amacım bilgilenmek. Sizler de belki öğrenirsiniz bu konu üzerinden bir şeyler. Aklınızda varsa yazabilir misiniz?

Sadece dizi ve filmlerde olmuyor. Kitap, oyun, kısa film ve empati yapabileceğim her şey beni o kadar çok etkiliyor ki. Bu yüzden kitap okuma alışkanlığımı kaybettim. Hikayeli oyunlar oynayamıyorum. Film ve dizi izlemekten kaçınıyorum. TV'de gördüğüm acıklı bir haber bile hayatı sorgulatıyor...

Benim kesinlikle Yakuza. Harika kurgulanmış, ara sahne dizaynı ve insanın ağzını açık bırakan olay örgüsü ile her oyunu başyapıt. Puan ortalaması olarak dünyanın en yüksek puan alan oyun serisi, ayrıca 75 aşağı puanı yok. Sizin en sevdiğiniz seri? Ne bu arada en az 3 oyunu olan bir seri olması...