Çok fazla gelecek kaygısı çekiyorum

Katılım
6 Mart 2021
Mesajlar
1.080
Makaleler
4
Çözümler
1
Arkadaşlar selam, çok fazla gelecek kaygısı çekiyorum. Lisenin bitmesine 2 ay kaldı ve geceleri uyuyamayacak dereceye geliyorum. Ders bile çalışamıyorum. Sadece geleceği düşünüyorum. Sürekli bir sigara yakıp ne olacak ne bitecek, işe giremezsem ne olur? Diye düşünüyorum. Sadece bu da değil, geleceği düşünürken geçmişte insanlarla yaşadığım güzel anılar geliyor fakat daha sonra o insanların hayatımdan çıktığını hatırlayınca çok daha kötü oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
 
Beni annem zor kabul ediyor kaldı zengin kadın:D.
İlişkiler çıkar üzerine kurulu; buradaki amaç ise zengin kadının etinden ve suyundan yararlanmak. 😂

Üniversite sınavında falan başarısız olman veya sıralama yapamaman kabul edilebilir bir durum, 1-2 sene dâhâ mezuna kalıp iyi bir yer tutturursun olur biter o mevzu.

Ama aşırı baskı ve stresi oluşturan şey aşırı düşünmektir, benim bu duruma karşı çözümün spor salonu oldu. Zaten spor salonunun; stres, beyin gelişimi veya duygular gibi konularda yapılan birçok pozitif araştırma var, öneririm.

Mesela ben mezuna kaldım ve adam akıllı hazırlanmasamda sınava hazırlanıyorum hâlâ, olayın içinde olsam dâhi imkanı olmasına rağmen okumayacak insanları zorla okutuyorlar diyorum her seferinde. :)
Üniversiteye başlasam dâhi yeniden sınava hazırlanacağım, bu sene kafam rahat değildi pek. :)
 
YKS'ye 2 ay kaldı ve artık stres ya da gelecek kaygısı her neyse canımı çok sıkıyor. 2 gündür spora gidiyorum, şu an kolumu kaldıracak halim yok ama mutluyum. @T21'nin dediği gibi spor cidden çok faydalı ve imkanın varsa sende başla.
 
Hocam ben de sizin tersinize açıkçası sıfır kaygı ve vizyon vardı :D Lise zamanımdayken az çok çalışkan bir öğrenciydim. Notlarım ve yaptığım netlerden dolayı millet ''yok şu olacak yok bu olacak yok bunu okuyacak'' der dururdu. Sonuç olarak insan kendini bir şeyler ''olmaya'' çok fazla sorumlu tutuyor ve kendini şartlandırmaya başlıyor. Zamanla kendimde birçok şeyi kıstığımı fark edince saldım çalışmayı ve beklenenden daha kötü bir yere yerleştim. Sizin gibi ''nasıl geçineceğim? millet benim yaşımda neler yapıyor neler kazanıyor, nerelere gidiyor yahut nelerle uğraşıyor'' tarzı çok soru sormaya başladım. Bu sorular oluşana kadar düşünmeyi erteleyen biri olarak geleceğimi düşünmeye ve tabiri caizse planlamaya başladım. Aldım kağıdı önüme, geleceğimde olmak istediğim yeri, sahip olmak istediğim şeyleri yazmaya başladım. Ne olursa. Daha sonra nasıl elde edebileceğimi düşünüp mantıklı ve gerçekçi yollarla yazdım. Kendimi insanların ağzına değil de bu yazdığım şeylere sorumlu hissetmeye başlayınca kendimde değişikler görmeye başladım. Serüveni daha spesifik ve uzun anlatabilirim ama hocam temel hareket ne istediğiniz ile başlıyor. Hangi bölümü veya üniversiteyi kazanırsanız kazanın hayattan bir şeyler istemeyi ihmal etmeyin. Herkesten önce kendinizi sevin ve saygı duyun. Düşüncelerinize, hislerinize ve hayatınıza saygı duyun.
 
Bir ben kafaya takmıyorum galiba. Geçen sene baraj altı kaldım tercih yapamadım bu sene sınava 2 ay kaldı ama umurumda değil sabah akşam RDR2 Battlefield oynuyorum 😁 herhangi bir sözel bölüme girip wat ile yurt dışında kalmaya çalışacağım tek hedefim o olduğu için pek bir gelecek kaygısı oluşturmadım kendim de.
 
Hocam ben de sizin tersinize açıkçası sıfır kaygı ve vizyon vardı :D Lise zamanımdayken az çok çalışkan bir öğrenciydim. Notlarım ve yaptığım netlerden dolayı millet "yok şu olacak yok bu olacak yok bunu okuyacak" der dururdu. Sonuç olarak insan kendini bir şeyler "olmaya" çok fazla sorumlu tutuyor ve kendini şartlandırmaya başlıyor. Zamanla kendimde birçok şeyi kıstığımı fark edince saldım çalışmayı ve beklenenden daha kötü bir yere yerleştim. Sizin gibi "nasıl geçineceğim? Millet benim yaşımda neler yapıyor neler kazanıyor, nerelere gidiyor yahut nelerle uğraşıyor" tarzı çok soru sormaya başladım. Bu sorular oluşana kadar düşünmeyi erteleyen biri olarak geleceğimi düşünmeye ve tabiri caizse planlamaya başladım. Aldım kağıdı önüme, geleceğimde olmak istediğim yeri, sahip olmak istediğim şeyleri yazmaya başladım. Ne olursa. Daha sonra nasıl elde edebileceğimi düşünüp mantıklı ve gerçekçi yollarla yazdım. Kendimi insanların ağzına değil de bu yazdığım şeylere sorumlu hissetmeye başlayınca kendimde değişikler görmeye başladım. Serüveni daha spesifik ve uzun anlatabilirim ama hocam temel hareket ne istediğiniz ile başlıyor. Hangi bölümü veya üniversiteyi kazanırsanız kazanın hayattan bir şeyler istemeyi ihmal etmeyin. Herkesten önce kendinizi sevin ve saygı duyun. Düşüncelerinize, hislerinize ve hayatınıza saygı duyun.

Öyle oluyor mu? Şimdi ne iş yapıyorsun.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı