Özlem hissi

UserHakan

Hectopat
Katılım
22 Ocak 2021
Mesajlar
2.550
Makaleler
12
Çözümler
34
Yer
Mars
Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.

Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...

Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.

Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...

Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Evet oluyor. Eskiden hiçbirimizin hiç bir derdi tasası yoktu. Kaygılarımız yoktu sadece keyfimize bakıyorduk. Biz büyüdük o güzel anılarımızdaki insanlarda büyüdü herkes kendi yoluna gitti. Şimdi sokakta görünce selam bile vermiyorum. Çünkü her şey zamanında güzeldi. Şimdi kendine gel ve önüne bak evet eskiyi yad etmek güzeldir ama bu kadar çok düşünmen seni çok depresif yapar.
 
Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.

Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...

Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.

Yaşyan biri olarak matematik fizik ıtabı falan çözmek lazım yoksa zaman akıp gidiyor keşke gitmese bir şey yapmıyorum bakıyorum 2 saat geçmiş ve hayal kurmayı düşünmeyi yaptıklarımı yorumlamayı çok seven biriyim 2 saat ayakta boş boş odada turluyorum düşüncelerle sanıyorum 5 dakika 30 dakika geçmiş ama 2 saat falan geçiyor garip keşke keşke ve keşke hayatımda keşke dediğim nadir anlardan bir tanesi.
 
Herkes yaşar normal bir şey ama geçmişe kafa yormamaya çalış bende de aynısı oluyor ama artık düşünmüyorum. Sadece başka şeylere odaklanmaya çalış.
 
Bu durumu etkileyen bayağı bir durum var ama İstanbul'dan örnek vereyim.

1-mülteci (esenyurt'un %40'ı net mültecidir)
2- boş arazilerin tamamına binalar yapılması.
3- gitgide azalan yeşillik.
4- teknoloji.

Eski mahallenize ve şimdiki mahallenize bakın farkı görürsünüz.
 
Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.

Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...

Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Ergenlik döneminin başında veya ortasında böyle şeyler normal. Bazen bir konuyu o kadar çok kafana takacaksın ki, elin ayağın titreyecek.
 
Herkes yaşar normal bir şey ama geçmişe kafa yormamaya çalış bende de aynısı oluyor ama artık düşünmüyorum. Sadece başka şeylere odaklanmaya çalış.
Hocam yani her zaman da takılan bir şey değil ama olur olmadık yerde kafama takılınca uzun süre çıkmıyor. Kafamın içinde döndükçe daha da hızlanıyor. Bu sefer daha da eskiye gidiyorum.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı