CaptainFexis
Kilopat
- Katılım
- 3 Temmuz 2018
- Mesajlar
- 39
Arkadaşlar merhaba, 22 yaşındayım, Ankara Üniversitesi'nde geleceği çok da parlak olmayan bir bölümde okuyorum. 22 yaşımda hala 2.sınıfa olmamın nedeni iki sene okulu dondurmam ve bir sene de Hacettepe de hazırlık okumam. Çocukluğumdan beri hep kararsız bir insan oldum, üstelik -ailemi ne kadar suçlamak istemesem de- hiçbir şeye doğru dürüst yönlendirilmedim. Genellikle 'rahat' bırakıldım çünkü kendi işlerimi kendim halledebiliyordum, hiçbir zaman yaşımın insanı olmadım ve hep olgun biri olarak tanımlandım, en azından yakınlarım tarafından.
Üniversiteyi bırakmak istememin birçok sebebi var ama başlıca sebepleri şunlar diyebilirim: 4 yıllık eziyet sonunda bir gelecek görememem, kendimi ne kadar zorlarsam zorlayayım bir türlü ilgimi çekemeyen bir bölüm, ekonomik sıkıntı, KYK yaşamının kısıtlayıcılığı ve son olarak, tabiri caizse Ankara denen gudubet şehirden ölümüne nefret etmem. Havasından, suyundan, ulaşımından, yolundan... Artık aklınıza ne geliyorsa. Ankaralı arkadaşlar alınmasın.
Memleketimdeki üniversiteye geçmeyi düşündüm, denedim ve geçemedim. Geçmek de istemiyordum ne yalan söyleyeyim. Artık öyle bir raddeye geldim ki üniversiteyi bıraksam da devam de etsem bir stres topu oldum. Hayatımdan bir gram zevk alamıyorum, hobilerim ve bilgisayarım olmasa kafayı yerdim herhalde. Eskiden enerjik, az çok cana yakın biriydim şimdiyse iki üç kişi harici kimseyle muhabbetim bile yok, içime kapandım.
Üniversiteyi bırakıp çalışmak istiyorum ama nerede çalışacağım? Millet tüm üniversite terklere sanayiye git diyor, çevremde sanayide çalışan çok insan var, herhalde her usta olan kendi dükkanını açıp parayı kırıyor zannediyorlar? Ne kaldı geriye, askerlik mi? Dayıların dediği gibi iş beğenmemezlik mi bu?
Üniversiteyi bırakmak istememin birçok sebebi var ama başlıca sebepleri şunlar diyebilirim: 4 yıllık eziyet sonunda bir gelecek görememem, kendimi ne kadar zorlarsam zorlayayım bir türlü ilgimi çekemeyen bir bölüm, ekonomik sıkıntı, KYK yaşamının kısıtlayıcılığı ve son olarak, tabiri caizse Ankara denen gudubet şehirden ölümüne nefret etmem. Havasından, suyundan, ulaşımından, yolundan... Artık aklınıza ne geliyorsa. Ankaralı arkadaşlar alınmasın.
Memleketimdeki üniversiteye geçmeyi düşündüm, denedim ve geçemedim. Geçmek de istemiyordum ne yalan söyleyeyim. Artık öyle bir raddeye geldim ki üniversiteyi bıraksam da devam de etsem bir stres topu oldum. Hayatımdan bir gram zevk alamıyorum, hobilerim ve bilgisayarım olmasa kafayı yerdim herhalde. Eskiden enerjik, az çok cana yakın biriydim şimdiyse iki üç kişi harici kimseyle muhabbetim bile yok, içime kapandım.
Üniversiteyi bırakıp çalışmak istiyorum ama nerede çalışacağım? Millet tüm üniversite terklere sanayiye git diyor, çevremde sanayide çalışan çok insan var, herhalde her usta olan kendi dükkanını açıp parayı kırıyor zannediyorlar? Ne kaldı geriye, askerlik mi? Dayıların dediği gibi iş beğenmemezlik mi bu?
Son düzenleyen: Moderatör:
