Yakında 22 yaşına gireceğim. Bugüne kadar hiçbir şey yaşayamadım daha da yaşayacağımı zannetmiyorum. 21 senedir bir tane bile sevgilim olmadı. Sevgisizlik ve daha da olmayacağını bilmek çok yoruyor. Arkadaş desen dost diyebileceğim biri yok. Deliler gibi eğlendiğim zevk aldığım tek bir an yok diyebilirim hayatımda. Dışarı çıkmak istesem adam bulamam zaten. Gelecekten de hiç umudum yok. Yaşamak için sebep arıyordum hep. Tek sebebim yaşamazsam ailem üzülürdü. Fakat gerçekten ailemi üzmemek için yaşamak dahi istemiyorum artık. Çünkü yaşamıyorum. Ne istediğim üniversiteyi kazanabildim ne doğru dürüst arkadaş ortamı edinebildim. Her gün daha mutsuz olmaktan çok yoruldum. Bu yaz büyük ihtimalle buna bir son vereceğim. Bunu niye yazdın derseniz burada anomimim ve az da olsa kafamdakileri paylaşabileceğim biri yok. Ciddiye de almazlar zaten. Geçmişte yaşananları anlatmak istemedim yazı çok uzar. Ama bundan sonra mutlu olabileceğimi zannetmiyorum. Çünkü tüm umutlarım tükendi artık. Ha şu zaman ha şuraya gidince vs. Diye diye 22 olduk sayılır.