Anakin_skywalker55
Decapat
- Katılım
- 2 Mart 2023
- Mesajlar
- 154
- Çözümler
- 2
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- İntel i3 12100F
Asus prime H610M K-4
Asus Dual Rtx 3060LHR 12gb V2
Adata Xpg 2x8 16gb ram
WD SN570 500GB Blue GEN3X4 M.2 SSD
FSP HYPER H3-550 80+ PRO 550W Güç Kaynağı
- Cinsiyet
- Erkek
Öncelikle herkese merhaba, 18 Mart 2000 doğumluyum daha yeni 23 yaşıma girmiş bulunmaktayım. Belki çok uzun bir yazı olabilir belki kısa olabilir belki de mesajı sileceğim ama bu sefer her şeyi tüm içimde hissettiğim karamsarlık baş edememe hisslerimi ailemle bile bu konuları doğru düzgün konuşamadığım yahut tüm doğrularıya içtenlikle tanıştığım insanlara açıkca söyleyemediklerimi bir bir anlatmak istiyorum. Galiba sanırım fazla gururlu bir insanım bir şeye yetmediğimi söylemek gururuma dokunuyor ya da yapamadığım için küçük duruma düşmüş hissediyorum ve her seferinde bu konu hakkında doğruları söylemek yerine bahaneler bulup çarpıtıp anlatıyorum ya aslında öyle değil de şöyle böyle uzun bir giriş oldu sorunun kaynağı 23 yaşında olup sanırım 177-180 boylarındayım ve kilom yer yer değişiyor. 49-50 en fazla 52 gördüm aslında ergenlik dönemimde yaşıtlarımla hemen hemene aynıydım. Bir sıkıntı sorun çekmiyordum. On altı yaşımdan sonra fark ettim kilo alamadığımı gür sakallı kolları bacakları kıllı sıska birine dönüşüyordum ve dönüştümde ilk başlarda altta yatan sağlık sorunları var düşüncesiyle defalarca doktora gittim bir şey çıkmadı. İkna olmuyordum kafama öyle kodlamışım yok bende sorun var diyordum en son tahlillerim de yüksek kolestrol çıktı aile de genetik olabileceğini söylediler o günden sonra şeker kullanmayı bıraktım ve artık çok fazla şeker kullanmıyorum şekersiz çay içiyorum gelelim yemek yeme alışkanlıklarıma yemek yemeyi seviyorum ve pek fazla yemek ayırmam. Ayırdıklarım ise yağ kokan yemekler yağlı hayvansal yağlı yemekler bir ağzıma kokmayan her şeyi yiyebilirim ve yerimde umarım beni anlıyorsunuzdur. E herkes gibi sabah kalk kahvaltı yap vb sıradan beslenme işleri uyuyorum. Tabii yine de hiçbir türlü kilo almaya başlamadım. Alıyorum ama bir iki kilo sonra geri veriyorum ve bunun yanında ben her ne yemek yersem yiyim yemekten 10 dakika sonra kendimi çok aç ve halssiz hissediyorum gerçi günün her zamanı öyle hissediyorum asıl meseleye gelelim çıkmazın içersine girdim artık beyin fonksiyonlarım çalışmıyor. Kendimi yaklaşık bir iki senedir eve kapatmış bulunmaktayım gerçekten çok nadir dışarı çıkıyorum. Şu an galiba dışarı çıkmayışım tam bir buçuk ay olacak dışarı çıkmaya çekiniyorum. Zaten param da yok çulsuz çapulsuzun tekiyim diyorum. Kendime aslında çok neşeli bir insanımdır. Hayattan zevk almasını bilen birisiydim ama artık öyle değilim insanlar bana iş bul çalış diyorlar evet istiyorum ama halim yok. Sürekli halsizim ve içime kapanmış durumdayım. Biri bana bir soru sorsa kekelemeye başlıyorum. Cevap veremiyorum. Geçen sene yapı denetim kazandım bu sorundan dolayı gitmicektim sonra dedim bir psikolog tedavisi alayım ve devlet hastanesinden randevu aldırdım anneme bakın onu bile kendim yapamadım telefonda falan konuşurken de kekeliyorum. Farklı insanlara karşı her neyse girdim anlattım sorunları bana sosyal fobi dedi ve antidepresan yazdı biraz. Kullandım gerçektende ruh sağlığım iyi gibi oldu. Kendimi daha iyi hissediyordum farklı kişilerle konuşmaya başlayınca o kadar da kendimi kasmıyordum tamam yine takılıyordum ama umursancak bir şey değil diyordum neyse bir şekilde tedaviye devam etmedim ilaçlar iyi değil vb baskısı … spor yapıp kilo alamı önereceksiniz evet her şeyin farkındayım ama çulsuz çapulsuzum demiştim. Bu psikolejiyle bu yetersizlikle çalışamıyorum bir işim yok ailem desen cimri pederin eline üç maaş giriyor eve adamakıllı market alışverişi yapmıyor. Şu yaşıma kadar bana aklına gelirse 100 TL harçlık verdiği olmuştur şu anki market fiyatları karşısında nasıl spor yapıp beslenebilirim? İmkansız bir şey bence ben öyle düşünüyorum 7/24 bu konular kafamda dolanıp duruyor sürekli her şeyi düşünüyorum ama bir adım atmaya gücüm kalmadı. Artık uyku düzensizliği çeşitli problemler çıkarmaya başladı. Bedenim gün geçtikçe kendime inancım bir adım daha geriye gidiyor. Mesela ben vatan bayrak aşkı ile yanıp tutuşan biriyim niyese aşırı derecede çok seviyorum sürekli videolar izleyen bir insanım ama hiçbir zaman uzman olamayacağımı bilmek beni her geçen gün hayata daha çok küstürüyor. Bunun yanında sabahları artık kalkmamaya başlıyorum kahvaltı eksiltiyorum. Yiyesim gelmiyor ve bu da daha çok psikolejimi etki altına alıyor. R hepsi bir zincir gibi kısır döngü ve artık gerçekten çok sıkıldım. Sanırım bir gün sonum böyle olacak gelip bunları aileme anlatsam babam tarafından ciddiye alınmayacağım annem yine de beni savunucak ama aile içi kavga sebebini dönecek ve annemin çabasıda yetersiz kalacak sanırım ben hiçbir zaman kilo almayı başaramayacağım ya da bu psikolejik durumu atlatamayacağım. Umarım içimde hissettiklerimi yansıtabilmişimdir.
Son düzenleyen: Moderatör: