Stajda çalıştığım fabrikada belli başlı aletlerin bakim ve onarım işini yapıyorum + olarak bir makine konusunda uzman olarak bilen tek kişi ben olduğumdan dolayı o makinenin kontrolü bende genel olarak günüm yorucu geçiyor.
Endüstriyel bakım onarım bölümüm.
Cidden öyle maaşı da kötü değil ama sevmediğim bir iş sevmediğim bir ortama her gün gidip gelmek ne bileyim çok boşlukta hissediyorum hiçbir şey yapasım gelmiyor bir motivasyon kaynağım da yok. Konuşacak kimsem de yok.
Öyle zaten kötü değil insanlara söylediğimde de böyle tepkiler alıyorum eskiden bende derdim iş bulsam oda dertmi diye ama ne bileyim mutsuz monoton ve düz, yalnız bir hayat geçirmek hayatımın çoğunun böyle geçeceğini düşünmek kafamı yiyip bitiriyor.