Ağır depresyonu nasıl atlatırım?

Muas dedi:

Tahmininiz doğru, aslında 1-2 aydır okumuyorum. Okuduğum tek şey düşüncelerim, sizin dediğinizi önceden denemiştim. Ama düşüncelerim ve zihnim otomatik oraya gidiyor.

Artık düşünmek istemiyorum.

Hayatımda böyle bir şey yaşamamıştım, çok kötü hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yakın zamanda aynı durumu yaşamış ve halen atlatma sürecinde olan birisi olarak ne desem bilemiyorum. Dediğim gibi konuşmanın bir şeyleri çözmediğinin farkına vardım çünkü. Bir psikolog veya psikiyatr tarafından destek görmek istersen, bence denemelisin. Yoksa burada çözüm bulacağına dair ümit verici konuşmak istemem dostum.

Psikolog vb yerlere gidin.

FakirSincap dedi:

İlgileniyor musun bilmiyorum ama felsefeye, edebiyata ve düşünmeye bir süre ara ver. Harbiden diyorum. Bir yerden sonra okumaktan deli oluyor insan. Bir dönem felsefeye bir anda yüklenmem sonucu çok karamsar düşüncelere ve yanıltılara varmışlığım oldu. Çözümü yoktu bana göre. Tek çözümü belli bir süre düşünmeyi bırakıp kendimi yenilemekte buldum. Düşünmeyi düşünmemek gibi bir şey var. Onu başardığında her şey akışına varıyor. Umarım anlatabilmişimdir. Depresyonuna da kimse çare bulamıyor dostum. Bunu da net bir şekilde söyleyebilirim. En azından bir uzman tarafından destek almadığın sürece kendini daha da kötü hissetmeye başlıyorsun. Çünkü insanların bu durumu ne kadar anlamadığını, ne kadar salak olduklarını düşünmeye başlıyorsun ve işte, yine aynı yerdesin.

Genişletmek için tıkla...

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Çözümü bu şarkı.

Ne zaman kendimi faydalı bir eylemi gerçekleştirmeye motive etmeye çalışsam hemen ardından içimden bir ses: Peki ya sonra? Bunların sana bir faydası olmayacak; bunları yapsan da yapmasan da öleceksin. Senin varlığının ne kadar küçük olduğunu biliyor musun?

Sen bir hiçsin. Sebepsiz bir şekilde var oldun ve sebepsiz yere öleceksin. Ailen için çalışıyorsun diyelim? Ailen buna minnettar kalacak mı? Onlar seni hatırlayacak mı? Sana doğrusunu söyleyeyim: Hayır, hiç kimse sana hiçbir şekilde minnettar kalmayacak. Kalsalar bile bunu sen bilemeyeceksin çünkü sen hiç olacaksın. Hiç var olmamış gibi, hiç ağlamamış gibi, hiç sevinmemiş gibi. Yüzlerce soracağın sorun olacak; yargılanmak değil, bunlara sebep olan varlığı yargılamak istiyorsun ama yargılayamayacaksın, sen ve o hiçlikten ibaret. Ama bunların hiçbiri olmayacak.

İnsanın anlam arayışı - Victor Emile Frankl kitabinı öneririm kısacık ama kocaman bir kitap. Hayatın bana göre bir anlamı yok ölmeden önce her şekilde pişman öleceğiz fakat gelecekte belki bu düşüncelerinden kurtulacaksın ve bu günlerini, gençliğini arayacaksın. Pişmanlığını bir nebze azaltmak için günlerini anlamlı hale getir ve güzel geçir. Büyüdükçe daha küçük şeylerle mutlu olmaya başlıyor insan. Güçlü kal dostum.