Arkadaşlar selam, ben de günümüz ergenlerin çoğunluğu gibi aile içinde kuşak çatışması yaşıyorum. Hiçbir konuda anlaşamıyorum kimseyle. Sorunun şu ana kadar bende olduğunu, ergenlik sürecinin geçip gideceğini ve mutlu birisi olacağımı düşündüm. Her konuya çözüm odaklı ve iyimser yaklaşıyorum. Kimseyle laf dalaşına girmiyorum, sürekli iyi geçinmeye, tartışmamaya çalışıyorum. 9.sınıf'a geldiğimde, puanım ile İstanbul'a gitmeyi planlıyordum. Orada bir yurtta kalıp, bir süre uzaklaşmak ve kafa dinlemeyi planlıyordum. Ancak ailem benim yerime tercihlerimi yapıp, kendi istedikleri şehre taşındılar. Her neyse, bir sene kadar daha idare ettim. Günün çoğunu dışarıda geçiyordum yazın. Sürekli nereye gittiğim ve ne yaptığım konusunda darlanıyorum ama yine de gerek kaçarak gerek bir bahaneyle evden gittim. Çalışmama dahi izin verilmiyor.
Buraya kadar okudunuz ve sorunuz şu olmalı: "ailenle sorunun ne?". Açıkçası size durumu şöyle anlatmam gerek. Ailem aşırı muhafazakar ve her konuda bildiğini yapan, tamamen memurlardan oluşan bir aile. Ben ise agnostik düşüncede, zevkleri ve hobileri farklı olan, şu ana kadar internet üzerinde çalışarak gelir elde eden, kendine ait şahıs şirketi bulunan bir ergenim. Kriptoyla ve çeşitli gelir elde etme yöntemlerine de bakıyorum sürekli olarak. Dolayısıyla gün içinde sürekli bilgisayar ile haşır neşir oluyorum. Her neyse, bu işlemler için gerekli olan bilgisayarı kendim yazın çalışarak ve burslarımla aldım. Ancak kullanmama belirli saatler içerisinde izin veriliyor. 1 saat otursam, kalk biraz gezin ara ver gibi şeyler söyleniyor. Telefonumu ve bilgisayarımı kendi kafalarına göre karıştırıyorlar. Geçen sene kendim kullanmak için aldığım iPad cihazı, elimden aldılar ve şimdi kardeşim dizi izliyor. Burada alırken bahaneleri, sınava çalışmasıydı.
Bilgisayar ve telefon gibi tabletin de ücretini kendim ödedim- evde mahremiyetim az. Odama kafalarına göre dalıyorlar. Canım sıkıldığında odama geçip, kapısını kitleyemiyorum. Çok daraldığımda başka yerlere gidemiyorum. Şu ana kadar notlarım hep çok iyi oldu ve bu sene bir tık daha düşük not geldiğinden ötürü derslerime çalışmadığımı düşünüyorlar. Ben okumayı planlamayan birisiyim. Genel düşünce tarzım, ülkeden bir yolunu bularak gitmek ve yurt dışında okumak. Şu ana kadar her projeme engel oldular, her işimi yaparken zorluklarla yaptım. Artık bıkkınlık vermiş durumda. Yeni ev için interneti dahi ben bağlattım. Bütün başvuruları falan yaptım, ödemesini yaptım. Akşam kafasına göre interneti kapatıyorlar.
Yani şu ana kadar ne yaptıysam yaranamadım ve her konuda rahatsızım. Kötü bir alışkanlığım yok. Şu ana kadar din konusunda da çok fazla baskı vardı ama artık karışmıyorlar. Tüm bunların yanında, en ufak bir durumda haksız duruma düşüyorum. Şu anda da ailemle birlikte karantinadayım. Gerçekten çok yorulmuş durumdayım. Size sorum, ailemden uzaklaşmanın bir yolu var mıdır? Yurt dışı programlarına bakıyorum bir süredir. Erasmus+ falan bir proje tuttursam, 2-3 ay gitsem çok mutlu olurum. Artık biraz özlenmeye ve özlemeye ihtiyacım var. Zaten okuldakilerden ve ülkemde olanlardan da bıkmış durumdayım. Sadece biraz uzaklaşmaya ihtiyacım var. Önerileriniz için teşekkür ederim şimdiden.
Not: Bu yaşıma geldim halen tek engelimin ailem olması çok üzücü. Onları seviyorum ama yaptıkları beni çok yoruyor. Uzaklaşmaya ihtiyacım var.