Ailenin sürekli karşı çıkması

Selam, 19 yaşında lise mezunu bir kardeşinizim. Açıkçası dünya malında hiç gözüm yok ama arada sırada "Neden onlarda var da bende yok?" hissine kapılıyorum. Şahsen bu hissi hiç sevmiyorum. Rabbime asla isyan etmem ama nedense bu his arada geliyor. Yine o dönemlerimden birindeyim. 12 yaşından beri çalışıyorum. 7 senelik iş hayatımda çok ezildim, çok hor görüldüm. Şu anda da çalıştığım yerde hak ettiğimden çok daha az kazanıyorum. Yaşıtlarıma, kuzenlerime bakınca açıkçası hayatlarını yaşıyorlar, keyiflerine keyif katıyorlar. Mal mülk desen tonlası onlarda. Hiçbirinde gözüm yok ama benim durumuma en yakın kuzenimin bile ailesinin ona güvencesi var. E-ticarete vs. atıldı, ailesi ellerinden geldiğince destekliyor. Bense bir işe atılmak istesem en başta karşımda ailemi görüyorum. Destek çıkmak yerine engel olup dalga geçiyorlar. En büyük zararı da onlardan görüyorum. Çok sıkıldım. Hiçbir zaman ailem bana destekçi olmadı, arkamda durmadı. O sebeple üniversite de okuyamadım. Okusam, tek başıma yapamayacağımı biliyorum. Ailem “Biz destek oluruz” dese de hiç inanmadım. Çünkü yarı yolda bırakılmaktan sıkıldım. En ufak sürtüşmede çok üstüme geliyorlar. Babamın mirasını reddetmeme rağmen o mirası yüzüme vuruyorlar. Sıkıldım, bıktım. 2026'da askere gidiyorum. Askerden dönünce ilk yapacağım şeylerden biri ailemi resmen reddetmek olacak. Bir insan oğluna verdiği küçük/büyük bir parayı neden borç saysın ve geri istesin ki? Anlayamıyorum. Ben sevilmeye layık değil miyim? 2 abim var, onlara sürekli destek oldular. Bir işe atılacakları zaman maddi destek oldular. Biri bir borca girse borcuna ortak oldular. Ya ben? Neden verdiği 50 TL’yi bile borç olarak verir ki? Anlayamıyorum, gerçekten anlayamıyorum. Şu anda asgari ücretle çalışıyorum ve eve maaşımın yarısını veriyorum. Kendi faturalarımı kendim ödüyorum, aldığım kıyafetleri vs. kendim ödüyorum. Onlardan en ufak bir beklentim yok. Tek istediğim, ya beni de “evlat” olarak görsünler ya da beni hemen şimdi “reddetsinler.” Çok sıkıldım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Çekip gitsem birikmiş param/malım yok. Kalsam takatim yok. Bıktım, usandım...

Güzel konu. Dertleşmek ister misin?

1.3 Multijet dedi:

Delete, Sorry... Really, Really Sorry.

Genişletmek için tıkla...

Yazdığınız yazının tamamını okuyabildim. Sanırım paylaşmaktan vazgeçtiniz yine de tavsiye isterseniz aileniz size nasıl davranıyorsa sizde onlara öyle davranmalısınız. Sizin onlardan aldığınız parayı borç olarak sayıyorlarsa maaşınızın yarısını eve vermemeniz lazım.

1.3 Multijet dedi:

Haklısınız ama askere kadar sabretmeyi seçtim, sadece üzerimde bir haklarinin kalmamasını ve sessizce hayatlarından çekip gitmek istiyorum, okuduğunuz için teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Öyle bir ihtimal yok hocam. Ailenizden kopamazsınız. Ayrılacaksanız da iyi ayrılmayı deneyin. Sonra pişman olan siz olursunuz.

Ben de bir dönem senin yaşadığın durumu yaşadım. Sanırsam bu 16 ila 20 yaş arasında olan bir problem. Aile korkusu vs derken,herkes üstüne gelir. Ama kendine güvendiğinde özgüvenli net konuşunca,aile duruluyor. Ya da eninde sonunda evden ayrılmak zorunda kalıyorsunuz. Kimse ailesinden huzursuz ayrılmak istemez. Bana sorarsan,hedeflerine odaklan. Ben pembe düşüncelerinin olduğunu düşünmüyorum,çünkü yazdıkların yaşına göre olgun baya. Yaşın daha da büyüdükçe,lafların ağır bastığında bu saydıkların gidecektir.
Kuzenine vs gelince,kimisi milyoner. Kimisinin durumu orta işte... Bu nasip işi. Belki de bu senin sınavındır. Kimse az,çok demeden isyan etmiyor değil. Herkes ediyor,sonuçta avrupa birliğinde ki alex ile eşit yaşama sahip beklentimiz yok ama üç aşağı bir beklentimiz az. Oda olmayınca sabır tükeniyor,ister istemez. İnan bana,zaman her şeyin ilacı... Hele ki 19-25 arası iyice zorlaşır. 30'a doğru düzeliyor bir çok durum.

Ailenin yanında mı çalışıyorsun veya bir tanıdığının?

Cursor dedi:

Ailenin yanında mı çalışıyorsun veya bir tanıdığının?

Genişletmek için tıkla...

Yok hocam bağımsız çalışıyorum.

Onur Kaan Arslan dedi:

Ben de bir dönem senin yaşadığın durumu yaşadım. Sanırsam bu 16 ila 20 yaş arasında olan bir problem. Aile korkusu vs derken,herkes üstüne gelir. Ama kendine güvendiğinde özgüvenli net konuşunca,aile duruluyor. Ya da eninde sonunda evden ayrılmak zorunda kalıyorsunuz. Kimse ailesinden huzursuz ayrılmak istemez. Bana sorarsan,hedeflerine odaklan. Ben pembe düşüncelerinin olduğunu düşünmüyorum,çünkü yazdıkların yaşına göre olgun baya. Yaşın daha da büyüdükçe,lafların ağır bastığında bu saydıkların gidecektir.
Kuzenine vs gelince,kimisi milyoner. Kimisinin durumu orta işte... Bu nasip işi. Belki de bu senin sınavındır. Kimse az,çok demeden isyan etmiyor değil. Herkes ediyor,sonuçta avrupa birliğinde ki alex ile eşit yaşama sahip beklentimiz yok ama üç aşağı bir beklentimiz az. Oda olmayınca sabır tükeniyor,ister istemez. İnan bana,zaman her şeyin ilacı... Hele ki 19-25 arası iyice zorlaşır. 30'a doğru düzeliyor bir çok durum.

Genişletmek için tıkla...

Huzursuz ayrılmak istemem yarın öbür gün evlenip çoluk çocuğa karışırsam, torunlarını görmeye hakları var tabiki ama ne yazık ki anlaşamıyorum, en iyisi farklı bir memlekete gidip orda yeni bir hayat sürmek, hem aile ile küsmem hemde tartışma ihtimalimiz ortadan kalkar, belki yokluğum değerimi hatırlatır onlara.

Yukapian dedi:

Öyle bir ihtimal yok hocam. Ailenizden kopamazsınız. Ayrılacaksanız da iyi ayrılmayı deneyin. Sonra pişman olan siz olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

Pişman olur muyum? Kesinlikle ama gerektiğinde aileden kopulur hocam, zor olsa bile kopulur.

Bir kaç insanın sana ilgi göstermemesi, senin değerini bilmemesi sonucunda sevilmeye layık olmadığını düşünme. Hayatın sana ne getireceğini hiçbir zaman bilemezsin. Hepimiz dünya üzerinde bir sınav veriyoruz. Bu sınav bazen eşimiz, bazen ailemiz, bazen yoksulluk ve bazen de zenginlik oluyor. Herkes sınav veriyor. Sadece sen değil. Kendini yalnız hissetme ve mücadele etmeyi hiçbir zaman bırakma. 19-20 yaşlarındasın. Hayatında en verimli olabileceğin dönemlerdesin. Bence yapabilirsin. Üniversite okuyabilirsin. Kimsenin desteğine de ihtiyaç duymazsın. Taşı sıksan suyunu çıkartırsın. Biz zamanında hem okuduk hem çalıştık. Bazı şeylere sahip olmamak utanç verici bir durum değildir. Bir şeyler için çabalamak ve mücadele etmek onur ve gurur verir insana. Mücadeleyi hiçbir zaman bırakmamalısın.

Bu konuyla alakalı çok güzel bir söz vardır. Forrest Gump filminden. Gump'ın annesi ona söylemiştir;

'Hayat bir çikolata kutusu gibidir. Kutunun içinden neyin çıkacağını hiçbir zaman bilemezsin'

Daha iyi günlerin seni bulmasını ve hayatında her zaman başarılı olmanı diliyorum güzel kardeşim.

Herolynx53 dedi:

Bir kaç insanın sana ilgi göstermemesi, senin değerini bilmemesi sonucunda sevilmeye layık olmadığını düşünme. Hayatın sana ne getireceğini hiçbir zaman bilemezsin. Hepimiz dünya üzerinde bir sınav veriyoruz. Bu sınav bazen eşimiz, bazen ailemiz, bazen yoksulluk ve bazen de zenginlik oluyor. Herkes sınav veriyor. Sadece sen değil. Kendini yalnız hissetme ve mücadele etmeyi hiçbir zaman bırakma. 19-20 yaşlarındasın. Hayatında en verimli olabileceğin dönemlerdesin. Bence yapabilirsin. Üniversite okuyabilirsin. Kimsenin desteğine de ihtiyaç duymazsın. Taşı sıksan suyunu çıkartırsın. Biz zamanında hem okuduk hem çalıştık. Bazı şeylere sahip olmamak utanç verici bir durum değildir. Bir şeyler için çabalamak ve mücadele etmek onur ve gurur verir insana. Mücadeleyi hiçbir zaman bırakmamalısın.

Bu konuyla alakalı çok güzel bir söz vardır. Forrest Gump filminden. Gump'ın annesi ona söylemiştir;

'Hayat bir çikolata kutusu gibidir. Kutunun içinden neyin çıkacağını hiçbir zaman bilemezsin'

Daha iyi günlerin seni bulmasını ve hayatında her zaman başarılı olmanı diliyorum güzel kardeşim.

Genişletmek için tıkla...

Çok sağol hocam, okurken resmen duygulandım, desteğin için çok teşekkür ederim

1.3 Multijet dedi:

Çok sağol hocam, okurken resmen duygulandım, desteğin için çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Her zaman güçlü ve cesur ol. Seni gerçekten seven ve değer veren insanları hayatına al. Sana değer vermeyen insanları, sana zarar vermek isteyen insanları kendi alanına sokma. Kendine bir hayat kur. Hedeflerin ve ideallerini belirle ve çaba göster. En önemlisi ise Allah'a sığın ve adaletin yerini bulmasını bekle. Allah'ın adaleti şaşmaz. Bunu hiçbir zaman unutma.