Lavalexperience
Decapat
- Katılım
- 8 Mart 2023
- Mesajlar
- 193
Merhaba, 17 yaşında bir lise 11. sınıf öğrencisiyim ve başlıkta gördüğünüz gibi arkadaş sorunum var. Sınıftaki insanlarla aram iyi, fakat samimi değil, öyle "napıyorsun?" gibisinden. En samimi olduğum ve dışarı çıktığım bir arkadaşım var ama o da benden uzaklaşıyor aslında. Olaylardan biri şu: Ben ona Ramazan'da buluşup iftar yapalım beraber dediğimde, "Kanka, olur ya, gideriz falan," demişti. Zaman geldi, çattı, ben onu çağırdım ama klasik bahanelerle, "İşim var, ders çalışıyorum," gibisinden bir bahaneyle reddetti. Sonra buluştuğumuz bir gün, bana arkadaşının evinde iftara gittiklerini söyledi. Bu birinci olay, ağzından yalanını kaçırdı.
Onu aradığım başka bir gün dışarı çağırmıştım, o gün bana "Yorgunum," demişti ama dışarıda denk geldiğimiz gün, onu aradığımda arkadaşında olduğunu söyledi ve yine ağzından yalanını kaçırdı. Yalan yok, çok alındım ve çok ayıp etti. Mesajlarıma bakmamazlık yapıp, "Bakarız, gideriz, ederiz," gibisinden bahsettiklerimde, "Hayalperestsin," gibi demeler beni ondan itti. Önceden böyle değildik, sürekli oyun oynar, dışarı çıkardık. Artık onunla pek bir samimiyetim kalmadı.
Ben de yaşıtlarım gibi dışarı çıktığım, oyun oynadığım, halı sahaya gittiğimiz bir arkadaş grubum olsun isterim ama günümüzde Türkiye'de sigara içmeyen insanı çocuk yerine koymaları, beni toplumun kabul etmediği kanaatine vardırıyor. Okulda beni bekleyen biri yok, bağcığımı bağlarken kimse beni beklemez ya da kapıyı kitlerken. Herkesin yanında hep olduğu bir dostu var, bense ne yapacağımı, nasıl samimi olacağımızı bilmiyorum.
O en samimi olduğum arkadaşım başka okulda okuyor. Onunla ortaokuldan beri arkadaştık. Son 3 ay içinde sanal arkadaş grubundan (2 yıldır birbirimizi tanıyoruz, yüzümüzü falan güven sorunu yok) ayrıldığım için (fazla shitpost, oyun beğenmezlik, birkaç özel durum) ne olduysa oradan ayrıldıktan sonra oldu. Şimdi ise herhangi bir oyunda bile arkadaş edinmeyi deniyorum, bir maç sonra kendi arkadaşları gelip onlarla oynuyorlar.
Bu hem oyun oynayan hem de gerçekte beraber takılabileceğiniz insanları siz nasıl buldunuz? Birkaç tavsiye verebilir misiniz? Siz nasıl başardınız?
Onu aradığım başka bir gün dışarı çağırmıştım, o gün bana "Yorgunum," demişti ama dışarıda denk geldiğimiz gün, onu aradığımda arkadaşında olduğunu söyledi ve yine ağzından yalanını kaçırdı. Yalan yok, çok alındım ve çok ayıp etti. Mesajlarıma bakmamazlık yapıp, "Bakarız, gideriz, ederiz," gibisinden bahsettiklerimde, "Hayalperestsin," gibi demeler beni ondan itti. Önceden böyle değildik, sürekli oyun oynar, dışarı çıkardık. Artık onunla pek bir samimiyetim kalmadı.
Ben de yaşıtlarım gibi dışarı çıktığım, oyun oynadığım, halı sahaya gittiğimiz bir arkadaş grubum olsun isterim ama günümüzde Türkiye'de sigara içmeyen insanı çocuk yerine koymaları, beni toplumun kabul etmediği kanaatine vardırıyor. Okulda beni bekleyen biri yok, bağcığımı bağlarken kimse beni beklemez ya da kapıyı kitlerken. Herkesin yanında hep olduğu bir dostu var, bense ne yapacağımı, nasıl samimi olacağımızı bilmiyorum.
O en samimi olduğum arkadaşım başka okulda okuyor. Onunla ortaokuldan beri arkadaştık. Son 3 ay içinde sanal arkadaş grubundan (2 yıldır birbirimizi tanıyoruz, yüzümüzü falan güven sorunu yok) ayrıldığım için (fazla shitpost, oyun beğenmezlik, birkaç özel durum) ne olduysa oradan ayrıldıktan sonra oldu. Şimdi ise herhangi bir oyunda bile arkadaş edinmeyi deniyorum, bir maç sonra kendi arkadaşları gelip onlarla oynuyorlar.
Bu hem oyun oynayan hem de gerçekte beraber takılabileceğiniz insanları siz nasıl buldunuz? Birkaç tavsiye verebilir misiniz? Siz nasıl başardınız?
Son düzenleyen: Moderatör:
