Arkadaş nasıl bulunur?

Lavalexperience

Decapat
Katılım
8 Mart 2023
Mesajlar
193
Merhaba, 17 yaşında bir lise 11. sınıf öğrencisiyim ve başlıkta gördüğünüz gibi arkadaş sorunum var. Sınıftaki insanlarla aram iyi, fakat samimi değil, öyle "napıyorsun?" gibisinden. En samimi olduğum ve dışarı çıktığım bir arkadaşım var ama o da benden uzaklaşıyor aslında. Olaylardan biri şu: Ben ona Ramazan'da buluşup iftar yapalım beraber dediğimde, "Kanka, olur ya, gideriz falan," demişti. Zaman geldi, çattı, ben onu çağırdım ama klasik bahanelerle, "İşim var, ders çalışıyorum," gibisinden bir bahaneyle reddetti. Sonra buluştuğumuz bir gün, bana arkadaşının evinde iftara gittiklerini söyledi. Bu birinci olay, ağzından yalanını kaçırdı.


Onu aradığım başka bir gün dışarı çağırmıştım, o gün bana "Yorgunum," demişti ama dışarıda denk geldiğimiz gün, onu aradığımda arkadaşında olduğunu söyledi ve yine ağzından yalanını kaçırdı. Yalan yok, çok alındım ve çok ayıp etti. Mesajlarıma bakmamazlık yapıp, "Bakarız, gideriz, ederiz," gibisinden bahsettiklerimde, "Hayalperestsin," gibi demeler beni ondan itti. Önceden böyle değildik, sürekli oyun oynar, dışarı çıkardık. Artık onunla pek bir samimiyetim kalmadı.


Ben de yaşıtlarım gibi dışarı çıktığım, oyun oynadığım, halı sahaya gittiğimiz bir arkadaş grubum olsun isterim ama günümüzde Türkiye'de sigara içmeyen insanı çocuk yerine koymaları, beni toplumun kabul etmediği kanaatine vardırıyor. Okulda beni bekleyen biri yok, bağcığımı bağlarken kimse beni beklemez ya da kapıyı kitlerken. Herkesin yanında hep olduğu bir dostu var, bense ne yapacağımı, nasıl samimi olacağımızı bilmiyorum.


O en samimi olduğum arkadaşım başka okulda okuyor. Onunla ortaokuldan beri arkadaştık. Son 3 ay içinde sanal arkadaş grubundan (2 yıldır birbirimizi tanıyoruz, yüzümüzü falan güven sorunu yok) ayrıldığım için (fazla shitpost, oyun beğenmezlik, birkaç özel durum) ne olduysa oradan ayrıldıktan sonra oldu. Şimdi ise herhangi bir oyunda bile arkadaş edinmeyi deniyorum, bir maç sonra kendi arkadaşları gelip onlarla oynuyorlar.


Bu hem oyun oynayan hem de gerçekte beraber takılabileceğiniz insanları siz nasıl buldunuz? Birkaç tavsiye verebilir misiniz? Siz nasıl başardınız?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba, 17 yaşında bir lise 11. sınıf öğrencisiyim ve başlıkta gördüğünüz gibi arkadaş sorunum var. Sınıftaki insanlarla aram iyi, fakat samimi değil, öyle "napıyorsun?" gibisinden. En samimi olduğum ve dışarı çıktığım bir arkadaşım var ama o da benden uzaklaşıyor aslında. Olaylardan biri şu: Ben ona Ramazan'da buluşup iftar yapalım beraber dediğimde, "Kanka, olur ya, gideriz falan," demişti. Zaman geldi, çattı, ben onu çağırdım ama klasik bahanelerle, "İşim var, ders çalışıyorum," gibisinden bir bahaneyle reddetti. Sonra buluştuğumuz bir gün, bana arkadaşının evinde iftara gittiklerini söyledi. Bu birinci olay, ağzından yalanını kaçırdı.


Onu aradığım başka bir gün dışarı çağırmıştım, o gün bana "Yorgunum," demişti ama dışarıda denk geldiğimiz gün, onu aradığımda arkadaşında olduğunu söyledi ve yine ağzından yalanını kaçırdı. Yalan yok, çok alındım ve çok ayıp etti. Mesajlarıma bakmamazlık yapıp, "Bakarız, gideriz, ederiz," gibisinden bahsettiklerimde, "Hayalperestsin," gibi demeler beni ondan itti. Önceden böyle değildik, sürekli oyun oynar, dışarı çıkardık. Artık onunla pek bir samimiyetim kalmadı.


Ben de yaşıtlarım gibi dışarı çıktığım, oyun oynadığım, halı sahaya gittiğimiz bir arkadaş grubum olsun isterim ama günümüzde Türkiye'de sigara içmeyen insanı çocuk yerine koymaları, beni toplumun kabul etmediği kanaatine vardırıyor. Okulda beni bekleyen biri yok, bağcığımı bağlarken kimse beni beklemez ya da kapıyı kitlerken. Herkesin yanında hep olduğu bir dostu var, bense ne yapacağımı, nasıl samimi olacağımızı bilmiyorum.


O en samimi olduğum arkadaşım başka okulda okuyor. Onunla ortaokuldan beri arkadaştık. Son 3 ay içinde sanal arkadaş grubundan (2 yıldır birbirimizi tanıyoruz, yüzümüzü falan güven sorunu yok) ayrıldığım için (fazla shitpost, oyun beğenmezlik, birkaç özel durum) ne olduysa oradan ayrıldıktan sonra oldu. Şimdi ise herhangi bir oyunda bile arkadaş edinmeyi deniyorum, bir maç sonra kendi arkadaşları gelip onlarla oynuyorlar.


Bu hem oyun oynayan hem de gerçekte beraber takılabileceğiniz insanları siz nasıl buldunuz? Birkaç tavsiye verebilir misiniz? Siz nasıl başardınız?
Hocam seni çok iyi anlayabiliyorum. Aslında dediğiniz gibi arkadaş yapmak zor değil, samimi olup ilerletebilmek mesele. Bunun için de basit bir metafor kullanayım. Bir zarınız var, bir kere atsanız 6'yı vurmanız ne kadar olası? Ama, 10 kere attınız; bu durumda ne kadar olası? Aynı şekilde, sizinle benzer ilgi alanlarına sâhip kişileri bulmanız gerekiyor samimileşmek için. Eğer ilgi alanı olmazsa işiniz biraz zor ama konuşmanızla, bunun gibi size has birtakım unsurlarla da sağlayabilirsiniz bunu. Sigara konusunda asla yanaşmayın, böyle bir şey için hiç mi hiç gereği yok. Yapmanız gereken, mümkünse okulda, belirli etkinliklere katılmak ya da ortamlarda bulunmak. Böylelikle yeni birileriyle tanışma, metafora göre zarı atıp 6'yı tutturma olasılığınız geliyor. Sanıyorum bu konuda sorununuz yok, samimileşmekte ise aktiflik yapabilirsiniz. Okuldan sonra ne yapıyorsun, tarzında sorularla hem karşınızdakinin nabzını ölçer hem de olası bir durumda birbirinizi daha iyi tanıma ve samimi olma şansınızı artırırsınız. İstersen bu mevzûyu daha da konuşuruz, canını sıkma Hocam. Var ol, her şeyden önce sen gel derim.
 
Merhaba, 17 yaşında bir lise 11. sınıf öğrencisiyim ve başlıkta gördüğünüz gibi arkadaş sorunum var. Sınıftaki insanlarla aram iyi, fakat samimi değil, öyle "napıyorsun?" gibisinden. En samimi olduğum ve dışarı çıktığım bir arkadaşım var ama o da benden uzaklaşıyor aslında. Olaylardan biri şu: Ben ona Ramazan'da buluşup iftar yapalım beraber dediğimde, "kanka, olur ya, gideriz falan," demişti. Zaman geldi, çattı, ben onu çağırdım ama klasik bahanelerle, "işim var, ders çalışıyorum," gibisinden bir bahaneyle reddetti. Sonra buluştuğumuz bir gün, bana arkadaşının evinde iftara gittiklerini söyledi. Bu birinci olay, ağzından yalanını kaçırdı.

Onu aradığım başka bir gün dışarı çağırmıştım, o gün bana "yorgunum," demişti ama dışarıda denk geldiğimiz gün, onu aradığımda arkadaşında olduğunu söyledi ve yine ağzından yalanını kaçırdı. Yalan yok, çok alındım ve çok ayıp etti. Mesajlarıma bakmamazlık yapıp, "bakarız, gideriz, ederiz," gibisinden bahsettiklerimde, "hayalperestsin," gibi demeler beni ondan itti. Önceden böyle değildik, sürekli oyun oynar, dışarı çıkardık. Artık onunla pek bir samimiyetim kalmadı.

Ben de yaşıtlarım gibi dışarı çıktığım, oyun oynadığım, halı sahaya gittiğimiz bir arkadaş grubum olsun isterim ama günümüzde Türkiye'de sigara içmeyen insanı çocuk yerine koymaları, beni toplumun kabul etmediği kanaatine vardırıyor. Okulda beni bekleyen biri yok, bağcığımı bağlarken kimse beni beklemez ya da kapıyı kitlerken. Herkesin yanında hep olduğu bir dostu var, bense ne yapacağımı, nasıl samimi olacağımızı bilmiyorum.

O en samimi olduğum arkadaşım başka okulda okuyor. Onunla ortaokuldan beri arkadaştık. Son 3 ay içinde sanal arkadaş grubundan (2 yıldır birbirimizi tanıyoruz, yüzümüzü falan güven sorunu yok) ayrıldığım için (fazla shitpost, oyun beğenmezlik, birkaç özel durum) ne olduysa oradan ayrıldıktan sonra oldu. Şimdi ise herhangi bir oyunda bile arkadaş edinmeyi deniyorum, bir maç sonra kendi arkadaşları gelip onlarla oynuyorlar.

Bu hem oyun oynayan hem de gerçekte beraber takılabileceğiniz insanları siz nasıl buldunuz? Birkaç tavsiye verebilir misiniz? Siz nasıl başardınız?

Arkadaş edinmeniz için o kişiyle sürekli her gün aynı ortamda bulunmanız gerekiyor. Kafede çalışabilirsiniz, spor salonu olur, herhangi bir kurs olur sonuçta kursta her gün aynı ortamda bulunacaksınız aynı okul ortamı gibi bu nedenden dolayı arkadaş edinmemiz çok basit. Bu tür sosyal aktiviteler yapmanız gerekiyor. Dediklerimi yaptığınız sürece %100 arkadaş edinebilirsiniz.
 
Son düzenleme:

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı