Yanımda olan kardeşim dediğim erkek arkadaşlarım varken onlara ihtiyacı olan kim?
Çok zor dönemlerden geçtim pandemi döneminde özellikle. 10 yillik kardeşim gibi dostlarim yanimda oldu. Ben kizlarla anlaşamam bu yaşlarda hem tanışmak da istemiyorum sonra başa bela oluyorlar. Çok gördüm öylelerini.
O yüzden sorunlarımı anlaticagim bir kiza ihtiyacım yok bu yaşta ileride olacak şu an gerek yok.
Benim düşüncem böyle sizi bilemem.
Aşık olmak öyle 1 saniyelik iş değil; karşı cinsle vakit geçirmek, gezmek tozmak gerektiren bir şey biraz da. Siz de asosyal olduğunuzu belirtmişsiniz. Durum bundan ibaret.
Her gün aşk konuları görüyorum. Kendime soruyorum ben niye aşık olamıyorum diye. 1 kez aşık oldum o da ilkokulda falan ama ben o duyguları tekrar hissetmek istiyorum. Sanki ergenliğim bomboş, sevgisiz geçiyor gibi geliyor bana. Asosyalim, sizce sorun asosyal olmamda mı?