Aşırı utangaçlık sorunu

pottie4r · 18 Nisan 2020

Arkadaşlar ben utangaç bir insanım ama sınıfımda falan değil. Şöyle anlatayım, ben kendimin önemli biri olduğunu düşünmüyorum(burayı ergenliğe bağlayabilirsiniz.) fakat asıl mesele şu ki, ben sanki sürekli birileri bana hata yaptığımda kötü yorum yapacak gibi düşünüyorum. Yoklamada ismim gelirken bile 'burada'yı nasıl söyleyeceğim ya dalga geçerlerse diye korkuyorum. Çok saçma takıntılarım var, mesela bundan 5 ay öncesine kadar bir kız arkadaşım vardı ve sürekli beni sevmediğini düşünürdüm ve bu yüzden onu hep üzerdim. Kendimi bir gün sevdiğin ikna ederdim ve ertesi gün sevmediğini düşünürdüm.(Bu gerçekten onunla alakalı bir sorun değildi.) Bir başka mesele de... Size saçma gelebilir ama ben sürekli kafamdakileri başkaları duyacak zannediyorum. Sanki ağzımı açıp düşündüğüm şeyleri söylüyorum ama ben duymuyorum gibi. Bu çok saçma evet ama beynim buna inanıyor cidden. Ailemle yemek yerken bile utanabiliyorum. Kalabalık ortamlarda kendimi gereksiz görüyorum. Kız arkadaşım olunca aşırı kıskanç ve takıntılı oluyorum.
Ve tabii ki de, tırnak kemirme alışkanlığım var.(10 yıldır)

Arkadaşlar ben neden böyleyim? Ergenlik demeden önce söyleyeyim, ergenliğe girmeden önce de aynı böyleydim. Kendimi bildim bileli düşüncelerimin duyulduğunu hissederim. Lütfen bir akıl yürütün...

lordRago · 18 Nisan 2020

Bazen, herhangi bir yerde, herhangi bir olayda, acaba burada nasıl ölebilirim veya canımı nasıl yakabilirim tarzı düşünceler içerisinde bulunduğum oluyor. Mesela, kaldırımda yürüyüş yapıyorum; soruyorum kendi kendi kendime. Acaba nasıl ölebilirim? Cevap da sorunun kendisi gibi hızlı oluyor. Arabanın önüne atla, karşıdaki kötü huylu birine yumruk at, birinin dükkanına saldır... Sonuç olarak şu an bu yazıyı yazıyorum -sürpriz, daha ölmedim- ve dediğim şeylerin hiçbirini yapmadım. Ama yapmamam cesaretim olmayışından mı, bilemiyorum. Neden bunu yazdım, bilemiyorum.

Ama sen bir psikologa görün. Ben görünmedim daha. Aslında gidecektim ama şu karantina meselesi...
Sonuç olarak, yatmadan önce düşünüp sabahına unuttuğum düşünceler, beni içten içe tüketiyor. Bunun farkında olup, bir şey yapamamak, en büyük sorun olarak burada yatıyor. Neyse, sonuçta bunları unutacağım. Anlık kaygıların kime zararı var ki sonuçta. Sadece kendimce dürüst bir yazı ve bir o kadar yaşam dolu; kötümser ama hayatında kendince bir bedeli.

Burhanglrsoy · 18 Nisan 2020

Spor yapabilirsin güzel vücudun olunca diğer insanlardan sıyrılıp artık daha özgüvenli biri olursun.

BerzerkFrost · 18 Nisan 2020

pottie4r dedi:
Arkadaşlar ben utangaç bir insanım ama sınıfımda falan değil. Şöyle anlatayım, ben kendimin önemli biri olduğunu düşünmüyorum(burayı ergenliğe bağlayabilirsiniz.) fakat asıl mesele şu ki, ben sanki sürekli birileri bana hata yaptığımda kötü yorum yapacak gibi düşünüyorum. Yoklamada ismim gelirken bile 'burada'yı nasıl söyleyeceğim ya dalga geçerlerse diye korkuyorum. Çok saçma takıntılarım var, mesela bundan 5 ay öncesine kadar bir kız arkadaşım vardı ve sürekli beni sevmediğini düşünürdüm ve bu yüzden onu hep üzerdim. Kendimi bir gün sevdiğin ikna ederdim ve ertesi gün sevmediğini düşünürdüm.(Bu gerçekten onunla alakalı bir sorun değildi.) Bir başka mesele de... Size saçma gelebilir ama ben sürekli kafamdakileri başkaları duyacak zannediyorum. Sanki ağzımı açıp düşündüğüm şeyleri söylüyorum ama ben duymuyorum gibi. Bu çok saçma evet ama beynim buna inanıyor cidden. Ailemle yemek yerken bile utanabiliyorum. Kalabalık ortamlarda kendimi gereksiz görüyorum. Kız arkadaşım olunca aşırı kıskanç ve takıntılı oluyorum.
Ve tabii ki de, tırnak kemirme alışkanlığım var.(10 yıldır)

Arkadaşlar ben neden böyleyim? Ergenlik demeden önce söyleyeyim, ergenliğe girmeden önce de aynı böyleydim. Kendimi bildim bileli düşüncelerimin duyulduğunu hissederim. Lütfen bir akıl yürütün...

Dostum ilk satıra kadar okudum kalanına gerek yok salla geç 2 sene sonra bunu okuduğunda bile kendinden utanacaksın büyümekte budur aslında

pottie4r · 18 Nisan 2020

BerzerkFrost dedi:
Dostum ilk satıra kadar okudum kalanına gerek yok salla geç 2 sene sonra bunu okuduğunda bile kendinden utanacaksın büyümekte budur aslında

Sadece utanmak da değil. Kendime rahat rahat zarar verebiliyorum. Bana birisi bir şey dese hemen sinirleniyorum, onu öldürmeyi bile düşünebiliyorum. Kafamın içinde bazı şeyler bana kötülük yapmamı söylüyor. Bu da mı normal?

E2Falling · 28 Kasım 2023

pottie4r dedi:
Sadece utanmak da değil. Kendime rahat rahat zarar verebiliyorum. Bana birisi bir şey dese hemen sinirleniyorum, onu öldürmeyi bile düşünebiliyorum. Kafamın içinde bazı şeyler bana kötülük yapmamı söylüyor. Bu da mı normal?

Tabi ki normal kimler neler neler düşünüyor. Batman Begins'te de geçen bir söz vardı ''It's not who I am underneath... but what I *do*... that defines me''. Yani bunu biraz yorumlarsak ne düşündüklerinin bir önemi yok önemli olan fiiliyatta nasıl bir insan olduğundur gençsin diye filmden örnek verdim belki azcık yardımcı olur.

Not: Konu milattan öncesine aitmiş yeni görüyorum yine de kalsın okuyan filan olur.

595480 · 28 Kasım 2023

Ustam çözdün mü ne durumdasın?

pottie4r · 29 Kasım 2023

595480 dedi:
Ustam çözdün mü ne durumdasın?

3.5 yıl olmuş ve bu durumdan tam olarak kurtulamasam da %80 oranında kurtuldum. Bunda en büyük faktör yeni tanıştığım 1-2 insan oldu. Onlarla takılmaya başladıktan sonra büyük oranda utangaçlığımı yendim. Yaşadığım şehirde nerdeyse herkesle tanıştım. Fakat yalnız kaldığımda bazı yerlerde hala ne yapacağını bilememezlik devam ediyor. Bu da zamanla daha iyi olacaktır diye düşünüyorum. Bu konuyu açtığımda 9.sınıftım şimdi üniversite 1'im.

Aşırı utangaçlık sorunu

pottie4r

Megapat

lordRago

Megapat

Burhanglrsoy

Centipat

BerzerkFrost

Gigapat

pottie4r

Megapat

E2Falling

Centipat

595480

Centipat

pottie4r

Megapat