Baba mesleğine mi geçilmeli, yoksa okul mu okumalı?

Merhaba. Şu an 16 yaşımdayım ve lise 11. sinif okuyorum. Bundan 6 ay önce babamın 4. evre pankreas kanseri olduğunu öğrendik. Süreç boyunca kemoterapi tedavisi alsa da olumlu yanıt alamadık. Şu anda hastalığı daha da ilerledi ve tahminimce cok bir zamanı kalmadı. Babam ticaretle uğraşıyor ve işi arabayla işletmelere gidip ürün/mal indirmek. Annem ev hanımı ve ticaretten pek anlamaz. Evimiz bizim fakat hayat şartları çok zor. Kardeşim var o da bu sene LGS'ye girecek. Ben babamın yanında bu yaz calistim ve az çok bir şeyler biliyorum ama önümde devasa bir engel var o da ehliyet. Eğer bu işi ben yapmazsam kimse yapamaz ve annemin calisamayacagini biliyorum. Aynı zamanda YKS'ye hazırlanıyorum ve kurslarımız geç saatlere kadar sürüyor. Derslerim de kötü değildir makine mühendisliği hedefliyordum ama hayatın ne getireceği belli olmuyor. Şu an ne yapmam lazım? Okul mu? İş mi? İş içinde ehliyet lazım. Babamın işini yapacak kimse yok. Köşeye sıkışmış hissediyorum. Geceleri düşünmekten uykularım kaçıyor. Bunun bir yolu yok mu? Bunu yazmak benim için çok zordu. Zamanını ayırıp okuyan herkese tekrar teşekkürler.

Allah sana sabır versin dostum. Yükün çok ağır. Korkarım ki bu forumdakilerin çoğu sen ve ben gibi çok genç. Olgun kişilerin tavsiyesine ihtiyacın var. Bu durumu okuldaki güvendiğin öğretmenlerine (rehber öğretmeninden de randevu almanı öneririm) açman gerekiyor. Seni en azından bizlerden daha iyi anlayacaklardır. Akrabalarınıza güvenebilir misiniz bilmiyorum. Bunu da bir düşün.

Senin yerine kendimi asla koyamam ama, güçlü kal dostum. Sakın yıkılayım deme, ailenin de senin de sana ihtiyacı var. Her karanlığın sonunda bir aydınlık vardır derler.

Kendine dikkat et.

Durmazzali47 dedi:

Allah sana sabır versin dostum. Yükün çok ağır. Korkarım ki bu forumdakilerin çoğu sen ve ben gibi çok genç. Olgun kişilerin tavsiyesine ihtiyacın var. Bu durumu okuldaki güvendiğin öğretmenlerine (rehber öğretmeninden de randevu almanı öneririm) açman gerekiyor. Seni en azından bizlerden daha iyi anlayacaklardır. Akrabalarınıza güvenebilir misiniz bilmiyorum. Bunu da bir düşün.

Senin yerine kendimi asla koyamam ama, güçlü kal dostum. Sakın yıkılayım deme, ailenin de senin de sana ihtiyacı var. Her karanlığın sonunda bir aydınlık vardır derler.

Kendine dikkat et.

Genişletmek için tıkla...

Babamın tarafından hiçbir akrabam yok. Anne tarafından bir tek dayım var ona da çok güvenebileceğimi sanmıyorum. Senin de dediğin gibi konuyu rehber öğretmenlerime taşıyacağım. Allah kimseyi böyle bir duruma sokmasın. Yorumun ve ilgin için teşekkürler.

Söyledin mi bir şey? Ne oldu?

HataKodu dedi:

Babamın tarafından hiçbir akrabam yok. Anne tarafından bir tek dayım var ona da çok güvenebileceğimi sanmıyorum. Senin de dediğin gibi konuyu rehber öğretmenlerime taşıyacağım. Allah kimseyi böyle bir duruma sokmasın. Yorumun ve ilgin için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...