Yaklaşık 90 yıllık hayatının son 16 yılına denk gelmekten aşırı üzüntü duyduğum kadın, çocukluğumun ölmesi, babamı arayıp duymayan kulaklarıyla lafını 50 kez tekrar ettirecek, konusmanın %80'nin hayır duasıyla geçecek kadın artık yok. Sapasağlam kadındı hala kabullenemiyorum 1 hafta önce felç geçirdi yoğun bakıma aldılar öleceği kesinleşmişti ancak insan konduramıyor, hazirlamaya calissam da kendimi binasının kapısından girmekle beraber tüm aile gözyaşlarına boğuldu. İçimi dökecek bir yer arıyorum hala evinin kapısını çalsam açacak gibi. Hele ki o evde 9 çocuğundan 2-3'ü ve birkaç torunun hariç kimsenin üzülmemesi gülüp eğlenmesi çok koydu babaanne. 20.10.22 her sene nasıl da geçmişiz bilmeden üstünden çocukluğum gitmiş gibi hissediyorum. Sosyalde bu konuyu da açmak varmış vay be...