Nasıl yürüyeceğimizi düşünürsek yürüyemeyiz, nasıl nefes alacağımızı düşünürsek nefes alamayız, nasıl yapacağımızı düşünürsek yapamayız kısaca.
Bir şey yaparken çok düşünmemek lazım çünkü çok düşününce insanın gözü korkuyor ve yapmak istemiyor. Mesela çok basit bir örnek: Mesela bir kızla konuşmak istiyorsun. Kızla nasıl konuşacağını ya da kızın seni beğenip beğenmeyeceğini düşünüyorsun ve bunun sonucunda vazgeçiyorsun. Başka bir çocuk da böyle yaptığı hareketleri çok umursamayan birisi ve aynı kızla konuşmak istiyor. Nasıl konuşacağını falan hiç düşünmeden bodoslama giriyor ve başarılı oluyor, konuşuyor.
Cahillik mutluluktur! Boşu boşuna dememişler bunu.