- Katılım
- 26 Nisan 2020
- Mesajlar
- 9.540
- Makaleler
- 49
- Çözümler
- 12
Merhaba,
Kız kuzenim Ankara Üniversitesi'ni kazanmıştı. Ne bir şey oldu sonra ODTÜ psikoloji okuyor. Ben gurur duydum ilk başta ODTÜ'de kanımdan canımdan olan biri diye. Kanımdan canımdan derken öz kuzenim olduğu için demek istedim. ODTÜ bildiğiniz gibi yüksek bir yer. Nasıl çalıştın, kaç saat çalışıyorsun diye falan sordum. Günlük en az 6 saat çalışıyorum, ancak yeri geldiği zaman 9 saatleri gördüğüm zaman oluyor, dedi.
Tamam buraya kadar sıkıntı yok. Gururlandım ve tebrik ettim. Asıl yer ise burada başlıyor: Ben ona değer verirken, o beni sadece yatıştırmak için dediğini anladım. Hiçbir şekilde sevmediklerini anladım. Bunun gibi birçok arkadaş ve akraba çevresi var. Onlarla da bir şey yaptıkları zaman gurur duyuyorum ama onlar bana ilgi ve alaka asla göstermiyorlar.
Kız kuzenim burada örnekti. İlk aklıma gelen bu oldu.
Daha fazlası olan var. Ben aralarına katan yok filan. Daha önceden söyledim ama bir daha söylemek istiyorum. Bizim köyün büyük ve küçük genç tayfası var. Hepsi grup kuruyor ama ben yokum. Neden almadım diye sorunca cevap veren yok. Ben oradan çıkmıştım falan diyorlar ama hala aynı gruptalar. Uzun bir araştırma yaptım bunun için. Olmuyor.
Ben bu kişileri hayatımdan silmek istiyorum. Sildim diyorum ama yine de onlarla konuşmak istiyorum. Şuna dikkat edin: Ailem sonuna kadar arkamda ama dış çevre biraz değişik oluyor. Akranım yok, değer veren kuzen yok. Daha ne yapabilirim? 16 kuzenden biri bile konuşmuyor benimle. Kendi aralarında laf döverler, bana gelince susuyorlar. Bıktım bu halden.
Aslında derine girmek isterdim ancak kısa tutmak istiyorum. Ben bu kişilerden tamamen bağımı koparmak istiyorum. ODTÜ'yü kazanmış... Bana ne diyecek oluyorum ama aman benim kuzenim diyorum. Karşıdaki kişi meğerse hiç kaaleye almıyormuş beni.
Bunlardan nasıl kurtulabilirim?
Kız kuzenim Ankara Üniversitesi'ni kazanmıştı. Ne bir şey oldu sonra ODTÜ psikoloji okuyor. Ben gurur duydum ilk başta ODTÜ'de kanımdan canımdan olan biri diye. Kanımdan canımdan derken öz kuzenim olduğu için demek istedim. ODTÜ bildiğiniz gibi yüksek bir yer. Nasıl çalıştın, kaç saat çalışıyorsun diye falan sordum. Günlük en az 6 saat çalışıyorum, ancak yeri geldiği zaman 9 saatleri gördüğüm zaman oluyor, dedi.
Tamam buraya kadar sıkıntı yok. Gururlandım ve tebrik ettim. Asıl yer ise burada başlıyor: Ben ona değer verirken, o beni sadece yatıştırmak için dediğini anladım. Hiçbir şekilde sevmediklerini anladım. Bunun gibi birçok arkadaş ve akraba çevresi var. Onlarla da bir şey yaptıkları zaman gurur duyuyorum ama onlar bana ilgi ve alaka asla göstermiyorlar.
Kız kuzenim burada örnekti. İlk aklıma gelen bu oldu.
Daha fazlası olan var. Ben aralarına katan yok filan. Daha önceden söyledim ama bir daha söylemek istiyorum. Bizim köyün büyük ve küçük genç tayfası var. Hepsi grup kuruyor ama ben yokum. Neden almadım diye sorunca cevap veren yok. Ben oradan çıkmıştım falan diyorlar ama hala aynı gruptalar. Uzun bir araştırma yaptım bunun için. Olmuyor.
Ben bu kişileri hayatımdan silmek istiyorum. Sildim diyorum ama yine de onlarla konuşmak istiyorum. Şuna dikkat edin: Ailem sonuna kadar arkamda ama dış çevre biraz değişik oluyor. Akranım yok, değer veren kuzen yok. Daha ne yapabilirim? 16 kuzenden biri bile konuşmuyor benimle. Kendi aralarında laf döverler, bana gelince susuyorlar. Bıktım bu halden.
Aslında derine girmek isterdim ancak kısa tutmak istiyorum. Ben bu kişilerden tamamen bağımı koparmak istiyorum. ODTÜ'yü kazanmış... Bana ne diyecek oluyorum ama aman benim kuzenim diyorum. Karşıdaki kişi meğerse hiç kaaleye almıyormuş beni.
Bunlardan nasıl kurtulabilirim?