Cidden o kadar aptalca bir hayat yaşıyoruz ki. Her şey o kadar üste üste geliyor ki. Cidden bazen "keşke yaşamasaydım" diyorum. Ciddiyim. O kadar sıkıcı, bunaltıcı ve nefret ettirici bir hayat var ki -tabii ki benim-. Kötü şeyler sürekli üst üste geliyor. Utanmasam, hüngür hüngür ağlayacağım resmen. İnsanlarla konuşmak istemiyorum, çünkü sesim titriyor. Bana göre önemli olan şeyleri, insanlar anlamıyor. Anlamadıkça moralim bozuluyor.
Bu gibi durumları nasıl atlatabiliriz? Şu an bile gözüm dolu şekilde yazıyorum.