Bir Aforizma #1

Oreki

Terapat
Zamanın Tanığı İlk 5 Haneli Mesajınız!
Katılım
9 Şubat 2016
Mesajlar
12.869
Makaleler
4
Çözümler
22
Yer
İzmir
"İntihar etmek isteyen kişi, aslında en çok yaşamak isteyen kişidir. Fakat hayat şartlarından memnun değildir."

-Arthur Schopenhauer

Ne düşünüyorsunuz? Arada sırada bu şekilde paylaşmayı düşünüyorum. Beyin fırtınası yapmanın güzel olacağını düşündüm.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben de bu saçma hayat şartlarından, her gün kalk işe git, ye, iç, yat bir daha kalk, bu saçmalıktan bıkacağım gibime geliyor. Aslında hayat güzel de, bir yandan sıkıcı bunaltıcı, boğucu, anlamsız. Düşünüyorum bunca insanların amacı sırf üremek mi? Ne amacı var, şu anda dünyada gördüğüm kadarı ile hiç bir amacımız yok. Sadece yaşamak, eskiden de öyleymiş, şu anda da öyle. Nitekim savaşlar da yaşam savaşı, bazı yerde su yok, bazı yerde verimli toprak yok. Yaşamak isteyen insan da, iyi şartlar bulduğu zaman, yaşamak pahasına son gücüyle savaşıyor. Nedir la hayatın amacı. O evrim veya üreme koşullarında bir gram sıkıntı olsa kimse olmayacaktı belki de, dinazorlar ölmeseydi, sen şu an yoktun. Hatta geriye gittiğimde, soy ağacına baktığım zaman, bakabildiğim zamanda, 64 kişiden biri ölseymiş, başına bir olay gelşeymiş veya evlenmeseymiş, ben yoktum. Daha geriye gidersek, o 64 sayısı, 1000-10000'lere kadar varır. Yani biri ters gitse ben yokum. Yok olsaydım ne değişirdi, var oldum ne değişti. SAÇMA! BALL SHIT!
 
Aslında "güzel bir söz bırak" konusu gibi olabilir. Ya da siz direkt aforizmalar paylaşın üzerine konuşalım, beyin fırtınası yapalım.

Paylaşım için teşekkür ederim oreki. yine de ben ufak bir tane bırakayım şuraya:

"Her şey istek ile başlar."

-Bir halk filozofu olan Ismael'in sözü.

Ben intiharı 3 ay kadar düşündüm, yaşam o kadar anlamsız geliyordu ki tek kurtuluş intihar etmekti benim için. Ama hasta idim o zamanlar. Şimdi çok değiştim, zaman yetmiyor. Uyumadan yaşayabilsek keşke, yapmak ve öğrenmek istediğim çok ama çok şey var fakat ömrüm kısa. Bana birkaç asır lazım gerçekten. "forever Life" misali.

İnsan, hayatından memnun olmayınca direkt intihara yönelir, onun için tek kurtuluş yolu intihar olur. Ama aslında yaşamayı da çok ister. Her canlının temel içgüdüsü hayatta kalmaktır. İnsanın da tabii. Hatta yaşama hakkı dediğimiz bir hak var. Bu hak elinizden alınınca tüm haklarınız elinizden alınmış olur.

Şu hayatı dolu dolu yaşamalıyız. Çünkü çok kısa bir ömrümüz var ve 1 dakika sonra var olacağımız kesin değil.
 
Son düzenleyen: Moderatör:

Var olduysan bu saçma yaşama devam etmen bir şey kaybettirmez, ölünce kaybettiklerine göre. Bu mantığa göre yaşama devam etmek daha mantıklı ama bu saçma hayatta var olma isteği uyandıracak yeni canlıların gelmesine karşıyım ben. Yani ben düştüm bu dünyaya başkası düşmesin mantığındayım. Ama biyolojiye ters olacak ibi değil. Herkes deli gibi üreme meraklısı. Baksanıza Norweç, İsveç, 5-6 Milyonluk nüfusları ile ne kadar mutlu. Bir de ekonomik olarak iyi olmasına rağmen Japonya'daki insanlara bakın. Adamlar kalabalıktan bıkıp intihar ediyorlar.
 
Son düzenleme:
Şu cümle beni benden aldı.

Dr. Sheldon C. dedi:
Var olduysan bu saçma yaşama devam etmen bir şey kaybettirmez, ölünce kaybettiklerine göre.
Genişletmek için tıkla...

Bazen dünyadaki insanlar o kadar kötü gözüküyor ki gözüme, ''keşke hiç doğmasaydım'' dediğim oluyor. Üreyerek sanki elimize bir şey geçiyor. Nesil git gide b*k yoluna gidiyor. Boş bir kafaları var yani.

Bu dünyaya bir çocuk getirmem. O kadar kötü durumdayız. Hayat bazen yaşamaya değer, ama gerçekten de var olmak saçma geliyor bazen.
 
Harika sohbet dönmüş. Akşam size katılacağım. Süpersiniz.

Ya da dayanamadım, akşamı boşverin.

@CLM Project hocam benim paylaşmamı beklemeden #2, #3 şeklinde konu açabilirsin. Aynı şekilde siz de doktor bey. En son kaçıncı konu da kaldıysa artık, ona göre bakarsınız.

Şimdi konumuza dönelim. İntihar etmeyi bazı insanlar korkaklık, bazıları ise cesaretlilik olarak nitelendiriyor. Biraz zor bir çıkmaz değil mi ? Hem cesaretlilik gibi hem de korkaklık gibi görünüyor. Bakın güzel bir tartışma konusu oldu. Ayrı bir başlık altında konuşuruz.

Şimdi asıl olay, hayat şartlarının cidden rezil oluşu. Arthur Bey işte bu durumdan en çok intihar etmek isteyenler muzdariptir diyor.

İntihar etmeyi çok mantıklı bulmasam da, senin gibi düşündüm ben de. Ama ailem var işte. Kendimi düşünmüyorsam, onları düşünmeliyim.

@ismael senin de dediğin gibi, bu dünyaya çocuk getirmem. "Yaşamak, acı çekmektir." diye bir söz var sonuçta.

Doktor bey aynı şekilde, çok farklı kombinasyonların bir araya gelmesi sonucu buradayız. Çok garip cidden. İhtimalin azlığını düşünüyorum da, cidden aklım almıyor...
 
Oreki dedi:
Şimdi asıl olay, hayat şartlarının cidden rezil oluşu. Arthur Bey işte bu durumdan en çok intihar etmek isteyenler muzdariptir diyor.
Genişletmek için tıkla...

Diğerleri tüm bu olanları tüm rezilliği ile kabullenmiş, içselleştirmiş anlamına gelir o zaman. Bir deyime göre, "kafeste doğmuş kuşlar, uçmayı hastalık sanarmış" Yani onlara göre kafeste öylece beklemek normal, uçmak anormal. Biz de kafeste doğduk ama nasıl bu hale geldik anlamadım.
 
Okula giderken, tavan başıma yıkılsa diye dua ettiğim olmuştu ciddi ciddi . Milyonlarca insan cehenneme gideceği için yaşıyor zaten. Birde ben soru sorayım, istemeden geldiğimiz, zorla yaşadığımız bu hayattan çıkartmayan yaratıcımıza, bir şey diyememek onu nasıl bir hale sokar. Yanlış anlaşılmasın, ben ona laf etmiyorum , sadece biraz psikopatça geldi.
 
Aslında bu konuda çok daha karmaşık bir konu açmayı düşünüyorum, ama önce felsefe öğretmeniyle görüşmem lazım .
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…