Kız arkadaşım hayalindeki çocuğu buldu gayet mutlular aylardır. Aynı sınıftalar. Ben hala bulamadım. Çocuk yakışıklı. İbadetlerini yapıyor. Dersleri çok iyi sınıf birincisi. Tüm sporları iyi oynuyor. Keko değil. Parası var. Bende hiçbiri yok. Bazen diyorum Allah beni niye böyle yaratmış diye
. Yurt dışından göç edip gelmesine rağmen benden iyi. Bende hiçbiri yok bunların. Robot gibiyim. Tipimi beğenmiyorum. Hiç formum yok. Becerim yok. Kız arkadaş konusunda yeteneksizim. Kendimi beğenmiyorum. Bunlar basit gelebilir ama beni etkiliyor. Bu algıdan nasıl kurtulabilirim? En sonunda psikiyatriye gideceğim galiba.
