Bir savcının günü nasıl geçer?

Ben sinema ve televizyon okuyup akdemisyen olmakla, hukuk okuyup savcı olmak arasında kaldım. Mülakatlar kalkarsa savcı olabileceğimi inanıyorum. İki meslekte sevdiğim şeyler içeriyor ama savcı tam olarak ne yapar bilmiyorum. Bir savcının günü nasıl geçer?

Mülakatların kalkacağını düşünmüyorum çünkü kalkarsa savcı olmak isteyen binlerce belki de milyonca insan çıkar. Ama bana sorarsanız savcı daha iyi bende olmak isterdim ama mülakatlar ve süreç biraz fazla zorlayıcı

Savcı suç haberini alması ya da suçun oluştuğu anı bizzat görmesi durumunda devlet adına hareket edip araştırma ve soruşturmayı yapan kişidir. Savcılar araştırma ve soruşturmaları sonucunda iddianame hazırlar. Savcılarında mesleki dalları vardır cumhuriyet savcıları gibi ama konu çok uzar.

Bana kalırsa ikiside olmazdım. Fırsatın varsa yabancı ülkede çalışma fırsatı olan mesleklere yönel mühendislik gibi.

Savcılar suçları yerinde teşhis ederler. Topluma - Kuruma - Devlete karşı işlenmiş suçlara karşı adaletin sağlanması için iddianameler hazırlayarak faillere dava açarlar ve delilleri mahkeme heyetine sunarlar. Savcılar aynı zamanda itiraf - bilgi - ihbar edindiği andan itibaren çalışmaya başlar. Devlet namına adaletin sağlanması - toplumsal düzenin aksamaması adına çalışırlar.

İkisi birbirinden çok zıt, henüz kendini tanıma așamasındasın.

Aslan Kedi dedi:

Ben sinema ve televizyon okuyup akdemisyen olmakla

Genişletmek için tıkla...

Şahsi fikrimi sorarsan bu ortamda seni böyle bir kariyerde çok parlak bir gelecek beklemez. Amacım hiç bir meslek dalını küçük görmek değil, her meslek kutsaldır lakin her çiçek her yerde açmaz. Daha globale yönelik işler peşinden gitmelisin belli ki yaşın daha genç kendini iyi tart. 24'ten sonra insanların geneli hevesleri uğruna gittikleri yolun ne kadar yanlış olduğunu daha net görüyorlar. Sadece mutlu olmaya odaklan eğer mutlu olursan zengin de olursun.

Sinema ve televizyon okuma güzel kardeşim. Akademisyen de olma. Türk medya kuruluşları içerisinde hiç çalıştın mı bilmiyorum ama tecrüben yoksa da mümkünse olmasın.

Eksi artı yapalım hatta.

Eksiler;
- Aşırı ego: Bu sektörde en tırt yazarın bile muhteşem egosu vardır.
- Aşağılama: Daima aşağılanırsınız. Arkanızdan sürekli sizi gömerler.
- Her saat çalışma: Sinema ve televizyonda durmak yoktur. Gecenin 4'ünde ofise dikerler adamı.
- Çalma / aşırma: Yaptığın bir işi çalmaya çalışan çok kişi var. Hatta "bu ne boş ver bunu!" deyip kendileri yaparlar.
- Yalan-iftira-liyakat: Ben Turgut Özakman okumamış senarist yazar tanıdım. Ing Bergman'ı sorunca "o kim ya?" diyen yönetmen parçası tanıyorum.

Artıları;
- Akademisyen olmadan önce alanı tanıman lazım. Bu da ünlü kişileri tanıyabileceğini gösteriyor.
- Hadi diyelim bir senaryo, fikir falan tutturdun ki o da zor ama hadi diyelim oldu. Para kazanırsın.
- Diyelim ki akademisyen yaptılar seni ki sanmıyorum ama hadi diyelim yaptılar havasını atarsın.

Bu kadar.

Sinema ve televizyon okumak Türkiye'de pişmanlıktır. Medya sektöründe inanılmaz tecrübelerim var. Anlatmayım bence.

Olmadan bilemeyiz.

INobody dedi:

İkisi birbirinden çok zıt, henüz kendini tanıma așamasındasın.

Genişletmek için tıkla...

Hakkımda bu kadar az bilgiye sahipken hayatta hangi aşamada olduğumu söylemeniz bence doğru değil.

Girdap dedi:

Şahsi fikrimi sorarsan bu ortamda seni böyle bir kariyerde çok parlak bir gelecek beklemez. Amacım hiç bir meslek dalını küçük görmek değil, her meslek kutsaldır lakin her çiçek her yerde açmaz. Daha globale yönelik işler peşinden gitmelisin belli ki yaşın daha genç kendini iyi tart. 24'ten sonra insanların geneli hevesleri uğruna gittikleri yolun ne kadar yanlış olduğunu daha net görüyorlar. Sadece mutlu olmaya odaklan eğer mutlu olursan zengin de olursun.

Genişletmek için tıkla...

Ömür boyu akademisyen kalmayacağım, amacıma giden yolda bir basamak.

INobody dedi:

İkisi birbirinden çok zıt, henüz kendini tanıma așamasındasın.

Genişletmek için tıkla...

Sizden, bu mesleklerden birini yaparsam bu işi basamak olarak kullanma ihtimalimi, birbirinden farklı şeylere ilgimin olma ihtimalini düşünmezi beklemek haksızlık olurdu. Pardon.