WolreaG
Hectopat
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- RX 570, 8 GB RAM, i5-4590
- Cinsiyet
- Erkek
Arkadaşlar yani hiçbir şey yapasım gelmiyor ya da yapamıyorum. Dersler açısından normal bir Anadolu lisesine gidiyorum 10. sınıfım fakat hiçbir şey yapmak istemiyorum. Hayallerim var ve bu hayaller cidden çok güzel bunlar için ders çalışmam lazım yarın sınavlar başlıyor 1 haftadır 1 konuyu bile anlayamadım ve anlayamadığım için soru yapamıyorum ve pes ediyorum. Başarılı olmak istiyorum yani düzgün geçinmek istiyorum. Yoksa bende dersleri geçerim zorlanmadan 50-55 alıp fakat 80-85 istiyorum başarılı olmak için. Bir derse geçiyorum mesela matematikten permütasyon bu konu için faktöriyeli bilmek lazım fakat onu anlamıyorum ama permütasyonu anlıyorum az da olsa. Bu yüzden 10 sorunun 2'sini yapabiliyorum çünkü diğer 8'inde faktöriyel var. Ders yapmak istemiyorum bu yüzden ama geleceğim birkaç soruya bağlı.
Konuşma konusunda sorunum var yapmam gereken şeyleri biliyorum ama yapasım cidden gelmiyor yani ders mi çalışayım kitap mı okuyayım bilemiyorum. Yani ne kadar ders yapsam da konuşamadıktan sonra bu bilgimi aktaramam karşı tarafa veya üniversitede yapamam konuşamadan ama konuşma üzerine odaklanırsam dersler üzerime gelecek sınavlar vesaire derken konuşmaya odaklanamayacağım. Bu durum beni mahvediyor, kendime bakamıyorum bile. Hayatımda hep değişiklik istiyorum güzelleşsin istiyorum ama yapamıyorum. Bir kafesin içinde yemeğim ve suyum bir tarafa koyulmuş bir de oyuncak verilmiş fare gibiyim. Bu 2 sorunu yaşamak yerine sadece ders problemim olsaydı diyeceğimde olmazdı çünkü tek odağım ders olacaktı başka hiçbir şey gözümün önüne gelmeyecekti ve derslerde başarılı olacaktım. Ders için konu anlatımı izlerken içimden "çok güzel anlatıyor çok güzel diksiyonu var acaba bende böyle güzel bir konuşmaya sahip olacak mıyım?" diyorum içimden. Kitap okurken yani konuşma için çabalarken "sınavlar yaklaşıyor sınavlardan düşük almak istemiyorum başarılı bir insan olmak istiyorum" diyorum ve cidden çok kötü bir şey bu.
Zaman akıyor ve ben oturduğum yerde duruyorum. Kıyafet alacak öz güven bulamıyorum kendimde çünkü başarısızım bu bir şey değiştirmeyebilir fakat konuşma ile birleşince kötü oluyor yani kıyafeti kendime layık göremiyorum başarısızım konuşamıyorum merhaba diyemiyorum. Her şey birbiri ile bağlantılı fakat başlayamıyorum bir yerden. Ailem zaten hep darlıyor annem "konuşmanı yeneceğine söz vermiştin ama geriliyorsun her geçen gün" diyor babam da "zaten konuşamıyorsun bari ders yapta bir baltaya sap ol" diyor ve ben ikisini aynı anda yürütemiyorum. Tek sorunum ders olsun istiyorum diğer gençler gibi ama olmuyor.
Konuşma konusunda sorunum var yapmam gereken şeyleri biliyorum ama yapasım cidden gelmiyor yani ders mi çalışayım kitap mı okuyayım bilemiyorum. Yani ne kadar ders yapsam da konuşamadıktan sonra bu bilgimi aktaramam karşı tarafa veya üniversitede yapamam konuşamadan ama konuşma üzerine odaklanırsam dersler üzerime gelecek sınavlar vesaire derken konuşmaya odaklanamayacağım. Bu durum beni mahvediyor, kendime bakamıyorum bile. Hayatımda hep değişiklik istiyorum güzelleşsin istiyorum ama yapamıyorum. Bir kafesin içinde yemeğim ve suyum bir tarafa koyulmuş bir de oyuncak verilmiş fare gibiyim. Bu 2 sorunu yaşamak yerine sadece ders problemim olsaydı diyeceğimde olmazdı çünkü tek odağım ders olacaktı başka hiçbir şey gözümün önüne gelmeyecekti ve derslerde başarılı olacaktım. Ders için konu anlatımı izlerken içimden "çok güzel anlatıyor çok güzel diksiyonu var acaba bende böyle güzel bir konuşmaya sahip olacak mıyım?" diyorum içimden. Kitap okurken yani konuşma için çabalarken "sınavlar yaklaşıyor sınavlardan düşük almak istemiyorum başarılı bir insan olmak istiyorum" diyorum ve cidden çok kötü bir şey bu.
Zaman akıyor ve ben oturduğum yerde duruyorum. Kıyafet alacak öz güven bulamıyorum kendimde çünkü başarısızım bu bir şey değiştirmeyebilir fakat konuşma ile birleşince kötü oluyor yani kıyafeti kendime layık göremiyorum başarısızım konuşamıyorum merhaba diyemiyorum. Her şey birbiri ile bağlantılı fakat başlayamıyorum bir yerden. Ailem zaten hep darlıyor annem "konuşmanı yeneceğine söz vermiştin ama geriliyorsun her geçen gün" diyor babam da "zaten konuşamıyorsun bari ders yapta bir baltaya sap ol" diyor ve ben ikisini aynı anda yürütemiyorum. Tek sorunum ders olsun istiyorum diğer gençler gibi ama olmuyor.