İnsanın yaşam amacı mutlu olmaktır. Çok büyük işler başarmak isteyen kişi bile o başarının vereceği mutluluk için çabalamaktadır. Zengin olmak istiyorsun, neden, paranın sağladığı şeylerin verdiği mutluluğa ulaşmak için. İşin sonunda hep bir tatmin olma duygusu yatıyor. Bu da aslında ne kadar aciz bir varlık olduğumuzun göstergesidir. Düşününce 70-80 senelik ömrümüzü geçici mutluluklar için çabalayarak geçirmek çok aptalca duruyor. Aristotales de şöyle der: Mutluluk geçici bir haz değildir. Maddi şeylerden gerçek mutluluk elde edinilemez. Bunu da "eudemonia" olarak tanımlar. Eudemonia insanın genel olarak yaşam kalitesidir. Sen iyilik yaparsan, kibar olursan, doğru bir insan olursan eudemonian artar. Yani gerçek mutluluğa iyi bir insan olarak ulaşabileceğimizi savunur Aristotales. Size ne kadar doğru gelir bilemem. Sonuç olarak benim fikrimce insanın yaşama amacı mutluluğa ulaşmaktır. Bu mutluluk hedeflediğiniz bir şeyi başarmak da olabilir, yoksa genel olarak iyi bir insan olmak da.