Nosedive bölümünü ben efsane beğendim. Fikir ve hikayenin kuruluş aşamasından bahsediyorum. Bölümün tek sıkıntısı -Charlie Booker bazen bunu yapıyor- farklı başlayıp, sana milyonlarca yol açtıktan sonra en klişe yola sapması bence. Ya kardeşim ne güzel kurmuşsun dünyanı hiçbir sıkıntı yok ama neden seyircinin gözüne bastıra bastıra bir sahne sonrasında ne olacağını belli ediyorsun? Mesela Arkangel bölümü de öyle. Adam çok güzel dünya kurduktan sonra en basitinden ilerlemeyi tercih ediyor. Seyirciyi en başta yükseltiyorsun fakat devamında bekleneni veremiyorsun. O nedenle sevmedim de değil sevdim de. Sadece yazık ediyor gül gibi fikirlere bana kalırsa
Sonuçta kendi senaryosu canım bunlar sadece benim görüşüm.