Zerdüşt kitabın öndeyişinde köyden uzaklaşarak dağa çıkar ve güneşe seslenir ''Ey büyük yıldız! ışıltın olmasaydı,nice olurdu senin mutluluğun.'' diyerek güneş gibi insanları aydınlatmak istemiştir. İlk basta dagda bir ermişle karşılaşır. Neden yalnız yasadığını sorar ve ermiş sadece insanların onun sevgisini öldürdüğünü ve eksik olduklarını söyler. Ermiş yalnızca tanrıyı sever. Bu sohbetin üzerine ikisi de gülüşerek ayrılır. Uzaklaşınca Zerdüşt içinden şöyle geçirir: ''Bu yaslı ermiş, Tanrı'nın öldüğünü henüz duymamış ormanında!''Daha sonrasında orman kıyısındaki şehre geldiğinde insanlara üstün insanı öğretmeye geldiğini söyler ve mutluluğu,aklı,erdemi,adaleti ve merhameti sorgulatır. Ama anlattıklarına kulak asmazlar hep hor görülür ya da dalga geçerler.