Çalışma isteği ve motivasyonum yok

Hala depresyonda olan biri olarak ''maddi rahatlık ve finansal özgürlüğümü kazanmak'' motivasyonunu belirledim kendime kısa süre önce. Ben de senin gibiydim. Biraz saçma olacak ama kazandığım paranın çoğunu gençliğimde sahip olamadığım teknolojiye ve Fast Food'a yatıracağım. PS5 alamayacağım ama PS6 çıkarsa şayet almak istiyorum ya da RTX 4000 serisi. İnsanlarda bulamadığımı teknoloji bana sunuyor. Ve ona ulaşmam için işimi layıkıyla öğrenmeli ve hakkını vererek yapmalıyım. Şimdilik küçük motivasyonum bu. Büyük motivasyona gerek olunca düşünürüz. İnsanların ne dediği umurunda olmasın.
 
Ben yapsamda yapmasamda depresyondayım. Karaciğerim sonunda iflas edecek. Günlük 19 tane ilaç içiyorum. Alasını yaşadım ben depresyon denen illetin.
Dediğim gibi herkeste farklı oluyor. Sizin depresyonunuz da ilaç seviyor, ancak benim depresyonum boş oturarak geçmeyi seviyor. Ama ilaca başlamak kesin çözüm değildir, ölene kadar vücudu zehirlemek yerine geçmesini beklemek daha iyi bir şey.
 
Psikolojik olarak rahatsız olduğum için engelli kartı aldım. %40 oranım var. Ben Şubat ayında hastaneye yattım. Psikolojim o kadar bozuktu ki. Mesela akşam 11 gibi yatıp akşamüstü 6 gibi kalkıyordum. Yemek yiyip hemen hastaneye sakinleştirici iğne yaptırdım. Hemde 3 hafta boyunca. Hastaneye yatmak durumunda kaldım. Hastaneden çıktıktan sonra daha düzelmedim. Hâlâ daha düzeldiğim yok ama ilaç beni rahatlatıyor. Sabah aksam sakinleştirici hap atıyorum (doktor kontrolünde). Geçmesini beklemek saçmalık. Sen yaşamadın sanırım. Tok açın halinden anlamıyor işte. Sorunu yaşayanlar anlar ancak beni. Sizle sabaha kadar tartışabiliriz (mizah amaçlı dedim). O derece zor.
 
Bir kaç gün dinlenmeyi deneyeceğim. Pek işe yarayacağını sanmıyorum ama olsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…