Arkadaşlar canımdan çok sevdiğim, annemden babamdan sonra gelen bir kuzenim var. Beraber büyüdük bana çok katkısı oldu küçükken. Hatta ikizim bile olabilir çok benziyoruz birbirimize genlerimiz neredeyse aynı. O benim abim gibidir. Ama evlendiği günden sonra işler değişti. Artık eskisi kadar samimi değiliz. Artık sık sık görüşmüyoruz, hatta hiç. Bugün markette karşılaştık nasılsın dedi iyiyim dedim bir şeye ihtiyacın olursa ara dedi. Marketten eve kadar ağlayarak geldim. Samimi olmadığım için hiç görüşmüyorum. Ona büyük ayıp ettiğim için ona görünmemeye çalışıyorum, görüşmüyorum. Bir tavsiyeniz var mı? Aslında bir yandan da dert dökmek için açtım bu konuyu.