Bazen bana da oluyor şükretmeyi bilmek lazım.
Gerçekçi düşünmeye başlamalısın.
Mesela üzgün olduğun bir anda kafanı kaldır ve "Ben ne yapıyorum bu mantıklı mı?" diye sor. Gerçekçi çözümler üret o an içinde bakış açını değiştirmeye çalış bir anda.
Örnek vereyim diyette olan birisi çok şeker yemek istiyor önünde şeker var tam bunu açıp yiyecekken realist olup bunun bir işe yaramayacağını, sadece bir anlık heves için koskoca diyetini bozacağını düşünüp vazgeçebilir.
Veya kıskançlık içindeyken bir anda kafanı kaldırıp elinde olanların aslında gayet iyi olduğunu, bunu bile bulamayan köyde yaşayan akşama kadar saman taşıyan insanların olduğunu fark edince geçiveriyor bir anda.