Hayattaki bazı şeylerin iki taraflı çözümü yoktur. Çıkan bir sorununun çözümüne giderken her seferinde iki taraf da mutlu olmayacaktır. Bazı sorunların çözüme ulaşması için kendinden taviz vermen gerekmektedir. Devlet olduğunu düşün, sen diyorsun ki, ben belirli adamlara yüklü bir miktarda para ayırıp eğiteceğim ve karşılık olarak bu adamlar da bana hizmet edecek. Eğer sen bunu bir kere kabul etmişsen lami cimi yok. Unutma, devlet seni oraya zorla getirmedi. Sen gönüllü olarak oraya gidip şartlarını kabul ettin.
Şüphem yok ki, silahlı kuvvetler aileler için gerekli tüm hizmeti sağlıyordur fakat bu senin hayalindeki "rahatlıkla" tam olarak örtüşmeyebilir. Doğu Akdeniz'de hizmet veren denizcilerin aileleri babalarını/eşlerini göremediklerini söylüyordu. 8 ay kadar karaya ayak basmayan denizciler vardı. Twitter gibi mecralarda ailelerinin genelkurmay'a yazdıkları yazıları görebilirsin.
Eğer korkun buysa, evet bu olacak. Ailenden çok uzakta kalacaksın ve belki uzun süreler görüşmeyeceksin. Çocuğun büyürken bir sürü okul ve şehir değiştirecek. Yine tekrar ediyorum, bu şartları kabul eden sendin. Kimse seni zorlamadı. Sana denenlere sevmesen de uyacaksın. Noterde imzayı atıp intibakı tamamladıktan sonra bu işin geri dönüşü yok. Artık aileni bir daha görmeyeceksin deseler bile sesini çıkartamazsın. Ama dediğim gibi durum budur, aileni uzun süreler görmeyebilirsin ve bahsettiğin gibi doğu'da da "çürütebilirsin". Nasıl bir işe kalkıştığının farkında ol ve beklentilerini buna göre hazırla.
Sat komandosu olmak istemene gelirsek, bol şanslar dilerim. Benim de senin yaşındayken yaptığım hata buydu. Çok yüksek hedefler koyup buna ulaşmaya çalışmak. Sat komutanlığı bu sene alım yok, olsa da senin sınıfından alım yapmıyoruz diyebilir. İşinin kesinlikle garanti olmadığı bir yerde tek bir şeye bel bağlamanın mantığı yok. Eğer ben denizci olacağım, işimi güzel bir şekilde öğrenip mümkünse de sat olmaya çalışacağım dersen doğru yolda olmuş olursun. Ancak tek bir şeye kilitlenip bunu yapacağım demek, hele ki deniz komandosu olacağım demek çok zor bir iştir. Bir NATO ordusunun özel eğitilmiş birliği bu, boru değil. Gerçekçi hedefler koy, mükemmeliyetçi olma. Olamazsın demiyorum bu arada. Yazdıklarımı iyi oku.
Öbür soruna gelecek olursak, 4 senelik bir üniversite veya harp okulu tamamlamış aklı başında bir subay sana gelip devrecilik veya rütbecilik yapmaz. Erbaşlarda olduğu gibi benimle mi bot bağladın muhabbeti aranızda geçmez. Bu konuştuğum geneldir. İllaki rütbecilik yapanı da görürsün ama seni bir Subay'dan farksız göreni de. Geçiş konusunu bilmiyorum ama şu an kara harp okulunda okuyan liseden bir sınıf arkadaşım var ona sorup detaylı bir şekilde öğreneceğim. Burada eksik bilgimle seni yanlış yönlendirmek istemem.
En son olarak şunu not düşmek istiyorum. Ben jandarma astsubay MYO'yu intibak eğitiminde bıraktım. Geçirdiğim zaman o kadar az ki ben kendime asker bile demiyorum. Fakat sınavı başarıyla geçmiş, Ankara'ya kadar bu yolu tepmiş ve sonunda da kazanmış biri olarak konuşuyorum. Demek istediğim de bunlardır.
