Oyunun konusu falan ne peki?
Benliğini kaybetmiş bir dedektifi kontrol ediyorsun, ortada bir cinayet var ve bu cinayeti kimin işlediğini bulmalısın ve tabii aynı zamanda kim olduğunu hatırlaman ve benliğini kaybetmene neyin sebep olduğunu da bulman gerekiyor. Konu bu, bunu epey iyi işlediğini, hatta harika bir biçimde işlediğini söyleyebilirim. Ancak Disco Elysium herkese hitap eden bir oyun değil.
En başından oyun tamamen diyaloga dayalı bir oyun, sürekli anlatıcının veya karşında konuştuğun karakterin diyaloglarını okuduğun, sana hikayeyi bu şekilde anlatan bir oyun Disco Elysium. Final Cut versiyonuyla birlikte söylediğim bu diyaloglara seslendirme de eklendi ayrıca ve bu seslendirmeler harika, özellikle anlatıcının sesi muazzam.
Ve aynı zamanda Disco Elysium mükemmel bir RPG. Ana karakterin ve hikayeyi işleyiş biçimin tamamen sana bağlı, ana karakteri ister işini layığıyla yerine getiren düzgün bir polis memuru gibi yönet, istersen içki içip uyuşturucu kullanan bir serseri gibi, istersen önündeki engelleri tamamen zekası ve diplomasi yetenekleriyle aşan, istersen de kas gücüne güvenerek önüne geleni yıkan bir karakter gibi yönet, seçim tamamen senin. Bunun dışında yaptığın seçimlerin büyük bir çoğunluğu hikayeyi veya yanındaki yardımcı dedektifin sana olan bakış açısını da değiştiriyor.
Ben oyunu zeki bir karakterle bitirdim geçen gün, şimdi de sadece kas gücüne güvenen bir karakterle bitirip nelerin değiştiğini, nelerin daha zor, nelerin daha kolay olduğuna göz atacağım. Benim başından epey memnun ayrıldığım bir oyun oldu Disco Elysium.
