Çocuklarla çocuk olunmalı, olgunlarla olgun olunmalı ama hem çocuk hem olgunların olduğu yerde olgun olunmalıdır. Olgunluktan kastığım duygunun ürünü olan fikirler, kararlar, davranışlara karşı hakim olup düşüncenin ürünü olan fikirler, kararlar ve davranışları uygulamadır. İstediğin gibi yaşa, ne yaparsan yap veya kendin dışında kimseye kulak vermeden zevk aldığın herhangi bir şeyi yapmaya devam etmek çocukluktur. Birey olun diyenler bunu savunur. Asıl olunması gereken insan olmak, bu da olgun olmaktır. Çocuk deyince aklınıza 10 yaşındaki bir çocuk gelmesin. 30 yaşında da olgun olmayan çocuklar vardır. Bunlar her istediğini yapmayı mantıklı gören, duygularına hakim olmayıp; olsa bile düşüncenin ürünü olan mantıksal çıkarımları yetersiz, cahil olanlardan bahsediyorum. Bu dediğimi bir iki örnekle bağlı olmadan, bunun benzeri olarak alabilirsiniz.
Ek olarak, sana yapılmasını istemediğin şeyi başkasına yapma mantığı ile yarar peşinde yaşanmalıdır. Sevgili konusu da çok ayrı bir konu