Bu forumda küçük yaşta insanların tek derdi bilgisayar, fare, klavye alamamak oldu.
İşte güya adam diye geçinen büyüklerin derdi de çocuklarına artık zaruri ihtiyaç sayılan bu ürünleri alamamak olmalı... Bunları alamamasının sebeplerini sorgulamak olmalı...
Ne demek 2022'de bilgisayar ekipmanlarına erişememek ?
Ne demek 2022'de bir çocuğun günümüzdeki en masum eğlence araçlarından olan dandik bir bilgisayar oyununu alamaması ?
Benim yaşım 31. Benim de etrafımda fazla olmasa da tek tük hayatı sadece 1 tabak sadece karın doyuran yemekten ibaret zanneden insanlar oldu. Özellikle de belli bir yaşın üstü insanlar. Kınamıyorum, adam görmemiş, bilmiyor. Olabilir. Ama gençlerin fikirlerine önem vermeyen, onları dinleyip kendini biraz güncellemek yerine aynı saçma şeyde diretenleri anlamam.
Sorsanız hepsi, 10 lira ile de yemek yer doyarsın, 1000 lira ile de yemek yer doyarsın edebiyatı yapar. Ama akşamları hanım gene mi makarna yediriyorsun bize diye eşine kızar...
Paçavra şeyleri bilerek ve isteyerek giyer ki kimse zengin diyemesin diye. Ama cebinden Marlboro'den aşağı sigara çıkmaz, akşam evine giderken bir büyük rakı almadan gitmez... Ertesi gün de çocuğuna okula giderken fazladan bir gofret parası vermez... Ama sorsanız veremedim, durumum yok der...
En büyük yatırım çocuğa, gence yatırımdır. Bunu anlayamayan aciz kafalı kesim, ömrünü tamamlamadan bu ülke kolay kolay düzelmez. Şımarık da olsalar, haşarı da olsalar Z kuşağından sırf bu yönden ümitliyim.
Hiç değilse bizim (zannediyorsam Y kuşağı diyorlar bize) kuşağın bir çoğunun yapamadığını yapıp artık karşı koymayı öğrendiler. Biz tam hibrit kuşaktık. Büyüklerinin çok etkisinde kalan, onlar ne diyorsa kanun zannedenler de oldu aramızda, kendini aşıp, duvarları yıkıp aydınlığa çıkanlar da oldu.
Ama Z kuşağı, bir klavye için de bastırabiliyor, sağlam bir eğitim almak adına eğitim masrafları için de. Bu yönlerini takdir ediyorum. Henüz çocuğum yok fakat bir gün olursa, haylaz da olsa, bazen ipin ucunu kaçırsa da isteklerini direkt direkt, utanmadan söyleyebileceği şekilde yetiştirmek isterim. Benim yapamadığım, yetişemediğim bir şey olursa beni suçlayabilmesini ve hatta gerektiğinde bana da hesap sorabilmesini isterim.
İnsan olmak bu demek çünkü. Babasına, annesine neden diye sormamayı saygı zannedenlerin devri de geçti, o düşüncenin geçerliliği de bitti.