Eskiden Yapılan Hatalar Nasıl Unutulur?

16 yaşındayım yaşananları ve yaptıklarımı anlatacağım. Cinsel yönden. 7 8 yaşında çizgi film izleyerek tatmin olan çocuktum kimseye anlatamadım utancımda oyuncaklarımı cinsel isteklerim için kullanıyordum bazı zamanlar. Bu beni sıkıntıya düşüyordu. Yaklaşık 10 11 yaşımda erken ergenliğe girdim yaşıtlarıma nazaran daha çok arzuluyordum ve bunun önceki dönemi var yani 6 7 yaşında arzular duymaya başladım. Tabii ilkokul zamanında kendimden birkaç yaş büyük kızlar çok ilgimi çekerdi onları hayal ederdim. 9 10 yaşındada internetten 18 üst videolar izleyerek kendimi tatmin etmeye başladım. Ama hiç sosyal ortamım olmadı. Herkes birbiri ile doğru dürüst konuşur arkadaşlık kurar. Ben kurmayı bilmediğim için tek kalırdım. Biraz da ailesel ve çevreseldi durum. Yani yaşımdan gerçekten olgun bir insanım o zamanda şimdi de aynıyım. 11 12 yaşlarımda artık yavaş yavaş içime daha da kapanmaya başladım bu sefer de kızlar vee erkekler ile hiç bağlantım olmadı sadece sanal ortamda insanlarla konuşuyordum ve sanal ortamda 11 12 yaşımda bir kız gördüğümde hemen etkileniyordum yani bir kız adı olur, ya da profilinde fotoğraf. Kafamda hayal edip sadece tatmin etmeye çalışıyordu. Günde çokça yapıyordum. Ve bu beni daha da dibe çekti. Ve hiç tanımadığım konuşmadığım insanları karşı cinsten, onlarla konuşup arkadaş olduğumu ya da birbirimizi tatmin ettiğimizi hayal ediyordum. Ama bunu benden başka kimse bilmedi. Sonrasında anksiyetem başladı bu durum daha da kötüye bastı gün boyu bilgisayar başındayım artık ortaokulda 30 35 yaşında öğretmenlerimde olsa onlara karşı arzu duymaya başladım yani anladınız hayal dünyama onları da almıştım ve herkes ergenlikte tabii ancak kimse benim gibi değildi. Okulda olsun sadece vücuduna bakıyordum bazen kendi yaş grubumda olup da yakınımda olana teklif etmeyi dahi düşündüm ancak kendimi durdurmaya çalıştım. Ve bunu belli ederek bakıyordum. Gerçekten yaşı kaç olursa olsun bana güzel geliyordu. Asosyalliğim daha da arttı artık 13 14 yaşıma gelmiştim liseye geçecektim biryandan psikolojik ilaç tedavisine başladım, kafam anksiyete obsesif bozukluk vb. tehşis konulmuştu mutlaka ilaç tedavisi almam gerektiği söylenildiğini duymuştum. Zaten sıkıntıdan kafam patlıyordu. Neyse ki ilaç tedavisi ve psikoterapi sayesinde o zamanlardaki düşünce ve sorunlarımı atlatabildim, ancak ilacı bırakırsam tekrar başlayacağını biliyorum ve ilacı bırakırsam sorunların tekrar başlayacağından korkuyorum. Şu an daha da farkındayım daha iyiyim o zamanlarda yaşadığım ve yaptığım şeyleri unutmak istiyorum dış dünyada zaten beni ne tanıyan var ne konuştuğum bu düşüncelerim bir yazıdan ibaret anonim olduğum için çoğunluk kitlenin bulmasıda imkansız olacağını düşünüyorum. Dışarıda herkes beni saygılı beyefendi biri olarak tanır ancak içimde egoist ve psikolojik tedavi için olan dengesiz bir çocuk olduğumu düşünür çoğunluğu bu yazdıklarımı görse galiba. Neyse 18 yaşımda her şeyin düzeleceğine inanıyorum şu yaşadığım ana kadar olan her şeyi unutmak yaşanmamış gibi görmek istiyorum ama olmuyor. Etrafta bir kız birini görsem aklıma tekrar tekrar geliyor ve hayal dünyamda tatmin etme ihtiyacı duyuyorum. Akşam yattığımda ve sabah kalktığım gibi gün içinde 4 5 defa bazen daha fazla yapardım çünkü dayanamazdım. Bu yaptıklarım 10 14 yaş arasında olan şeylerdi. Şimdi biraz daha iyiyim. Daha da iyi olup yaşadıklarımı unutmak istiyorum.

Herkes kendi içinde bir şeyler düşünüp bir şeyler yaşar. İnsanlar bunu sakladığı için herkes diğerlerini kusursuz ya da kendi düşündüklerini düşünmüyor, yapmıyor sanarlar. Senin duyduğun şehveti duyan milyonlarca insan daha vardır. Haddinden fazla mast*rbasyon yapmak sana özgü bir durum değil. Kafanı meşgul edecek, isteyerek ilgilenebileceğin şeyler olmadığı için aklının oraya gitmesi gayet doğal. Bunun için hobilerini keşfetmelisin, daha sonrasında da hobilerinle ilgili şeyler yapmalısın. Bir tiyatro kulübüne yazılmak, enstrüman çalmak, resim çizmek ya da film/dizi izlemek, kitap okumak, yeni bir dil öğrenmek, oyun oynamak gibi şeylerle kendini meşgul etmelisin. Bunu "Sadece meşgul olmak için yapıyorum." olarak algılama. Bu yaptığın şeyler bir yandan da seni kültürel olarak etkileyecek. Şu an 16 yaşındasın, okul hayatın var. Şu ana kadar asosyal olman da bu saatten sonra hayatında hep asosyal kalacağının işareti değil. Yeni insanlarla arkadaşlık edinmelisin, devamı emin ol gelecektir fakat altın tavsiyem ilgi duyduğun hobilerini yaşatmalısın. Kendini birkaç yıl sonra tanıyamayacaksın bile. Eskiden yaptığın şeyleri de fazla kafana takma kaldı ki bu bir hata bile değil, buna "tecrübe" de. Bu senin için bir tecrübe oldu, bundan sonrasına odaklan ve kafanı buna takıp daha fazla zaman kaybetme.

Big Bang'den başlasaydın hikayeye.

Sosyalleş. Bir katın üstüne başka kat çıkarsan diğeri altta kalır ve unutulur. Hayatı farklı kişilerle, farklı bakış açılarıyla yaşarsan unutursun. Ek olarak içine atarsan bomba olursun. Patlamak istemiyorsan atmayacaksın.