Hayatın her doneminin tadı ve keyfi ayrı bence. Geçmişi özlemle, mutlulukla veya belki de hüzünle ara sıra anmak ve yad etmek güzeldir. Ama oraya takılı kalıp şu anın kıymetini bilmemek nankörlük olur. Çünkü beş on yıl sonra begenmediginiz bugünü özlemle anacaksiniz, bunun sonu yok mezara kadar bence.
Hayatınız şu an tatsız, keyifsiz geçiyorsa (herhangi ciddi bir sağlık sorunu veya ciddi maddi, ailevi problemler yoksa.) bunun psikolojik farklı nedenleri olabilir belki yardım almak en iyisidir.