Herkese merhaba,
Bugün FSP’nin güç kaynakları modellerine göz attım ve bazı noktalar gerçekten dikkatimi çekti. Genel izlenimim, çoğu modelde maliyeti düşük tutmaya çalıştıkları yönünde. Bu konuyla ilgili detayları rehberin ilgili kısımlarında bulabilirsiniz.
Rehber, standart bölümlerden oluşuyor; her bölümde FSP'nin bu modeline dair kritik bilgiler ve incelemeler yer alıyor.
1. Bölüm: Dış Tasarım – Etiket Bilgileri ve Kablolar
-Kablo Yapısı-
-Kablolar-
2. Bölüm: İç Tasarıma Genel Bakış – Fan Yapısı
-İç Yapı-
3. Bölüm: Primary Side – EMI Filtresi
4. Bölüm: APFC Bölümü
- Bridge Rectifier Hesaplamaları ve Neden 110V ile Uyumsuz Olduğu -
5. Bölüm: Secondary Side
6. Bölüm: Filtreleme ve Regülasyon Bölümü
-Filtreme-
-Regulasyon Tipi-
-Supervisor IC-
7. Bölüm: Genel Değerlendirme
-Regulasyon-
-Verimlilik-
-Ripple Değerleri-
-Hold-Up ve Power_OK Süresi-
-Korumalar-
-Fan Hızları ve Ses Testleri-
8. Bölüm: Testler - Sonuç
1. Bölüm: Dış Tasarım – Etiket Bilgileri ve Kablolar
Model: H3-650
Gördüğünüz gibi güç kaynağının 12V kanalındaki kayıp oldukça düşük. Bu da tabii ki bağımsız regülasyon ya da DC-DC dönüştürücü kullanıldığını gösteriyor. Öte yandan AC giriş kısmına baktığımızda sadece 230V desteği bulunduğunu görüyoruz. Bu noktada maliyetten kısmaya gidildiği söylenebilir. Bridge rectifier bölümünde buna ayrıca değineceğim.
-Kablo Yapısı-
Kablolar siyah kaplamalı. Neredeyse tüm kablolar 18 AWG kalınlığında. Bazı kesitlerde ise 20 AWG kablo kullanılmış. Ayrıca kablo uzunlukları da gayet yeterli.
-Kablolar-
1x ATX 20+4 pin;
2x EPS/ATX12V 4+4 pin;
2x PCI-E Güç 6+2 pin;
8x SATA;
2x Molex;
1x FDD.
Neredeyse tüm kablolar 18 AWG kalınlığında.
2. Bölüm: İç Tasarıma Genel Bakış – Fan Yapısı
Modeli: Yate Loon D12SH-12
Fan sleeve yataklı, yani burada maliyetten kısmışlar. Sleeve bearing fanlar uzun ömürlü değil ve yüksek sıcaklıklara dayanamaz. Bir süre sonra fandan ses gelmeye başlarsa şaşırmayın.
-İç Yapı-
Gördüğünüz gibi PCB tasarımı oldukça sade ve şık görünüyor. Ancak en dikkat çekici nokta, bridge rectifier’ın herhangi bir soğutucuya bağlı olmaması. Bu durum bile zaten neden 110v'u desteklemediğinin bir göstergesi. O zaman gelin EMI filtresinden başlayalım.
3. Bölüm - Primary Side – EMI Filtresi
Gördüğünüz gibi EMI filtresi eksiksiz. Güç girişinde 4 adet Y kapasitörü, 1 adet MOV, 1 adet X kapasitörü, 2 adet common choke bobini ve son olarak 1 adet sigorta bulunuyor. NTC ise burada yer almıyor. Bu kısım gayet iyi sayılır.
Bu arada PCB tasarımı size de bir yerden tanıdık geldi mi? Gelmediyse söyleyeyim, FSP Hydro K Pro 750W modelinin PCB’si de çok benzer yapıda.
4. Bölüm - APFC Bölümü
Gördüğünüz gibi APFC devresi standart bileşenlerden oluşuyor. Ayrıca sol kısımda NTC’yi görebiliyorsunuz; bu da olumlu bir işaret. Ne yazık ki bobin ve bulk kapasitörün arkasındaki MOSFET’lerin veya boost diyotunun modelleri belli değil.
Yüksek ihtimalle 3 adet anahtarlama için mosfet, 1 adette AC - DC doğru akım için boost diyotu bulunuyordur.
- Bridge Rectifier Hesaplamaları ve Neden 110V ile Uyumsuz Olduğu -
Maalesef model numarası belli değil.
Gelelim bu güç kaynağının neden 110V ile uyumsuz olduğuna. Bu kısmı isteyen atlayabilir; merak edenler okumaya devam edebilir.
-Bulk Kapasitör-
Modeli: CapXon HS VENT 450 V, 330 μF 105 derece
Bu güç kaynağı için kapasitansı yeterli sayılır. CapXon markası genel olarak giriş seviye ürünler üretiyor. Ömür beklentisi ortalama olur.
5. Bölüm - Secondary Side
Standart bileşenlerden oluşuyor.
6. Bölüm - Filtreleme ve Regülasyon Bölümü
Gördüğünüz gibi tabiikide DC-DC regulasyonunu kullanıyor. Üzerinde EPZ49 330 16V polimer kapasitörler var. Sanırım xuanx adlı bir şirkete ait fakat emin değilim. 16v yeterli bir seçim. 12v'un 1.25 katını alacaksınız. Malesef mosfetler veya IC hakkında bilgi yok.
-Supervisor IC-
Modeli: GB8313
İçinde belirli korumalar bulunuyor. Bu entegre PSU'nun beyni denebilir. Voltaj kanallarını kontrol ediyor.
Aşırı Gerilim Koruması (OVP)
Düşük Gerilim Koruması (UVP)
Power-Good (PGO) Çıkışı
PSON/ Kontrol Girişi
FPO/ Hata Çıkışı
Gibi özellikleri bulunuyor.
-Filtreme-
Filtrelemede yer alan kapasitörler hem polimer hem de elektrolitik. Bazı kapasitörler FZC, bazıları ise Foai markasıyla üretilmiş. Teknik veri sayfasına göre, kapasitörlerin kullanım ömrü kapasitelerine bağlı olarak 2000 ila 5000 saat arasında yazılmış. Fakat çokda bir şey beklemenizi önermem.
7. bölüm - Genel Değerlendirme - Testler
- Regülasyon-
12v kanalı: 12.04
5v kanalı: 4.95
3.3c kanalı: 3.31
Gördüğünüz gibi güç kaynağı regülasyon konusunda gayet başarılı.
-Verimlilik-
Görüldüğü üzere, güç kaynağı %100 yük altında %86 verimlilik göstermiş. Verimlilik %1 daha yüksek olsaydı silver sertifikaya ulaşabilirdi; ancak mevcut durumda bronz sertifikalı.
-Ripple Değerleri-
Ripple değerleri rakiplerine nazaran çok fazla. Yüksek ihtimalle filtrelemede kullanılan noname kapasitörlerden dolayı bu şekilde.
12v kanalı: 70-100mv
5v kanalı: 0-50mv
3.3v kanalı: 0-50mv
-Hold-Up ve Power_OK Süresi-
Malesef Hold-Up ve Power_OK süresi hakkında elimde bilgi bulunmuyor.
-Korumalar-
OPP – aşırı yük güç koruması;
OVP – aşırı yüksek giriş voltajından;
OCP – aşırı akım koruması;
SCP – kısa devre koruması;
Malesef OTP ve UVP koruması bulunmuyor.
-Fan Hızları ve Ses Testleri-
Görüldüğü gibi, fan %100 yük altında 2500 RPM’e kadar çıkmış. Ses testi elimde yok, ama testi yapanlar fanın %80 yükten sonra duyulabildiğini söylemiş.
8. Bölüm - Sonuç
FSP Hyper Pro H3-650W 80+, genel olarak giriş seviyesi ve ortalama bir PSU. Voltaj regülasyonu başarılı, ama sesi biraz yüksek. Ripple değerleri rakiplerinde göre bayağı kötü. Özellikle hazır kasalarda sıkça karşımıza çıkıyor. Karşınıza çıkarsa artık ne bekleyeceğinizi biliyorsunuz.
Aşağıda beğendiğim ve beğenmediğim kısımlara bakabilirsiniz:
-Beğendiğim kısımlar-
-Regülasyonu genel olarak başarılı.-
-Kullanılan bulk kapasitör ortalama sayılır.-
-Ana korumaları barındırıyor.-
-Bronz sertifikalı.-
-Beğenmediğim kısımlar-
-Ripple değerleri çok fazla.-
-Sleeve yataklı fan uzun ömürlü olmaz. Zamanla ses seviyesinde artık yaşayabilirsiniz.-
-Filtreleme kısmında kullanılan noname kapasitörler. -
-Ses seviyesi biraz fazla.-
-Sadece 230v girişi destekliyor. 110v da olsa daha iyi olurdu.-
-OTP ve UVP korumaları bulunmuyor.-
Bugün FSP’nin güç kaynakları modellerine göz attım ve bazı noktalar gerçekten dikkatimi çekti. Genel izlenimim, çoğu modelde maliyeti düşük tutmaya çalıştıkları yönünde. Bu konuyla ilgili detayları rehberin ilgili kısımlarında bulabilirsiniz.
Rehber, standart bölümlerden oluşuyor; her bölümde FSP'nin bu modeline dair kritik bilgiler ve incelemeler yer alıyor.
1. Bölüm: Dış Tasarım – Etiket Bilgileri ve Kablolar
-Kablo Yapısı-
-Kablolar-
2. Bölüm: İç Tasarıma Genel Bakış – Fan Yapısı
-İç Yapı-
3. Bölüm: Primary Side – EMI Filtresi
4. Bölüm: APFC Bölümü
- Bridge Rectifier Hesaplamaları ve Neden 110V ile Uyumsuz Olduğu -
5. Bölüm: Secondary Side
6. Bölüm: Filtreleme ve Regülasyon Bölümü
-Filtreme-
-Regulasyon Tipi-
-Supervisor IC-
7. Bölüm: Genel Değerlendirme
-Regulasyon-
-Verimlilik-
-Ripple Değerleri-
-Hold-Up ve Power_OK Süresi-
-Korumalar-
-Fan Hızları ve Ses Testleri-
8. Bölüm: Testler - Sonuç
1. Bölüm: Dış Tasarım – Etiket Bilgileri ve Kablolar
Model: H3-650
Gördüğünüz gibi güç kaynağının 12V kanalındaki kayıp oldukça düşük. Bu da tabii ki bağımsız regülasyon ya da DC-DC dönüştürücü kullanıldığını gösteriyor. Öte yandan AC giriş kısmına baktığımızda sadece 230V desteği bulunduğunu görüyoruz. Bu noktada maliyetten kısmaya gidildiği söylenebilir. Bridge rectifier bölümünde buna ayrıca değineceğim.
-Kablo Yapısı-
Kablolar siyah kaplamalı. Neredeyse tüm kablolar 18 AWG kalınlığında. Bazı kesitlerde ise 20 AWG kablo kullanılmış. Ayrıca kablo uzunlukları da gayet yeterli.
-Kablolar-
1x ATX 20+4 pin;
2x EPS/ATX12V 4+4 pin;
2x PCI-E Güç 6+2 pin;
8x SATA;
2x Molex;
1x FDD.
Neredeyse tüm kablolar 18 AWG kalınlığında.
2. Bölüm: İç Tasarıma Genel Bakış – Fan Yapısı
Modeli: Yate Loon D12SH-12
Fan sleeve yataklı, yani burada maliyetten kısmışlar. Sleeve bearing fanlar uzun ömürlü değil ve yüksek sıcaklıklara dayanamaz. Bir süre sonra fandan ses gelmeye başlarsa şaşırmayın.
-İç Yapı-
Gördüğünüz gibi PCB tasarımı oldukça sade ve şık görünüyor. Ancak en dikkat çekici nokta, bridge rectifier’ın herhangi bir soğutucuya bağlı olmaması. Bu durum bile zaten neden 110v'u desteklemediğinin bir göstergesi. O zaman gelin EMI filtresinden başlayalım.
3. Bölüm - Primary Side – EMI Filtresi
Gördüğünüz gibi EMI filtresi eksiksiz. Güç girişinde 4 adet Y kapasitörü, 1 adet MOV, 1 adet X kapasitörü, 2 adet common choke bobini ve son olarak 1 adet sigorta bulunuyor. NTC ise burada yer almıyor. Bu kısım gayet iyi sayılır.
Bu arada PCB tasarımı size de bir yerden tanıdık geldi mi? Gelmediyse söyleyeyim, FSP Hydro K Pro 750W modelinin PCB’si de çok benzer yapıda.
4. Bölüm - APFC Bölümü
Gördüğünüz gibi APFC devresi standart bileşenlerden oluşuyor. Ayrıca sol kısımda NTC’yi görebiliyorsunuz; bu da olumlu bir işaret. Ne yazık ki bobin ve bulk kapasitörün arkasındaki MOSFET’lerin veya boost diyotunun modelleri belli değil.
Yüksek ihtimalle 3 adet anahtarlama için mosfet, 1 adette AC - DC doğru akım için boost diyotu bulunuyordur.
- Bridge Rectifier Hesaplamaları ve Neden 110V ile Uyumsuz Olduğu -
Maalesef model numarası belli değil.
Gelelim bu güç kaynağının neden 110V ile uyumsuz olduğuna. Bu kısmı isteyen atlayabilir; merak edenler okumaya devam edebilir.
İlk olarak 110V ve 230V nedir, onu anlatayım. Dünyanın her yerinde Türkiye’de olduğu gibi 230V kullanılmıyor. Amerika ve Çin gibi ülkelerde 110V standarttır. Peki bu 110V neden kullanılıyor derseniz
Güvenlik: Daha düşük voltaj, elektrik çarpması riskini azaltır.
Tarihsel altyapı: ABD ve bazı ülkeler elektrik şebekelerini erken dönemde kurarken 110V sistemini benimsediler; sonra değiştirmek maliyetli olurdu.
Şimdi gelelim hesaplamalara:
Yukarıda da dediğim gibi, bridge rectifier’ın modeli belli değil. Yani kaç amper çekebildiğini veya VRRM voltajını tam olarak bilmiyoruz. Ama merak etmeyin, şimdi size formüllerle göstereceğim: bu güç kaynağı için bridge rectifier en az kaç amper olmalıymış, böylece neden 110V ile çalışamadığını anlayacağız. Hadi başlayalım.
Öncelikle prizden çekilen watt miktarını bulmamız gerek. Bu güç kaynağı white 80+ sertifikaya sahip. Fakat testlerde %85(bronze) çıkıyor. Yani verimliliği 0.85 olarak alacağım.
Verimlilik: 0.85
Güç: 650W
Gördüğünüz gibi, güç kaynağı prizden 764 W çekiyor. Peki, bu kadar watt ve akımı kaldırabilecek bir bridge rectifier’ı nasıl hesaplarız, gelin ona bakalım:
PF değerini 0.95 alma sebebim güç kaynağında APFC olmasından dolayı. Olmazsaydı farklı bir değer almam gerekecekti. 200v alma sebebim ise şebekenin her zaman stabil olmamasındna dolayı. 200V en kötü senaryo gibi düşünülebilir.
Gördüğünüz gibi sonuç 4 amper çıktı. Bu psu için en en az 5 amperlik bir bridge rectifier gerek. Bu değerin üzerine %50 lik bir güvenlik payı koyduğumuzda 6 yani düz hesap 7 veya 8 amperlik bir bridge rectifer'ın kullanılacağını anlıyoruz. Peki bu ne ifade ediyor bize? Gelin onuda göstereyim:
Bridge rectifier çalışırken üzerinden akım geçiyor, tabii. Akım geçen her elemanda olduğu gibi, üzerinde bir miktar enerji ısıya dönüşür; yani bir nevi ısınır. Kaç watt'ın ısıya dönüştüğünüde hesaplayabiliyoruz.
Vp deeğrini 1 alma sebebim bridge rectifier modelini bilmememden kaynaklanıyor. Normalde datasheetlerde bu değer verilir.
Devrede 4 W’lık bir kayıp var. Bu kayıp aslında iletkenlerde ve bileşenlerde oluşan I²·R kayıpları şeklinde ortaya çıkıyor ve ısıya dönüşüyor. PCB tasarımı bu ısıyı dışarı atacak şekilde yapılmış, bu yüzden 230 V için uyumlu.
Ancak aynı gücü 110 V ile çalıştırmak istediğimizde akım yaklaşık 2 katına çıkar. Çünkü:
Gerilim yarıya indiğinde, aynı gücü sağlamak için akım iki katına çıkar.(8W)
Akım iki katına çıkınca kayıplar I²·R formülüne göre yaklaşık 4 katına çıkar.
Bu durumda ısı artar, sıcaklık yükselir ve PCB’nin ısıyı atma kapasitesi yetersiz kalır. Sonuç olarak devre 110 V için uygun değil. Aşırı akım yüzünden en çok bridge rectifier veya giriş tarafındaki EMI/APFC bileşenleri ısınır; uygun soğutma yoksa çok kısa sürede (saniyeler–dakikalar içinde) gümleyebilir.
Gördüğünüz gibi bu sebeplerden dolayı bu devre 110v u kaldıramıyor. 110V u kaldırması için pcb üzerindeki bileşenlerin ve belirli yolların elden geçirilmesi gerekiyor.
Güvenlik: Daha düşük voltaj, elektrik çarpması riskini azaltır.
Tarihsel altyapı: ABD ve bazı ülkeler elektrik şebekelerini erken dönemde kurarken 110V sistemini benimsediler; sonra değiştirmek maliyetli olurdu.
Şimdi gelelim hesaplamalara:
Yukarıda da dediğim gibi, bridge rectifier’ın modeli belli değil. Yani kaç amper çekebildiğini veya VRRM voltajını tam olarak bilmiyoruz. Ama merak etmeyin, şimdi size formüllerle göstereceğim: bu güç kaynağı için bridge rectifier en az kaç amper olmalıymış, böylece neden 110V ile çalışamadığını anlayacağız. Hadi başlayalım.
Öncelikle prizden çekilen watt miktarını bulmamız gerek. Bu güç kaynağı white 80+ sertifikaya sahip. Fakat testlerde %85(bronze) çıkıyor. Yani verimliliği 0.85 olarak alacağım.
Verimlilik: 0.85
Güç: 650W
Gördüğünüz gibi, güç kaynağı prizden 764 W çekiyor. Peki, bu kadar watt ve akımı kaldırabilecek bir bridge rectifier’ı nasıl hesaplarız, gelin ona bakalım:
PF değerini 0.95 alma sebebim güç kaynağında APFC olmasından dolayı. Olmazsaydı farklı bir değer almam gerekecekti. 200v alma sebebim ise şebekenin her zaman stabil olmamasındna dolayı. 200V en kötü senaryo gibi düşünülebilir.
Gördüğünüz gibi sonuç 4 amper çıktı. Bu psu için en en az 5 amperlik bir bridge rectifier gerek. Bu değerin üzerine %50 lik bir güvenlik payı koyduğumuzda 6 yani düz hesap 7 veya 8 amperlik bir bridge rectifer'ın kullanılacağını anlıyoruz. Peki bu ne ifade ediyor bize? Gelin onuda göstereyim:
Bridge rectifier çalışırken üzerinden akım geçiyor, tabii. Akım geçen her elemanda olduğu gibi, üzerinde bir miktar enerji ısıya dönüşür; yani bir nevi ısınır. Kaç watt'ın ısıya dönüştüğünüde hesaplayabiliyoruz.
Vp deeğrini 1 alma sebebim bridge rectifier modelini bilmememden kaynaklanıyor. Normalde datasheetlerde bu değer verilir.
Devrede 4 W’lık bir kayıp var. Bu kayıp aslında iletkenlerde ve bileşenlerde oluşan I²·R kayıpları şeklinde ortaya çıkıyor ve ısıya dönüşüyor. PCB tasarımı bu ısıyı dışarı atacak şekilde yapılmış, bu yüzden 230 V için uyumlu.
Ancak aynı gücü 110 V ile çalıştırmak istediğimizde akım yaklaşık 2 katına çıkar. Çünkü:
Gerilim yarıya indiğinde, aynı gücü sağlamak için akım iki katına çıkar.(8W)
Akım iki katına çıkınca kayıplar I²·R formülüne göre yaklaşık 4 katına çıkar.
Bu durumda ısı artar, sıcaklık yükselir ve PCB’nin ısıyı atma kapasitesi yetersiz kalır. Sonuç olarak devre 110 V için uygun değil. Aşırı akım yüzünden en çok bridge rectifier veya giriş tarafındaki EMI/APFC bileşenleri ısınır; uygun soğutma yoksa çok kısa sürede (saniyeler–dakikalar içinde) gümleyebilir.
Gördüğünüz gibi bu sebeplerden dolayı bu devre 110v u kaldıramıyor. 110V u kaldırması için pcb üzerindeki bileşenlerin ve belirli yolların elden geçirilmesi gerekiyor.
-Bulk Kapasitör-
Modeli: CapXon HS VENT 450 V, 330 μF 105 derece
Bu güç kaynağı için kapasitansı yeterli sayılır. CapXon markası genel olarak giriş seviye ürünler üretiyor. Ömür beklentisi ortalama olur.
5. Bölüm - Secondary Side
Standart bileşenlerden oluşuyor.
6. Bölüm - Filtreleme ve Regülasyon Bölümü
Gördüğünüz gibi tabiikide DC-DC regulasyonunu kullanıyor. Üzerinde EPZ49 330 16V polimer kapasitörler var. Sanırım xuanx adlı bir şirkete ait fakat emin değilim. 16v yeterli bir seçim. 12v'un 1.25 katını alacaksınız. Malesef mosfetler veya IC hakkında bilgi yok.
-Supervisor IC-
Modeli: GB8313
İçinde belirli korumalar bulunuyor. Bu entegre PSU'nun beyni denebilir. Voltaj kanallarını kontrol ediyor.
Aşırı Gerilim Koruması (OVP)
Düşük Gerilim Koruması (UVP)
Power-Good (PGO) Çıkışı
PSON/ Kontrol Girişi
FPO/ Hata Çıkışı
Gibi özellikleri bulunuyor.
-Filtreme-
Filtrelemede yer alan kapasitörler hem polimer hem de elektrolitik. Bazı kapasitörler FZC, bazıları ise Foai markasıyla üretilmiş. Teknik veri sayfasına göre, kapasitörlerin kullanım ömrü kapasitelerine bağlı olarak 2000 ila 5000 saat arasında yazılmış. Fakat çokda bir şey beklemenizi önermem.
7. bölüm - Genel Değerlendirme - Testler
- Regülasyon-
12v kanalı: 12.04
5v kanalı: 4.95
3.3c kanalı: 3.31
Gördüğünüz gibi güç kaynağı regülasyon konusunda gayet başarılı.
-Verimlilik-
Görüldüğü üzere, güç kaynağı %100 yük altında %86 verimlilik göstermiş. Verimlilik %1 daha yüksek olsaydı silver sertifikaya ulaşabilirdi; ancak mevcut durumda bronz sertifikalı.
-Ripple Değerleri-
Ripple değerleri rakiplerine nazaran çok fazla. Yüksek ihtimalle filtrelemede kullanılan noname kapasitörlerden dolayı bu şekilde.
12v kanalı: 70-100mv
5v kanalı: 0-50mv
3.3v kanalı: 0-50mv
-Hold-Up ve Power_OK Süresi-
Malesef Hold-Up ve Power_OK süresi hakkında elimde bilgi bulunmuyor.
-Korumalar-
OPP – aşırı yük güç koruması;
OVP – aşırı yüksek giriş voltajından;
OCP – aşırı akım koruması;
SCP – kısa devre koruması;
Malesef OTP ve UVP koruması bulunmuyor.
-Fan Hızları ve Ses Testleri-
Görüldüğü gibi, fan %100 yük altında 2500 RPM’e kadar çıkmış. Ses testi elimde yok, ama testi yapanlar fanın %80 yükten sonra duyulabildiğini söylemiş.
8. Bölüm - Sonuç
FSP Hyper Pro H3-650W 80+, genel olarak giriş seviyesi ve ortalama bir PSU. Voltaj regülasyonu başarılı, ama sesi biraz yüksek. Ripple değerleri rakiplerinde göre bayağı kötü. Özellikle hazır kasalarda sıkça karşımıza çıkıyor. Karşınıza çıkarsa artık ne bekleyeceğinizi biliyorsunuz.
Aşağıda beğendiğim ve beğenmediğim kısımlara bakabilirsiniz:
-Beğendiğim kısımlar-
-Regülasyonu genel olarak başarılı.-
-Kullanılan bulk kapasitör ortalama sayılır.-
-Ana korumaları barındırıyor.-
-Bronz sertifikalı.-
-Beğenmediğim kısımlar-
-Ripple değerleri çok fazla.-
-Sleeve yataklı fan uzun ömürlü olmaz. Zamanla ses seviyesinde artık yaşayabilirsiniz.-
-Filtreleme kısmında kullanılan noname kapasitörler. -
-Ses seviyesi biraz fazla.-
-Sadece 230v girişi destekliyor. 110v da olsa daha iyi olurdu.-
-OTP ve UVP korumaları bulunmuyor.-
Okuduğunuz için teşekkürler. İyi günler dilerim.
Son düzenleme:
