Taş laminantın kırmızı olanına basmama gibi alışkanlığım vardı. Bir gün tamamen kırmızı olanına denk geldim, rahat bir 4-5 dakika kaldım orada. Ne zaman bıraktım onu da hatırlamıyorum ama bayağı zaman oldu. Şimdi dışarı çıktığım zaman hemen halledeyim işimi eve geleyim kafasında olduğumdan umurumda olmuyor çoğu şey.
O kırmızı taşa basmama hastalığı bende de vardı. Birde hep ortaya basardım. Çizgilere basınca bir oyunda sonuna kadar gelip kaybetmiş gibi olurdum. Ayrıca simetride var. Televizyon izlerken ünitenin çekmecesi açık olunca izlediğim şeye odaklanamıyorum. Sürekli dikkatimi çeker ve kapatmadan rahatça izleyemem.