Merhabalar, ben daha reşit bile olmamış çok küçük yaşta bir bireyim. Sizlerden tavsiyeler isteyeceğim ama bunu benim hakkımda hiçbir şey bilmeden yapmanızın anlamı olmadığından hayatımı da anlatacağım. Uzun olduğundan isteyen okumayabilir. Ben parçalara ayıracağım.
Ben hakkında;
Ben asosyal, arkadaşı olmayan bir çocuğum. Pek önemsemiyorum.
Aşırı utangacım. Biri ile tanışmak benim için zordur.
Annem ve babam ayrı, tek çocuğum.
Bilgisayar ve yazılım üzerine merakım var.
Okulumda başarılıyımdır. Öğretmenlerimi severim onlar da beni sever.
Zamanımı oyunlar ve YouTube ile geçiriyorum.
Anne tarafı;
Anne tarafında yaşamasam daha iyiymiş ama hakim böyle karar vermiş.
Anne tarafı aralarında sevgi olmayan, sofra da beraber yemek yenilmeyen kavga dolu kötü bir aile.
Yemeklerini beğenmediğim için dışardan hazır yemek alıp anneme kızartıyorum. Ya da döner falan alıyorum.
Aile de pek birisini sevmiyorum. Hatta annemi bile. Sanki internetten tanıştığı evlenmek istediği, iğrenç insanları daha fazla seviyor gibi geliyor. Bana pek değer verdiğini sanmıyorum. Kötü bir şey yaptığım da hemen kızar. O yüzden travma sayılabilecek birkaç olay aklımda kaldı.
Baba tarafı;
Baba tarafı harika insanlardır, sofra da beraber yemek yerler, birbirlerine komik şakalar yapar, düzgün insanlardır. Daha o ailede küfür duymadım.
Babamlar 4 kardeş.
Büyük kardeş babam. Almanya'da mutlu bir hayat yaşıyor.
2 ortanca kardeşler evli. Sık sık babaannemi ziyarete gelirler.
En küçük kardeş, babaannemle birlikte yaşıyor.
Babam beni her aradığında bir isteğin var mı diye sorar. Maddi durumumuz yetmese bile almaya çalışır. Onu ve onları çok severim.
Son olarak;
Hayat hikayem bu kadar kısa değil ama aşağı yukarı böyle. Pek mutlu değilim açıkçası. Geleceğim için neler önerirsiniz? Veya şu an neler yapmalıyım?
Kimsenin umrunda olmadı galiba. İyi geceler.