Gelecek Kaygılarım Var

Merhaba. Yaşım 16. Lise 11'im. Doğuştan beridir, kendimi bildim bileli Kekemeliğim var. Kendimi ifade edemiyorum. Uzun cümleler kuramıyorum. Hep kısa kısa geçiştiriyorum. Adımı sorduklarında söyleyemiyorum, takılıyorum. Hangi okuldasın diyorlar, donup kalıyorum. Kahve alırken bile telefondan sipariş verip öyle alıyorum. Lise de birden fazla problem çekiyorum. Üniversite de ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Hedefim var. Bilgisayar Mühendisi olmak istiyorum. İç Mimarlık da güzel bölüm. Ticarete kafam da basıyor. Ama konuşma sorunundan dolayı adım atamıyorum. Olmuyor. Üniversite de ben ne yapacağım? Askerlikte esas ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Bağıra bağıra tekmil veremem. İmkansız. Sonrasında ne yapacağım? Kim beni niye işe alsın ki? Sevgilim yok. Konuştuğum kız var. Arkadaşım. Ondna hoşlanıyorum. O da beni seviyor. Ama bu sorun yüzünden adım atamıyorum. Sevgili olamam. Kendimi bu sorundan nasıl atabilirim? Nasıl kurtulabilirim? Dünyanın en ilginç hastalığı. Normalmişsin gibi görünüyor, ama hiç de normal değil. Ve hayatını her yönden kısıtlıyor. Arkadaşlarım kafelere gidiyor, ben sipariş veremediğim için gidemiyorum. Hadi 1-2 Kere hallettim, arkadaşımdan rica ettim diyelim. Nereye kadar sürecek. Ailemle yaşıyorum. Bir zaman sonra babam da annem de abim de ölecek. Hepimiz öleceğiz zamanımız geldiğinde. Ben yalnız ne yapabilirim? Daha telefonla bile konuşamıyorum? Kendimden başka kimsem yok. İleride bana ev falan kalacak. Çok güzel ev hatta. Ama kullanamadıktan sonra ne anlamı var. Yakışıklıyım, uzun boyluyum, sadece hafif kilom var o kadar. Onu da diyet + spor hallederim. Ama bu sorun yüzünden bugüne kadar sevgilim olmadı. Sırf bu sorun yüzünden bazı ortamlarda bazı kişiler tarafından engelli, geri zekalı mualemesi de gördüm. Biriyle tartışamıyorum ve altta kalıyorum hep. Nasıl para kazanacağım? İleride evimi geçindireceğim? Terapiste gittim, çok bir faydası olmadı. Ve bu sorun bir artıyor bir azalıyor. Psikolojiye ve strese göre. Artık bıktım, vallahi bıktım. Hayattan soğudum. Yardımcı olursanız çok sevinirim. Fikriniz benim için çok önemli.

Kim ne derse desin takma. Gelici geçici işler bunlar. Masabaşında çalışırsan kimseyle sohbet etme gereği duymazsın.

iUgur dedi:

Kim ne derse desin takma. Gelici geçici işler bunlar. Masabaşında çalışırsan kimseyle sohbet etme gereği duymazsın.

Genişletmek için tıkla...

Kafaya takmıyorum zaten. Gelecekte ne yapabileceğimi bilmiyorum. Nasıl masa başta iş olur ki ? İlla konuşmak gerekecek.

Şöyle bir yöntem var bir eylemi gerçekleştirmeyi düşünmek yerine gerçekleştirmek ve o adımı atmak ben yılların asosyaliyim birisiyle konuştuğun zaman aşırı hızlı bir şekilde öz güven sahibi oluyorsun ve konuşamama gibi bir problemin olduğu için bunu paylaşmaktan çekinme bir sorunun var ise paylaş dalga geçmezler geçerlerse de onların ayıbı senin değil.

Physchopath dedi:

Şöyle bir yöntem var bir eylemi gerçekleştirmeyi düşünmek yerine gerçekleştirmek ve o adımı atmak ben yılların asosyaliyim birisiyle konuştuğun zaman aşırı hızlı bir şekilde öz güven sahibi oluyorsun ve konuşamama gibi bir problemin olduğu için bunu paylaşmaktan çekinme bir sorunun var ise paylaş dalga geçmezler geçerlerse de onların ayıbı senin değil.

Genişletmek için tıkla...

Ama ben toplum içinde kekelemek istemiyorum. Yeni bir terapiye gitmek istiyorum ve bu sorunu yenerek yavaş yavaş kendimi alıştırmak istiyorum.

OnePC dedi:

Ama ben toplum içinde kekelemek istemiyorum. Yeni bir terapiye gitmek istiyorum ve bu sorunu yenerek yavaş yavaş kendimi alıştırmak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam yukarıdaki arkadaş biraz saçmalamış bu kekemelikten kurtulmanız lazım profesyonel bir destek alarak.

justlambır dedi:

Hocam yukarıdaki arkadaş biraz saçmalamış bu kekemelikten kurtulmanız lazım profesyonel bir destek alarak.

Genişletmek için tıkla...

Özenle kekemeliğinden bahsetmedim. Birileriyle konuşamama durumuna değindim evet bu konuda yardım almalı ama sen kurtulması gereken bir problem olarak görüyorsun hayatı boyunca kekemeden kurtulamayan insanlar var arkadaşlarımdan biri de bu konudan muzdarip. Kekemelikten kurtulman lazım! Demek hoş bir şey değil.

6 ay her akşam düzenli kitap oku sesli bir şekilde her akşamları ailenle düzenli konuş rahat bir şekilde 6 ay sonra görürüm seni.

Lisedeki çocuk beynini bırakıyor insanlar büyüdükçe. Kekemeliğin ya da diğer özelliklerinle dalga geçilmesini bırak, biri dalga geçtiğinde herkes seni uluorta savunuyor. Rahat ol toplum çok daha bilinçli böyle konularda.

Henüz yaşın 16. 26 ol o zaman düşün bunları. O zamana kadar da kendini geliştirmeye bak. Konuşma terapileri falan belki bir nebze iyi gelebilir, ya da epey iyi gelebilir.