Gelecek kaygısı

17 yaşında bir birey olarak aşırı derecede gelecek kaygım var ama bu düşündüğünüz gibi istediğim bölümü tutturamamak falan değil. Kendim istediğim bölümü tutturabileceğime inanıyorum fakat asıl kaygım, üniversiteyi ailemle okusam çok mu sıkılırım? Ailemden ayrı şehirde okusam belki de arkadaş edinemem ve yurt ortamında hep dışlanırım, yurt ortamındaki insanlar ya afacan, fırlama tipler olup beni kullanırsa? Ya birisi benimle tartışmaya ya da kavga etmeye kalkarsa? Bu sorular beni çok kaygılandırıyor arkadaşlar bunları yaşamaktan çok korkuyorum. Var mı önerileriniz?

Kesinlikle yeni eve çık, paran yoksa 4 5 arkadaş bul kendine öyle çık ama yine de eve çık.

akiyorm dedi:

Kesinlikle yeni eve çık, paran yoksa 4 5 arkadaş bul kendine öyle çık ama yine de eve çık.

Genişletmek için tıkla...

Sorun da o ya zaten arkadaş bulamamak. Öyle herkese de güvenemem ki yani güvenmem ama güvenir gibi yaparım gene zararlı çıkan ben olurum şu ana kadar hep öyle oldu. Zaten bilmediğim bir şehirde nasıl arkadaş bulabilirimki ? Mecbur yurtta birkaç sene geçirmem lazım.

Kardeşim ben 3.5 sene yurtta kaldım. 1 sene özeldi 2.5 sene devlet. İlk üç gün yalnız kaldım diye korkup evine gitmeyi düşünen arkadaşım vardı. Genelde herkes korkarak gidiyor, ben de acaba devlet yurdunda benden haraç alırlar mı diye korkarak gitmiştim ama sonrasında yurt personeliyle arkadaş olmuştum. Memur olan çalışanlar çok iyiydi o kadar ki psikologlarına bile gitmiştim. Hatta orada tanıştığım değişik görüşten insanlar da oldu. Bence korkmana gerek yok. Müthiş bir tecrübe oluyor. İnsanları tanımak açısından özellikle. Farklı etnik kültürlerle tanışabilirsin. Tahammül etmeyi öğreniyorsun. Çoğu yurtta kurallar sıkıdır kuralları uygulamada ve bu iyi. Güvende oluyorsun kısaca, denemeye değer. Bir sigarayı dört kişi içtiğimiz de oldu, oturup bir laptopta FIFA oynadığımız da.

Onur Haha Atan dedi:

17 yaşında bir birey olarak aşırı derecede gelecek kaygım var ama bu düşündüğünüz gibi istediğim bölümü tutturamamak falan değil. Kendim istediğim bölümü tutturabileceğime inanıyorum fakat asıl kaygım, üniversiteyi ailemle okusam çok mu sıkılırım? Ailemden ayrı şehirde okusam belki de arkadaş edinemem ve yurt ortamında hep dışlanırım, yurt ortamındaki insanlar ya afacan, fırlama tipler olup beni kullanırsa? Ya birisi benimle tartışmaya ya da kavga etmeye kalkarsa? Bu sorular beni çok kaygılandırıyor arkadaşlar bunları yaşamaktan çok korkuyorum. Var mı önerileriniz?

Genişletmek için tıkla...

Kanka tam aradığım tipsin yaaaa ben de sen gibiyim arkadaşım yook başkalarıyla konuşamıyorum kalabalıklarda içime gömülüp gidiyorum 2019'daki bir gönderini okudum da aynı beni ifade etmişsin aynıyız her şeyimiz aynı keşke aynı şehirde olsak keşke. 16 yaşındayım uzun zamandır sen gibi bir arkadaş arıyorum bulamıyorum arkadaş yok yok hiçbir yerde yok. Bir iletişim adresin var mı seninle bir konuşmak istiyorum.

Bugünün şartlarını ve değişkenlerini referans alıp uzak gelecek hakkında endişelenme boşuna. Çok şey değişecek sende de çevrende de. Kendini bu kadar korumaya alırsan seçici körlük başlar. Burnunun dibinde de olsa göremezsin potansiyel arkadaşları ya da fırsatları. Ben her zaman harekete geçmeden önce yeterince gözlemleyip veri toplamaya inanan biriyim. Gözünün önüne kara bulutlat çekersen bu nimetlerden yararlanamazsın.

Başka şehirde istiyorsan mecbur yurtta kalacaksın dostum. Üniversite çok farklı bir yer her türlü tip insan var, kendine uyuşan illaki bir kişi bulursun diye düşünüyorum. Yurttan bıkarsan ve ayrılmak istersen bir arkadaş bulduktan sonra ve öncelikle onu iyi tanıdıktan sonra beraber eve çıkarsınız. Yurtta beni kullanırlarsa falan diye düşünme kaygılanmayı gerektirecek bir durum yok. Kendine güven, yurtta öyle tipler varsa da asla üniversite hayatını kötü etkilemelerine izin verme, kendini koru.