Hayatta çok büyük dertlerin olacak, bunları da hatırlayıp güleceksin. Babam liseye geçene kadar 1 kuruş para vermedi, lise de de okulum uzak olduğu için servise verecekti, onun yerine ben çalıştım ve scooter almıştım öyle gidip gelirdim, lise de de çok para vermezdi, sadece kız arkadaşım ile çıkarsam ya da yakın dostlarım ile o zaman verirdi, fakat hiçbir zaman aç bırakmadı, kıyafetlerimi hep bol bol aldı, eğitim hayatım boyunca eğitimim için paraya hiç acımazdı ama harçlık vermezdi, ben mühendislik kazandığım zaman bana bilgisayar almadı, paranın yarısını verdi, yarısını da ben biriktirip aldım fakat beni üniversite hayatım boyunca asla zorda bırakmadı, kyk yetmediği zaman ek takviye yapardı fakat ben çalışırdım genelde, ben mezun olurken bunun muhabbeti geçmişti, sordum neden hiç para vermedin bana diye, ayakta kalabilmen, hayatı öğrenebilmen ve güçlü olabilmen için demişti, şu an kendisini çok daha net anlıyorum ve çok teşekkür ediyorum. Şu an mesleğim var, alamadığım ne varsa alıyorum, fakat benim babam beni şımartsaydı belki de mühendis olamazdım, azim ettim parasızlıktan.